สองเท้าที่ย่ำเดินลัดเลาะต้นไม้สุมทุมน้อยใหญ่กำลังก้าวไปข้างหน้าด้วยความเร่งรีบพร้อมกับเป้ใบใหญ่ที่มากด้วยสัมภาระในการอยู่แรม จุดหมายปลายทางคือยอดเขาที่เราเคยมาแล้วเมื่อครั้งก่อน
แต่ครั้งนี้ต่างออกไปจากครั้งก่อนด้วยจำนวนคนที่ไปนั้นลดลงมาถึงกึ่งหนึ่งเหลือเพียงแค่สี่คนเท่านั้นและเมฆที่กำลังตั้งเคล้าทำทีท่าว่าฝนกำลังจะเทลงมาทำให้ข้าพเจ้าต้องเร่งพรรคพวกให้เดินไวขึ้นกว่าเดิมเพื่อไปยังจุดพักแรม
"ปลดกระเป๋าแล้วรีบผูกเปลให้เรียบร้อย" ข้าพเจ้ากำชับให้พรรคพวกรีบจัดการธุระของตัวเองให้เสร็จสรรพก่อนที่จะเริ่มทำอย่างอื่น
"มาช่วยกันกางผ้าใบแล้วเอาอาหารออกมารวมกัน" จากนั้นพวกเราก็นำอาหารที่แบ่งกันแบกไว้ออกมาไว้บนผื้นผ้าใบ แล้วเริ่มจัดแจงหน้าที่ของแต่ละคน
ข้าพเจ้าและเพื่อนช่วยกันเดินหาเศษไม้และฟืนเพื่อนำมาก่อไฟสำหรับหุงหาอาหารและเพื่อป้องกันสัตว์ป่ายามค่ำคืน แต่เริ่มก่อไฟได้ไม่ทันไรฝนเจ้ากรรมดันเทลงมาโดยไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าแม้แต่น้อย
"วันนี้จะได้กินข้าวรึป่าว" เพื่อนข้าพเจ้าถามแกมเล่น
"ยังไงก็ต้องได้กิน ไปเอามีดมาช่วยกันถากเปลือกไม้" ข้าพเจ้าบอกเพื่อนและรุ่นน้องให้ช่วยกันถากเปลือกไม้ที่ชื้นออกให้เหลือเพียงเนื้อไม้ที่ยังแห้ง
เมื่อสิ้นฝน กองไฟก็ร้อนขึ้นมาอีกครั้ง
น้ำจากฟ้าทำให้เปลของข้าพเจ้าเปียกโชกไปเกือบครึ่งจึงต้องอาศัยความร้อนจากกองไฟทำให้มันกลับมาแห้งอีกครั้ง เสื้อผ้าที่เตรียมมาเพียงชุดเดียวก็เปียกด้วยเช่นกัน จึงต้องถอดเสื้อไปผึ่งไว้กับกองไฟเพื่อให้มันแห้งดังเช่นเปล
อากาศหลังฝนตกช่างเย็นเสียเหลือเกิน "มานั่งเล่นกันตรงนี้ เอาเหล้าออกมาด้วย"
ข้าพเจ้าชักชวนพรรคพวกให้มาล้อมวงและจิบสุราคลายหนาวก่อนที่เริ่มบทสนทนาฮาเฮต่างๆขึ้นเพื่อฆ่าเวลาก่อนที่จะไปทำอย่างอื่น
เรื่องสนุกกำลังจะต่อจากนี้ โปรดติดตาม
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
