26 ม.ค. 2023 เวลา 12:05 • นิยาย เรื่องสั้น

ริมทางเดินเท้า

'มัน' มาอยู่ตรงนี้เมื่อไหร่ไม่มีใครรู้ รู้แต่ว่ามันอยู่บนทางเท้าแล้วตั้งแต่เช้า
มันอยู่ตรงนั้น
เด่นเป็นสง่า...
คนแล้วคนเล่าเดินผ่านไป
บ้างเดินผ่านไปอย่างระมัดระวัง
บ้างเดินผ่านมันไปแบบเฉียดเส้นยาแดง
บ้างเฉียดกรายใกล้แล้วกลับต้องระย่อถอยไป
บ้างเดินผ่านมันไปราวกับมันคืออากาศธาตุ
บ้างก็...ฯลฯ
คนเดินผ่านไปผ่านมามันก็หาได้สะทกสะท้านแต่อย่างใด ยังคงอยู่ตรงที่เดิมราวกับว่านี่คือพื้นที่ของมัน
คนมากมายเดินผ่านมันก็ยังหาได้ใส่ใจไม่
ตั้งแต่เช้าผู้คนมากมายเดินผ่าน
ช่วงสายอันเงียบเหงาคนเข้างาน
ช่างเที่ยงที่คลาคล่ำไปด้วยผู้คน
ยามบ่ายที่สุดแสนเหงา
ยามเย็นที่ริมทางเท้าเริ่มกลับมามีชีวิต
ยามค่ำคืนที่ราตรีนี้ทอดยาวไกล
'มัน' คงยังอยู่ที่เดิม
ตั้งแต่เช้ามันก็ยังคงอยู่ที่เดิม
ไม่มีใครไปยุ่งกับมัน
ว่ากันตามจริงมันควรจะหายไปได้แล้ว แต่ก็ไม่
มันยังอยู่ตรงที่เดิม
หาสะทกสะท้านอะไรไม่
แต่แล้วจู่ๆ 'มัน' ก็หายไปจากริมทางเท้า
ทิ้งไว้แต่ร่องรอยว่าเคยมีมันอยู่
หลายคนโล่งอก
หลายคนไม่ได้สนใจใยดี
ใครจะมาสนใจใส่ใจเล่า
ใครจะมาสนใจแยแส
ก็แค่ขี้หมากองหนึ่ง...
เท่านั้นเอง

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา