10 ธ.ค. 2022 เวลา 04:00 • นิยาย เรื่องสั้น
เงยหน้ามองท้องฟ้าแบบไม่ค่อยแน่ใจนัก
เอ ฝนมันจะตกไหมวะเช้านี้
ไม่มั้ง
เอาวะ
cr. google
สรุปคือยังคงมีคำว่าขี้เกียจแปะอยู่ตรงหน้าผากสุนัททีเหมือนเดิม :P
เริ่มเดินรอบริมบึงในยามสาย
จำนวนรอบการเดินหายไปหนึ่งแต่ใช้เวลาเท่าเดิมเป๊ะ
แหม ไม่อยากเร่ง เดี๋ยวกระแทกหัวเข่าเยอะเกิน มันเจ็บนา
อ้อ เป็นงั้นเอง
แก้ตัวได้ดี มีเหตุผล -*-"
ลูกหลานไดโนเสาร์เจ้าถิ่นคราวนี้ผุดจากน้ำขึ้นมาเดินอาดๆท้าสายตาชาวบ้านแบบไม่เกรงใจใคร
ลายตามตัวสวยดีแต่มีคราบเขียวครึ้มติดอยู่เยอะ เดินขวางถนนเต็มเลน
รถทุกคันและคนทุกคนรวมทั้งสุนัททีที่ปะหน้าในระยะประชิดพร้อมใจกันหยุดรอให้เจ้าถิ่นเดินไปก่อน
เจ้าถิ่นเดินอาดๆข้ามถนนเดินลงคูน้ำข้างๆไปแล้วเรียบร้อย ทุกอย่างเลยเคลื่อนไหวได้อีกครั้ง
ยกนิ้วให้เลยจ้าาาาา
แดดร้อนเปรี้ยงทั้งที่ตอนเช้าดูๆเหมือนจะมีฝนตกหนัก อากาศครึ้มไปหมด
ร้อนอบอ้าวเหนียวตัว อาจจะมีฝนก็ได้มั้ง สุนัททีนึกในใจ
หลังจากเดินครบรอบที่จับเวลาไว้สุนัททีก็เดินมานั่งพักโต๊ะม้าหินใต้ต้นไม้ริมบึง
ร่มดี ลมพัดเอื่อยๆ
ต้นไม้โดยรอบสูงใหญ่พอประมาณ ปลูกกันอยู่ห่างๆเต็มพื้นที่รอบบึง มีคนคอยดูแลเก็บกวาดใบที่ร่วงลงพื้นหลายคนอยู่
รอบๆต้นมีหญ้าขึ้นเขียว สปริงเกอร์ฉีดน้ำเป็นจังหวะ กินพื้นที่รอบๆ
เปียกว่ะ
เลยย้ายที่นั่งห่างริมบึงค่อนมาทางตึกเล็กๆเพื่อหลบสปริงเกอร์
ผีเสื้อตัวใหญ่สีสวยบินโฉบมาทางเสาของตึกเล็กๆที่ว่า
ขณะจะโฉบมาเกาะที่สายไฟของมิเตอร์ตรงเสา มีร่างใหญ่ปราดเปรียวของจิ้งจกพุ่งเข้าหา
ผีเสื้อขยับปีกอย่างเร็วและแรง
จิ้งจกงับผีเสื้อไว้แน่น
ยื้อกันไปมาอยู่สักพักร่างสีสวยก็ถูกลากไปอย่างง่ายดายทิ้งไว้แต่ปีกคู่งามตรึงติดอยู่ที่สายไฟ
มันคงอิ่มไปได้หลายมื้ออยู่
ถามว่าทำไมไม่ช่วยผีเสื้อล่ะ
ธรรมชาติย่อมเป็นธรรมชาติ
ธรรมชาติของจิ้งจกก็กินแมลง
ผีเสื้อคือแมลง
มันเป็นเช่นนั้นเอง
นึกถึงหนังสือกำลังภายในที่เคยอ่าน
จำได้เพียงรางๆ
...หมาป่าล่าแกะ
มันเป็นธรรมชาติของสัตว์
มีแต่คนเห็นใจแกะ คอยช่วยเหลือจากการถูกล่า
แต่มีใครเห็นใจหมาป่าบ้างหรือไม่
มันอาจไม่มีอาหารตกถึงท้องมาหลายมื้อหลายวันก็ได้
แกะนั้นมีคนเลี้ยงดูคอยให้อาหารอิ่มหนำ
แล้วหมาป่านั้นเล่า มีผู้ใดคอยเลี้ยงดูให้อาหาร
เออ ก็จริงเหมือนกันนะ
สายมากแล้วแดดก็แรงขึ้น
ได้เวลาต้องกลับ
เหงื่อออกชุ่ม ระบายความร้อนจากร่างกาย
แอร์ธรรมชาติชั้นดีของมนุษย์
ได้เดิน ได้วิ่ง
เออ ก็ดีแฮะ
ร่างกายเหมือนๆดีขึ้น แข็งแรงขึ้น
สบายตัว
...
...
...
จงดีใจเถิดที่ยังมี2ขาไว้เดิน
เสียงใครสักคนลอยมาในห้วงความคิดในยามสายนี้

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา