มีคำถามว่าขาดทั้งความเป็นผู้นำและวุฒิภาวะทางอารมณ์ขนาดนั้นแล้วทำไมถึงได้รับเลือกให้เป็นหัวหน้า?? ตอบคำถามนี้ก่อน แล้วประเด็นอื่นๆก็จะกระจ่าง ทุกคนไม่ว่าชายหรือหญิง แก่หรือหนุ่ม มีจุดอ่อนด้วยกันทุกคน ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง การเป็นหัวหน้าต้องรับแรงกดดันมากกว่าอยู่แล้ว ทุกคนมีศูนย์กลางที่ตัวเอง [เห็นแก่ตัว] มักจะมองเห็นแค่ความผิดของคนอื่นก่อนเสมอ
บางทีเราต้องเปลี่ยนกรอบทางความคิดว่าทำไมเขาเป็นคนแบบนั้น แบบนี้ ก็เปลี่ยนมุมมอง+ตั้งคำถามว่า เราไปทำอะไรผิดพลาดหรือเปล่าเค้าถึงมีปฏิกิริยาโต้ตอบออกมาแบบนี้?
ถ้าสำรวจตัวเองแล้ว ไม่มีอะไรผิดพลาด หรือไม่ได้ผิดพลาดถึงขนาดต้องทำให้หัวหน้าออกอาการถึงขนาดนั้น ก็ต้องประเมินผลกันแล้วล่ะ ไม่เปลี่ยนหัวหน้าก็ต้องเปลี่ยนตัวเรา!
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
