ตอนนี้จะมาบอกสิ่งที่โดนใจกับขัดใจผมในช่วงแรกของนวนิยายเรื่องนี้ว่ามีอะไรบ้าง
ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าในตอนแรกผมก็ไม่ได้รู้จักนวนิยายซีรี่ย์แฮร์รี โฮล กับผู้แต่งเรื่องคุณโย เนสเบอ มาก่อน สิ่งที่ทำให้ผมสนใจลองซื้อนวนิยายเรื่องนี้มาอ่านเพราะว่ามีการดำเนินเรื่องในกรุงเทพ ประเทศไทย เพราะโดยส่วนมากถ้าเป็นนวนิยายต่างประเทศจะหาอ่านได้ไม่มากนักที่จะมีการดำเนินเรื่องในไทย
คุณโย เนสเบอ ผู้แต่งเรื่องนี้ เป็นนักเขียน นักดนตรี นักเศรษฐศาสตร์ และอดีตนักฟุตบอลชาวนอร์เวย์ที่ชอบมาเที่ยวเมืองไทยเหมือนเป็นบ้านหลังที่สอง จึงรู้เรื่องราวในไทยค่อนข้างดี ทำให้สามารถแต่งเรื่องนี้ที่มีการดำเนินเรื่องในไทยได้สมจริง
ตัวอย่างเช่นถ้าเป็นผลงานของผู้แต่งเรื่องชาวญี่ปุ่น ตัวละครและชื่อตัวละครก็จะเป็นญี่ปุ่น สถานที่ ร้านค้า อาหารก็จะเป็นญี่ปุ่น ซึ่งหลายสถานที่ผมก็ไม่คุ้นเคยนัก หรืออย่างขนมญี่ปุ่นบางอย่างที่มีในนวนิยายผมก็ไม่รู้จัก ไม่เคยทาน ถ้าสนใจใคร่รู้จริงๆ ก็ต้องค้นหาข้อมูลเพิ่มเติมในกูเกิ้ล
ซึ่งจะแตกต่างกับสิ่งที่ผมชอบในช่วงแรกของเรื่องแฮร์รี โฮล กับคดีฆาตกรกรุงเทพ ก็อย่างเช่น มีตัวละครกับชื่อตัวละครเป็นคนไทย เช่น ติ๋ม, หนอ, สุนทร, รังสรรค์ เป็นต้น มีการกล่าวถึงสถานที่อย่างถนนพระรามที่ 4, ถนนสุขุมวิท, ถนนสุรศักดิ์ รวมถึงแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย เป็นต้น
มีการบรรยายถึงสภาพการจราจรที่ติดขัด มีรถตุ๊กๆ รถมอเตอร์ไซค์ มลภาวะ สภาพอากาศในกรุงเทพ หรือแม้กระทั่งเครื่องดื่มอย่างเบียร์สิงห์ก็ได้ถูกกล่าวถึงในเรื่องนี้ด้วย ในเรื่องมีรายละเอียดอย่างการใช้บริการแท็กซี่แล้วถูกคนขับแท็กซี่โก่งราคาด้วย นี่เป็นนวนิยายที่ออกตีพิมพ์ครั้งแรกตั้งแต่เมื่อราว 25 ปีก่อนแล้วนะครับ
ซึ่งตอบสนองความต้องการของผมได้ดีทีเดียวที่อยากจะเสพนวนิยายต่างชาติที่มีเรื่องราวในไทยที่ผมค่อนข้างรู้จักดีกว่าเรื่องราวของประเทศอื่นที่ผมไม่คุ้นเคยกับสถานที่และเรื่องราวอื่นๆ เท่ากับสิ่งต่างๆ ในประเทศไทยที่ผมอยู่มาตั้งแต่เกิด และที่สำคัญผมจะได้รู้มุมมองของผู้แต่งเรื่องที่เป็นชาวต่างชาติด้วยว่ามองประเทศไทยเราว่าอย่างไรบ้าง
ส่วนเรื่องที่ขัดใจผม คือ ในเรื่องจะมีเกี่ยวกับ "โสเภณี", "ซ่อง" ในไทยด้วย ซึ่งในเรื่องอื่นอย่างในมังงะเรื่อง 20th Century Boys ผลงานอันโด่งดังของคุณนาโอกิ อูราซาวะ ก็มีเนื้อเรื่องบางส่วนเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน
คุณนาโอกิ อูราซาวะ นักวาดการ์ตูนชื่อดังชาวญี่ปุ่น ที่มีผลงานดัง ๆ หลายเรื่อง เช่น 20th Century Boys, Pluto ตามล่านักฆ่าแอนดรอยด์, Master Keaton, Yawara!, Billy Bat, Monster คนปีศาจ เป็นต้น
ภาพหน้าปกมังงะเรื่อง 20th Century Boys รูปเล่มแบบ Big Book มีทั้งหมด 12 เล่มจบ สำนักพิมพ์ในไทยที่ได้ซื้อลิขสิทธิ์มา คือ NED เรื่องนี้เป็นผลงานระดับมาสเตอร์ พีซ ที่โด่งดังไปทั่วโลกของนักวาดการ์ตูนชื่อดังชาวญี่ปุ่นคุณนาโอกิ อูราซาวะ เรื่องนี้ได้ถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ที่มีคนแสดงถึง 3 ภาคอีกด้วย
ซึ่งผมที่เป็นคนไทยก็ไม่ถูกใจนักที่ทำไมนวนิยาย, มังงะบางเรื่องเมื่อมีการดำเนินเรื่องในเมืองไทยถึงต้องมีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับ "โสเภณี" และก็ "ซ่อง" ด้วย ที่สำคัญนวนิยายเรื่องนี้ของคุณโย เนสเบอ ก็เป็นนวนิยาย International Bestseller ด้วย หรือมังงะเรื่อง 20th Century Boys ของคุณนาโอกิ อูราซาวะ ก็เป็นผลงานระดับมาสเตอร์ พีซ ที่โด่งดังระดับโลกด้วยเหมือนกัน
ซึ่งมันก็ทำให้ผมนึกถึงเรื่องราวสมัยก่อนตอนที่ผมยังอาศัยอยู่ใกล้ๆ บริเวณถนนสีลม ค่ำวันนั้นตอนผมอยู่บริเวณถนนสีลม มีชาวต่างชาติคนนึงซึ่งน่าจะเป็นชาวญี่ปุ่นได้เดินเข้ามาถามทางผมว่า "พัฒน์พงษ์" อยู่ที่ไหน? หรือเมื่อไม่นานมานี้ที่ผมอ่านเจอความคิดเห็นนึงบนเฟซบุ๊คของโพสต์นึงซึ่งเป็น "Dirty Joke" ประมาณว่า "I have room, I have condom."
เรื่องแบบนี้มันเป็นภาพลักษณ์ที่ไม่ดีของประเทศไทย คนไทย ซึ่งผมว่าเรื่องแบบนี้หลายๆ ประเทศก็มี ประเทศเราก็มีมุมที่ดีและไม่ดีเหมือนประเทศอื่นๆ ในฐานะที่เป็นคนไทยก็อยากให้ชาวต่างชาติจดจำภาพลักษณ์ที่ดีของประเทศไทย คนไทยมากกว่า ซึ่งก็มีอยู่หลายเรื่องเหมือนกัน เช่น อาหาร สถานที่ท่องเที่ยว เป็นต้น
ก็ขอจบตอนที่ 2 ไว้เพียงเท่านี้นะครับ
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
