8 ธ.ค. 2022 เวลา 12:05 • นิยาย เรื่องสั้น
หลังจากฝนตกมาได้หลายวัน วันนี้ฤกษ์ดีฟ้ามัวๆ สุนัททีออกมาเดินที่ริมบึงตามปกติ
เหมือนๆจะไม่สบายอยู่1วันนอกนั้นคือขี้เกียจ :P
แต่ไม่ได้อยู่เฉยๆนะ ออกกำลังบ้างแต่แค่นิดหน่อย
ที่เหลือคือนั่งเล่น
อย่างที่บอกแต่แรก ฟ้าขุ่นมัวเหมือนจะมีฝนตามมาในไม่ช้า ไม่ก็เลยไปเป็นช่วงเย็น
ไม่ค่อยชอบ ฝนตกมันเฉอะแฉะ คนจะหายตัวไปพร้อมกับฝน ค้าขายลำบาก
ยิ่งฝนฟ้าผิดฤดูด้วยยิ่งแล้วใหญ่
นี่ถ้าตกแบบนี้ช่วง2เดือนก่อนมีขวัญผวาชัวร์
พยายามมองหาแดดแต่หาไม่เจอ
สุนัททีชอบหน้าร้อน อากาศแจ่มใส
แต่บางทีแดดก็เปลี่ยนสีกันแบบดูแล้วไม่ชอบใจ
แดดสีเหลืองเหมือนจะป่วยไข้ (สำนวนคุณรงค์ วงษ์สวรรค์)
หรือจะเป็น...
แดดสีแปลกๆนะ สงสัยจะมีฝน
เสียงหนึ่งแว่บเข้ามาในความคิด
มันก็นานมาแล้ว
เดินเพลินๆรอบบึงน้ำ บริเวณที่ว่างเหมือนมีเตนท์มากาง มีเก้าอี้วางกอง
cr. google
ถามไถ่ก็ได้ความว่าจะมีจัดหนังกลางแปลง
น่าสนใจดีนะ ไม่ได้ดูหนังกลางแปลงมานานแล้ว
เดินไปได้หลายรอบ อากาศเย็นสบาย ไม่มีแดด
สายๆแดดน่าจะมา
เดินคิดงานไปเรื่อยๆก็ได้ยินเสียงจากผู้มีเล็บงามหนึ่งหน่อดังอยู่เลยหันไปตามเสียง
(ผู้มีเล็บงาม-สุนัข-สุคือดี,งาม นข.คือเล็บ)
อุ๊ต๊ะ นั่นมันเจ้าถิ่นนี่หว่า
ทายาทไดโนเสาร์เจ้าถิ่นโผล่จากบึงน้ำตอนไหนไม่เห็นเหมือนกันใช้หางฟาดเข้าใส่แต่ไม่แรงนัก
เสียงยังไม่หยุด
เห็นจะจะว่าหางฟาดโครมลงไปอีก3-4ครั้ง แต่ไม่ได้สังเกตว่าโดนไหม
สักพักต่างฝ่ายต่างเลิกรากันไป
หนึ่งนั้นเจ้าของมาตาม
อีกหนึ่งคงรำคาญเลยเดินลงบึงไป
เออ เอากับมันสิ
เดินมานานก็ได้เวลากลับ
สบายตัวขึ้นมาบ้าง
ไม่ได้กดดันตัวเองให้เดินนานๆ
แค่รู้สึกว่าเบื่อกับการเต้นในบ้าน อยากออกมาข้างนอกบ้าง
หวังว่าจะได้เดินไปเรื่อยๆ แล้วค่อยๆวิ่ง
น่าจะเป็นอย่างนั้นได้นะ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา