รีวิว หนังสือ “กระบี่กระจายหอม”
ต่อให้ท่านได้ครอบครองสมบัติพัสถานทั่วโลกหล้า หากปราศจากความสงบทางใจ ก็ไม่อาจนับเป็นผู้ที่มีความสุขได้
โกวเล้ง
เล่มที่ 19
เนื้อเรื่องหลักคือการล้างแค้นของลื่อน่ำยิ้น หรืออีฮวง สมัยลื่อน่ำยิ้นมีชื่อเสียงในยุทธภพเขามีฉายาว่าลิโป้หอกเหล็ก เป็นยอดฝีมือคนหนึ่งในแผ่นดิน
แม้ผู้เขียนจะบรรยายว่าลื่อน่ำยิ้นเป็นยอดฝีมือและดูเก่งกาจในช่วงแรกแต่เมื่อเรื่องราวผ่านไปเรื่อย ๆ พบเจอผู้คนมากมายทำให้รู้ว่าเขายังเป็นรองยอดฝีมือในยุทธภพอีกมาก
การเล่าเรื่องจะเริ่มจากเหตุการณ์ที่ลื่อน่ำยิ้น สูญเสียทุกอย่างไปแล้ว และกำลังคิดต่อกรกับนิกายใหญ่ในแผ่นดินโดยตัวคนเดียว ผู้เขียนปูเรื่องมาว่า ลื่อน่ำยิ้นถูกเซียวบ้อหัวหน้านิกายช่วงชิงฟ้านามว่าเซียวบ้อแย่งชิงชีวิตสงบสุขกับภริยาไป ภริยาหนีไปอยู่กับเซียวบ้อ บ้านถูกทำลาย ส่วนตนเองถูกตามล่า
ลื่อน่ำยิ้นต้องทนใช้ชีวิตอย่างอัปยศ จนต้องสร้างสถานการณ์ว่าตัวเองตายแล้วและเปลี่ยนชื่อแซ่จากลื่อน่ำยิ้นเป็นอีฮวง ตลอดทั้งเรื่องอ่านไปก็คอยลุ้นไปกับอีฮวงว่าจะเข้าถึงตัวเซียวบ้อหัวหน้านิกายช่วงชิงฟ้าได้อย่างไรและแก้แค้นได้สำเร็จหรือไม่ และทำให้เราอยากรู้ว่าหัวหน้านิกายช่วงชิงฟ้าที่ผู้เขียนปูเรื่องมาว่ายิ่งใหญ่อำนาจล้นฟ้านั้นจะเก่งกาจเพียงใด
นิกายช่วงชิงฟ้า เป็นนิกายที่มีอิทธิพลในยุทธภพมาก แทบจะทุกที่ที่ลื่อน่ำยิ้นเดินทางไปต้องมีคนของนิกายช่วงชิงฟ้าปรากฏตัว มียอดฝีมือที่ล้วนแต่เก่งกาจกว่าลื่อน่ำยิ้นมาโชว์ความเทพให้เห็น ทำให้คิดว่าหากลื่อน่ำยิ้นมีฝีมือแค่นี้จะไปสู้กับนิกายช่วงชิงฟ้านี้ได้อย่างไร
ซึ่งผู้เขียนก็ค่อย ๆ บรรยายการพัฒนาของตัวละครให้เก่งขึ้น แต่ก็ไม่ได้เก่งแบบเทพไร้ผู้ต่อต้าน ยังคงเป็นรองตัวละครในเรื่องอีกมากมาย
การบรรยายความเก่งกาจของตัวละครผู้เขียนบรรยายได้ล้ำลึก ตัวละครที่ผู้เขียนบรรยายให้เห็นถึงความเก่งกาจระดับเทพในเรื่องนี้คือ เกี่ยมซิงแซ (ท่านกระบี่) และเทพเจ้าสามใจ ที่ผู้เขียนบอกว่าแทบฝึกปรือถึงขั้นวชิระคงกระพัน แต่ก็มีโชว์ฝีมือให้เห็นน้อยครั้ง ช่วงหลังนี่ตัดหายไปเลย ก็แน่ล่ะ หากเอา 2 คนนี้มาให้เป็นพวกลื่อน่ำยิ้นร่วมต่อสู้กับนิกายช่วงชิงฟ้าด้วยคงจะหมดความสนุกไปเลย
ความเทพของเกี่ยมซิงแซที่ผู้เขียนบรรยายถึง เช่น “คนผู้นั้นไม่ได้ขยับเคลื่อนไหวชัด ๆ ไม่ทราบเพราะเหตุใด มีดสั้นของเล่าตอจื้อก็จ้วงแทงใส่อากาศธาตุ คนผู้นั้นโบกแขนเสื้ออีกคราเล่าตอจื้อไม่ทันแผดร้องออกมา ร่างก็ล้มลง”
“นางไม่เคยพบเห็นพลังฝีมือที่แตกตื่นสะท้านโลกเช่นนี้ คนผู้นั้นขยับกายอีกคราก็กลับมาที่เบื้องหน้านาง “คนผู้นั้นขยับกายวูบหนึ่งก็หายสาบสูญไปจนไร้ร่องรอย” “คนผู้นี้ไม่ว่ายามมา หรือตอนจากไป คล้ายกับควันจางเบาบางสายหนึ่ง ไม่บังเกิดสุ้มเสียงผิดปรกติแม้แต่น้อย”
“นางคิดไม่ถึงว่าบุคคลเบื้องหน้าที่ดูจากเปลือกนอกยังเยาว์วัยกลับเป็นชนชั้นเทพเจ้ากระบี่ ที่มีความสำเร็จเทียบเท่ากับเซียนกระบี่ฉายาเกี่ยมซิงแซ” โห เทพขนาดนี้ กลายเป็นตัวละครที่ผมชอบกว่าพระเอกอีกนะ Ha Ha Ha
ความเทพของเทพเจ้าสามใจที่ผู้เขียนบรรยายถึง เช่น “เทพเจ้าสามใจมีพลังฝีมือสูงล้ำสุดยอด ตามคำร่ำลือนอกจากมีพลังฝีมือลึกล้ำสุดหยั่งคาดยังศึกษากาพย์กลอนโคลงฉันท์ และวิชาการแพทย์จนแตกฉาน แทบสวมบทชุบชีวิตคนรอดพ้นจากความตาย”
ส่วนฉากต่อสู้ก็ยังไม่จุใจเท่าไหร่ ฉากที่รอคอยให้สู้กันอย่างดุเดือดก็มีแค่สั้น ๆ อาจเพราะเป็นนวนิยายเรื่องสั้น เล่มเดียวจบ เลยทำให้เรื่องราวถูกตัดให้สั้นกระชับ
ระหว่างการผจญภัยของลื่อน่ำยิ้นมีทั้งโชคดีได้เจอยอดฝีมือกรุยชีพจรให้ จนมีฝีมือรุดหน้า เจอยอดคัมภีร์ยุทธ์ ตามแนวหนังจีนกำลังภายใน
การบรรยายฉาก 18 บวก ก็บรรยายได้อย่างแนบเนียนใช้คำได้ฉลาดไม่รู้สึกว่าวาบหวิวถึงขนาดเด็กอ่านไม่ได้
เป็นธรรมดาของนิยายจีนกำลังภายในที่จะมีตัวละครหลากหลายชื่อ และชื่อก็จะอ่านยากหน่อยทำให้สับสนกับตัวละครอยู่บ้าง พออ่านไปสักพักก็จะงงว่า ไอนี่มันใครวะ ยิ่งบางตัวชื่อคล้าย ๆ กัน เต้าหยิน ก็มีหลายเต้าหยินเหลือเกิน งงไปหมด Ha Ha Ha
แต่ก็ถือว่าผู้เขียนยังคงถ่ายทอดเรื่องราวออกมาได้สนุก อ่านได้เรื่อย ๆ สมชื่อ โก้วเล้ง ปรมาจารย์นักเขียนนิยายกำลังภายใน ซึ่งตอนจบของเล่มนี้ก็หักมุมซะด้วย แล้วก็ตัดจบแบบดื้อ ๆ ตอนที่หักมุมเลย ทำเอาช็อคเหมือนกันว่าจบแบบนี้เลยเหรอ แต่ยุคสมัยนั้นก็ถือว่าจบแบบแหวกแนวมากแล้วล่ะ
เรื่องนี้ถูกเขียนตั้งแต่ปี 2506 เป็นผลงานยุคต้นของโก้วเล้ง และเขาก็ชื่นชอบเป็นพิเศษ ได้มีการรื้อเค้าโครงเดิมตัดทอนส่วนที่ยืดเยื้อออกไป ซึ่งผมมองว่าแม้จะเป็นผลงานเก่าแต่ก็ยังอ่านได้ตลอด เสียดายที่เป็นเรื่องสั้นจึงทำให้หลาย ๆ อย่างที่ปูพื้นไว้ถูกนำมาถ่ายทอดแบบรวบรัดเกินไป ทำให้ยังไม่ได้อรรถรสเต็มที่ ส่วนตัวรู้สึกเฉยๆกับบุคลิกพระเอกเรื่องนี้ ยังไม่โดดเด่นพอให้น่าจดจำ
อ่านจบแล้วพอจะจับใจความแง่คิดคิดที่ผู้เขียนสอดแทรกมาในหนังสือได้คือ
1.อำนาจ เป็นสิ่งที่ผู้คนแสวงหามาตั้งแต่โบราณกาล และขึ้นอยู่กับผู้มีอำนาจว่าจะเลือกใช้ในทางที่เหมาะสมหรือไม่ เราไม่ควรตกเป็นทาสของอำนาจ
2.ปล่อยวาง หากเรามีเรื่องที่ไม่สามารถแก้ไขได้เราจำเป็นต้องปล่อยวาง
3.รู้จักรอคอย
4.กระทำสิ่งใดควรคิดถึงผู้อื่นด้วย แม้เป็นความต้องการของตนเองแต่หากทำให้ผู้อื่นเดือดร้อนก็ไม่ควรทำ
5.ทรัพย์สมบัติเป็นของนอกกาย ความสุขอยู่ที่ใจ
สรุป ให้ 3 ดาว ⭐️⭐️⭐️ (จาก 5 ดาว)
ผู้เขียน : โก้วเล้ง
ผู้แปล : น.นพรัตน์
สำนักพิมพ์ : Siam Inter Books
จำนวนหน้า : 286 หน้า
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
