SCALA ที่ระลึกรอบสุดท้าย (2022) - แด่การจากไปของยักษ์ใหญ่ที่ชื่อว่า "สกาล่า"
นี่คือการกล่าวคำอำลาแก่โรงภาพยนตร์ 'สกาล่า' ด้วยความผูกพันอย่างลึกซึ้ง ขณะเดียวกัน ก็เป็นมรณานุสติที่ก็ทำให้เราตระหนักถึงความไม่เที่ยงของชีวิต
สวัสดีครับทุกท่าน ! ในช่วง 1-2 ปีที่ผ่านมา มีเหตุการณ์สำคัญเกี่ยวกับวงการภาพยนตร์ไทย หนึ่งในนั้น ก็คือ การปิดฉากลงของโรงภาพยนตร์ "Scala" โรงภาพยนตร์สแตนด์อโลนที่สมบูรณ์ที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศไทย
ล่าสุด ผมได้มีโอกาสรับชมภาพยนตร์สารคดีเรื่อง SCALA ที่ระลึกรอบสุดท้าย (2022) ที่กำลังฉายอยู่ในโรงภาพยนตร์ ซึ่งเป็นงานกำกับของ คุณแก๊ป อนันตา ฐิตานัตต์
ในแง่ชื่อเสียงภาพยนตร์ ตัวหนังได้รับเลือกให้เข้าฉายในเทศกาลภาพยนตร์หลาย ๆ แห่ง เช่น Berlin Film Festival ครั้งที่ 72 ในสาย FORUM ได้เข้าชิงรางวัล Berlinale Documentary Award และ Caligari Film Award รวมทั้งได้ฉายในเทศกาล IDFA หรือ International Documentary Filmfestival Amsterdam ในสาย Best of Fests
ส่วนในประเทศไทย ตัวหนังคว้ารางวัล Grand Jury Prize จากเทศกาลภาพยนตร์ World Film Festival of Bangkok [ Credit - เพจ SCALA Documentary ]
ดังนั้นผมจึงอยากจะกล่าวความรู้สึกหลังชมสั้น ๆ แถมเนื่องจากเป็นหนังนอกกระแสที่อาจจะไม่ได้อยู่ในโรงนาน อย่างน้อยก็หวังว่ารีวิวนี้ จะช่วยประชาสัมพันธ์ให้รู้จักในวงกว้างมากขึ้นนะครับ
[ ความรู้สึกหลังชม ]
ว่ากันตามตรง หนังเรื่องนี้อาจไม่ได้อยู่ในรูปแบบภาพยนตร์ที่เราคุ้นเคยสักทีเดียว กล่าวคือ SCALA (2022) เป็นหนังที่ถูกร้อยเรียงกันด้วยฟุตเทจเกี่ยวกับ 'ห้วงเวลาขณะรื้อถอนโรงภาพยนตร์ "สกาล่า" ก่อนคืนพื้นที่ให้จุฬา' พร้อมกับบรรยายเรื่องราวต่าง ๆ เข้าไป ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเรื่องราวในวัยเด็กของผู้กำกับที่เติบโตมาในโรงภาพยนตร์แห่งนี้ รวมถึงบรรยากาศความรู้สึกแต่ละคนขณะรื้อถอน
ด้วยความที่ร้อยเรียงด้วยฟุตเทจเพียว ๆ ในแง่ความบันเทิง มันจึงไม่ใช่หนังที่สนุก แถมยังมีความเฉพาะตัว การชมเรื่องนี้เสมือนว่า เรามาดู "บันทึกความทรงจำก่อนจากลาครั้งสุดท้าย" ที่เปี่ยมไปด้วยคุณค่า ซึ่งไม่มีใครเข้าไปถ่ายการรื้อถอนได้ลึกอย่างที่หนังเรื่องนี้ทำ
ความทรงจำดี ๆ ที่ได้เข้าไปชมภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์ที่สกาล่า
นอกจากความรู้สึกที่เหมือนกำลังอ่านไดอารี่ของผู้กำกับ ความรู้สึกอีกอย่าง คือ เหมือนเรากำลังอยู่ใน "พิธีฌาปนกิจ" สิ่งของต่าง ๆ ค่อย ๆ ถูกรื้อถอน คล้ายกับขั้นตอนทำความสะอาด ไปจนถึงแต่งหน้า แต่งตัว เตรียมส่งผู้วายชนม์ไปสู่โลกหน้า
อารมณ์ส่วนใหญ่ในเรื่อง เลยเป็นความรู้สึกที่ค่อนข้างเสียดายและเสียใจต่อการสูญสลายของสกาล่า ไม่ว่าจะในแง่ประวัติศาสตร์ที่มีชีวิต คุณค่าเชิงสถาปัตยกรรม ไปจนถึงความทรงจำที่หลายคนผูกพันกับโรงหนังสกาล่า
หนังเรื่องนี้ ถือเป็นจดหมายเหตุที่บันทึกเรื่องราวสำคัญในวงการภาพยนตร์ไทยที่คนรักหนังไม่ควรพลาด... อย่างน้อยที่สุด ก็เป็นการกล่าวอำลาครั้งสุดท้าย พร้อมกับขอบคุณในการมีอยู่ของ "สกาล่า" ที่สร้างความทรงจำดี ๆ เสมอมา แน่นอนว่า ถึงแม้จะเจ็บปวด แต่ใด ๆ ในโลกล้วนไม่จีรัง ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
คงไม่มีอะไรจะกล่าวไปมากกว่านี้... ถ้าให้พูดสั้น ๆ จากใจ ก็ขอกล่าวส่งท้ายว่า
ลาก่อนสกาล่า... หลับให้สบายนะ 💐
บรรยากาศภาพยนตร์รอบสุดท้าย (Tonight at Romance Theater) ของลิโด้ ก่อนที่สกาล่าจะปิดตัวตามไป...
[ เพิ่มเติม ]
ขออนุญาตแปะกระทู้ดี ๆ จาก Pantip อีกหนึ่งกระทู้ เป็นกระทู้ของคุณ BIG TG (ผู้ถ่ายภาพ : ดร.ภาคภูมิ ศิริโรจน์วงศ์) ซึ่งเก็บภาพสวย ๆ ของสกาล่าในวันสุดท้ายอย่างงดงาม
ป.ล. อีกหนึ่งช่องทางการติดต่อทาง Facebook เผื่อสนใจอยากพุดคุยหรือติดต่อกับผม
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
