ไม่มีใครนำหน้าบนม้าหมุน
“เรื่องราวเหล่านี้มีลักษณะร่วมกันบางอย่าง นั่นคือ ทุกเรื่องล้วน อยากให้ผมเล่า นี่เป็นประสบการณ์แปลกประหลาดสำหรับผม”
เรื่องสั้นทั้ง 8 เรื่อง ในหนังสือเล่มนี้ เล่าเรื่องประสบการณ์ของฮารุกิ มูราคามิ ที่ได้รับฟังเรื่องเล่า จากคนรู้จัก คนใกล้ตัว รวมทั้งคนที่พบโดยบังเอิญ เป็นเรื่องราวประสบการณ์แปลก ๆ ที่เกิดขึ้น กับผู้คนเหล่านั้น มูราคามินำเรื่องเล่าเหล่านี้มาเรียบเรียงและถ่ายทอดด้วยแนวทางเขียนของตัวเอง
จะว่าไปแต่ละเรื่องก็เล่าไปด้วยลักษณะราบเรียบ ไม่ตื่นเต้น หรือเร้าอารมณ์อะไร เรียกได้ว่า อ่านเพลิน ๆ แต่เมื่อมีเวลามานั่งคิด นั่ง”ตกตะกอน”ความคิดว่า เรื่องราวเหล่านั้น มีความหมายอย่างไร คนเล่าอยากสื่อเช่นไรแล้ว ดูเหมือนจะดูไม่ราบเรียบเสียแล้ว เรื่องราวชวนให้เราคิดไปมากกว่าเนื้อหาที่มี ที่เห็นด้วยตา
ทางสำนักพิมพ์ยังใส่คำตามมาให้ในแต่ละบท ชวนตีความเนื้อเรื่อง ถือเป็นเสน่ห์ของเรื่องสั้นเล่มนี้ แม้จะคิดตรงกันบ้าง ไม่ตรงบ้าง แต่โดยรวม สะท้อนความคิดออกมาได้ดี บางเรื่องก็กระชับ บางเรื่องก็ชวนตีความซ้ำอีก
เข้าใจว่าสไตล์การเขียนของมูราคามิ คงมีทั้งคนชอบ และไม่ชอบ ส่วนตัวเราน่าจะมีตัวรับสไตล์มูราคามิอยู่บ้าง เลยรู้สึกอินไปกับแนวทางที่มูราคามิเขียน บางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่าบางเรื่องจะบอกอะไรเรา ว่าง่าย ๆ คือ อ่านไม่รู้เรื่อง แต่ลองอ่านทวนซ้ำแล้ว ก็เข้าใจได้ ไม่ยากอย่างที่คิด
ผู้เขียนเปรียบ เรื่องราวชีวิต ความทรงจำของผู้คนเหมือนดังม้าหมุน วิ่งไปตามวงโคจร ควบไปด้วยความเร็วคงที่ ไม่มีใครนำหน้า ไม่มีใครตามหลัง แต่เป็นเราเองนี่แหละที่ไปคิดจินตนาการเอาเองว่า เราควบม้าแข่งกันอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อจะสลัดออกจากตะกอนความคิด ความทรงจำนั้นให้ได้ แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถหลุดออกไปจากความทรงจำที่ฝังแน่นลึกในสมอง ดังเรื่องเล่าทั้ง 8 เรื่อง ตามหนังสือเล่มนี้
เมื่ออ่านจบแล้วหันมามองตัวเอง ก็คิดได้ว่า จริง ๆ แล้ว เราก็ควบม้าหมุนกับความคิด ความทรงจำหลายอย่างอยู่เหมือนกัน (แต่ไม่แปลกเท่าเรื่องเล่าในหนังสือ) หลายครั้งก็พยายามแข่ง ควบแซง เพื่อหลุดพ้น จากความคิด ความทรงจำนั้น ๆ แต่ไปไหนไม่ได้เสียที ยังคงวนเวียนกับเรื่องหลายเรื่อง
สุดท้ายก็คิดได้ว่าคงจะทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยอมรับความจริง และ move on ว่าแล้วก็เปลี่ยนจากม้าหมุนไปไปนั่งชิงช้าสวรรค์ต่อ…
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
