การได้ออกมาใช้ชีวิตในป่าโดยไร้สัญญานของโทรศัพท์มือถือนั้นเป็นสิ่งที่คนยุคใหม่ขาดหายไป ข้าพเจ้าได้มีเวลาสนทนากับมิตรสหายมากขึ้น และเมื่อสุราเมรัยเริ่มซึมซาบเข้าสู่เส้นเลือดแล้วนั้นก็ยิ่งทำให่การสนทนาสนุกขึ้น
ตะวันบ่ายคล้อยลงแล้วพวกข้าพเจ้าเริ่มจัดเตรียมอาหารสำหรับค่ำคืนอันยาวนานและเงียบสงัด หม้อสนามสองใบถูกเติมเต็มไปด้วยข้าวสารและน้ำเปล่าเตรียมสำหรับการหุงข้าว เนื้อหมูที่รวนไว้ตั้งแต่ก่อนเข้าป่าพร้อมผักถูกผัดในหม้อใบเล็กๆที่ตั้งอยู่บนกองฟืน
รุ่นน้องที่คอยทำหน้าที่รินน้ำเมาก็ยั้งมือมาช่วยกันหุงหาอาหาร บ้างก็เดินหาฟืนเพื่อสำรองไว้สำหรับคืนนี้และวันถัดไป
ข้าวสวยร้อนๆถูกตักแบ่งลงไปในจานกระดาษ เนื่องจากบนยอดเขานั้นไม่มีน้ำเราจึงต้องใช้วัสดุที่ใช้แล้วทิ้งเพื่อประหยัดน้ำสำหรับวันถัดไป
กับข้าวที่ถูกปรุงอย่างพิถีพิถันก็ถูกยกมาวางไว้กลางผืนผ้าใบ ยามนี้ตะวันก็ลับฟ้าไปแล้ว นี่เป็นอาหารมื้อแรกที่ถูกปรุงในป่าของการมาพักแรมครั้งนี้พวกข้าพเจ้าพากันกินข้าวจนอิ่มหนำสำราญกลางบรรยากาศที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงลมที่พัดใบไม้ให้สีกันเท่านั้นที่ทำให้ไม่รู้สึกเงียบจนเกินไป
เมื่อท้องอิ่ม สิ่งที่ขาดไปไม่ได้เลยสำหรับความสำราญหลังมื้ออาหารนั่นก็คือการร่ำสุรา สนทนาฮาเฮ
แสงจันทร์ที่ส่องลงมากระทบกับแก้วเหล้าใบเล็กมันช่างวิเศษเหลือเกิน
กองไฟที่อุณหภูมิกำลังร้อนพอดี ทำให้ค่ำคืนนี้ไม่หนาวจนเกินไป
ขนมขบเคี้ยวที่เตรียมมาก็ช่วยให้เราไม่เหงาปากจนเกินไป
เมื่อฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เริ่มแผลงเดช พวกเราก็เริ่มสนุกกันมากยิ่งขึ้น ป่าจากที่เงียบสงัดก็มีเสียงร้องเพลงจากกลุ่มชายฉกรรจ์บ้าๆบอๆที่พลัดหลงมาจากไหนไม่รู้
ข้าพเจ้าชักชวนพรรคพวกให้ร้องรำทำเพลงเพื่อคลายความเหงา ตะโกนจนดังสุดเสียงให้ดังไปจนถึงสวรรค์แต่เสียงนั้นก็ไม่มีใครได้ยินและตอบกลับ
ใจกลางป่ามีเพียงพวกเราและหมู่ดาวเท่านั้นที่ยังเฉิดฉายท่ามกลางความมืด
"สมควรแก่เวลา" ข้าพเจ้าเอ่ย
พวกเราสังสรรค์กันจนเวลาล่วงเลยไปไกลราวกับว่าได้เดินทางข้ามเวลาอย่างไงอย่างั้น
เปลและถุงนอนถูกจัดเตรียมไว้ก่อนหน้าพร้อมรองรับร่างกายของข้าพเจ้า เมื่อพูดจบไม่ทันไรข้าพเจ้าและพวกก็พากันแยกย้ายขึ้นเปลพักผ่อนเพื่อเตรียมพบกับเช้าวันใหม่
เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไป โปรดติดตาม
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
