เพราะอยากสำเร็จ เราต้องการสิ่งนี้..
หากอยากสำเร็จ ชุ้นมองว่า การเมองเห็นความทุกข์นั้น เป็นเรื่องดีเรื่องหนึ่งที่เราไม่ควรมองข้ามแต่อย่างใด เพราะด้วยเหตุว่า พระพุทธศาสนานั้นสอนให้ชุ้นมองของสิ่งหนึ่งในโลกนี้ในหนึ่งสิ่งมีอยู่สามสิ่งประกอบเข้าด้วยกัน นั้นคือ
1. ประโยชน์
2. โทษ และสุดท้ายคือ
3. กลาง ๆ (ซึ่งในความหมายนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของชุ้นเอง ในลักษณะของการประยุกต์ใช้ในแง่ของพระพุทธศาสนา หมายถึง การที่เราไม่ได้นำของสิ่งนั้นมาใช้ให้เกิดรประโยชน์ใด ๆ ส่วนหนึ่ง และอีกส่วนคือ ค่ากลางของ ๆ สิ่งนั้นในตัวมันเองที่ไม่มีคุณ หรือโทษใดๆ เปรียบเเหมือนใจเรา เช่น สุข ทุกข์ เฉย ๆ เป็นต้น)
ชีวิตคนเราก็เช่นกัน ไม่ต่างกันเท่าไร รู้จักใช้ย่อมไม่ทุกข์มาก ไม่รู้จักใช่ย่อมเเสียไปเปล่า ๆ หากไม่ทำอะไรปล่อยไปวัน ๆ ก็ยิ่งไม่มีประโยชน์อันใด แม้แต่ตัวเอง แต่ชีวิตก็แอบสู้กลับบ่อยครั้ง ไม่เป็นไปอย่างที่หวัง หรือวาดไว้ มีคำหนึ่งที่เราอาจเคยได้ยิน “วางแผนอยู่ที่คน ความสำเร็จอยู่ที่ฟ้า”
การคาดหวังสิ่งใดมากไป คือการฆ่าตัวเองทางอ้อม เป็นคำกล่าวอาจจะไม่ไกลเกิน แต่ก็อย่าได้เอามีอิทธิพลจนกระทั่ง ไม่กล้าที่จะลงมือทำอะไรเลย เพราะมีอีกคำที่น่าสนใจคือ "ลิขิตฟ้า หรือจะสู้มานะตน" ดังที่ขงเบ้ง ได้กล่าวไว้น่าฟังเช่นกัน ดังนั้น ความคาดหวัง คือ สิ่งที่เราไม่อาจมองข้ามในอานุภาพการทำลายล้าง สิ่งที่เรียกว่า "ความหวัง" และ "ความศรัทธา" ในตัวเราลงได้เช่นกัน
หากเราสังเกตดี ๆ ความดิ้นรนขวนขวายของเรานั้น ล้วนแต่มี ความคาดหวังของเรา เป็นพื้นด้วยกันทั้งสิ้น แต่หากไม่มีความคาดหวังเสียเลย ชุ้นว่า ชีวิตก็อาจจะขาดรสชาดไปเสียหน่อย เริ่มตั้งแต่ตื่นนอน ความคาดหวังแม้เพียงเล็กน้อย ต่อการวางเป้าหมายอันน้อยนิดของชุ้น ก็มลายหายไปในพริบตาได้เช่นกัน คือ หมูปิ้งปากซอยไม่ขายคร๊ะ กะว่าจะฟาดสักสิบไม้เป็นอย่างต่ำ
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องเค้าใจให้ถูกว่า ชุ้นไม่ได้หมายความว่า ไม่ให้เรามองอนาคตเสียเลย ไม่ได้ให้เลิกคาดหวังหรือเลิกวางแผนอันสวยหรูในอนาคต แต่แค่ให้รู้ว่า ในทุก ๆ ครั้งทีเราคาดหวัง หากเราหลงไปยึดแล้ว ก็ให้รู้ว่า เราต้องรับผิดชอบในผลที่ตามมา นั้นคือ ความผิดหวังเท่านั้นเอง
ดังนั้น หากเราต้องการที่จะทุกข์น้อย ย่อมต้องละความคาดหวังใน “ผลลัพธ์” หันมาโฟกัสที่ "กระบวนการการทำงาน" คือ "การตั้งใจ" ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ส่วนผลลัพธ์นั้น จะเป็นเช่นไร ก็สุดแท้แต่ละปัจจัยที่เข้ามา เช่น ฝนตกฟ้าร้อง เป็นต้น ซึ่งปัจจัยบางอย่างที่แทรกเข้ามาระหว่างนั้น อาจมีบางเรื่องที่เราไม่สามารถควบคุมได้ ดังเช่น สำนวนที่ชุ้นได้กล่าวไว้ข้างต้น เรื่องบางอย่างก็ให้เป็น “ลิขิตฟ้า” หรือโทษ "ความซวย" แล้วกัน เมื่อเราตั้งใจทำอย่างดีแล้ว จริงไหม
ภาพ pinterest
ในเมื่อทุกคนยังมีฝัน มีทางที่ต้องเดิน .. หนทางยังยาวไกลนัก เปิดใจให้กว้าง อย่ามัวหาข้อผิดพลาดของตนเองในอดีต แต่จงมองทางแก้ไข ความอดทน คือ ธรรมะที่แปรรูป ในการแก้ไขให้สถานการณ์หลาย ๆ สถานการณ์ไม่เลวร้ายไปกว่าเดิมเหมือนเช่นกับคำว่า “ทุกข์” ที่มีก็ทำให้ดูเหมือนจะเบาบางได้เช่นกัน พรสวรรค์อันยิ่งใหญ่ของมนุษย์ คือ การฝึกตนได้ เมื่อฝึกดีแล้ว ย่อมมีสติและความอดทนที่มากขึ้น และทั้งสองอย่างนี้จะเป็นเพื่อนสนิท เป็นเพื่อนร่วมเดินทางไกล
เมื่อเห็นทุกข์ก็ แสดงว่า.. เราเห็นหนทางอันยิ่งใหญ่ ที่ทำให้เรารู้ว่า จะเอาชนะ และปล่อยวางได้อย่างไร เพื่อที่จะเดินหน้าต่อได้อย่างไร เพราะ..
หากมองไม่เห็นความตระหนี่ จะรู้จักการให้ได้อย่างไร
หากมองไม่เห็นความผิดหวัง จะรู้จักวางได้อย่างไร
หากมองไม่เห็นโทษ จะเห็นประโยชน์ได้อย่างไร
หากมองไม่เห็นความไม่พอใจ จะเห็นความพอใจที่ตรงไหน
หากมองไม่เห็นความโลภ จะเห็นความพอเพียงได้อย่างไร
หากมองไม่เห็นความไม่สวย จะเห็นความสวยจากที่ใด
หากมองไม่เห็นความโกรธเกรี้ยวโกธา จะเห็นความเมตตาจากที่ใด
หากมองไม่เห็นความเห็นแก่ตัว จะเห็นความไม่เบียดเบียนกันจากตรงไหน
หากมองไม่เห็นความกระด้างของใจ จะเห็นความอ่อนโยนได้อย่างไร
หากมองไม่เห็นความวุ่นวายฟุ้งซ่าน จะรู้จักการข่มใจได้อย่างไร
หากมองไม่เห็นความร้อนรนว้าวุ่น จะรู้จักความสงบนิ่งได้เช่นไร
หากมองไม่เห็นความทุกข์อันร้อนรุ่มเผาใจ จะรู้จักความสุขที่เยือกเย็นได้อย่างไร...
หากมองไม่เห็นทุกข์ จะเห็นทางเอาชนะได้อย่างไร
นั้นหมายความว่า หากเรามองเห็นทุกข์ นอกจากสิ่งที่กล่าวมาแล้วข้างต้น หากเราทำได้ เราสามารถที่จะเพิ่มศักยภาพบางอย่างในใจเราให้มากขึ้นได้ นั้นหมายถึง เราสามารถเป็นคนที่ดีขึ้นได้ อย่างน้อย เราก็เป็นคนที่เมองโลกในแง่ที่ดีขึ้น เป็นมีน้ำใจมากขึ้น ไม่เป็นคนตระหนี่ถี่เหนียวเช่นแต่ก่อน มีทัศนคติต่อตัวเองที่เปลี่ยนไป รักตัวเองมากขึ้น เห็นแก่ตัวน้อยลง มีความเห็นอกเห็นใจคนรอบข้างมากขึ้น และที่สำคัญคือ เห็นคุณค่าในตัวเองมากขึ้น และรู้สึกภูมิใจตัวเองมากขึ้นเช่นกัน ความสุขย่อมมีมากขึ้นตามลำดับ
ความสุขอันเยือกเย็น คือ การมองหาทางออกตรงหน้าว่าเราจะแก้ไขปัญหาได้อย่างไร จะเหนือคนอื่นได้อย่างไร
ภาพ pinterest
ความสุขอันเยือกเย็น คือ ออกซิเจนที่สำคัญต่อปอดเช่นไร สิ่งนี้ก็สำคัญต่อจิตใจเราขนาดนั้น ความสุขอันเยือกเย็น จะทำให้ใจที่ร้อนรุ่มสงบ และนิ่งได้ในวันที่สับสนที่สุด
ไม่มีสิ่งใดช่วยเราได้ในวันที่สับสน เราจะได้เปรียบคนอื่นเมื่อเราอดทนกับการควบคุมใจในวันที่มีแต่คลื่นอารมณ์ให้สงบนิ่งอยู่ตลอดเวลาในทุกสถานการณ์
เราต่างหากที่ต้องเปลี่ยนทุกสิ่งด้วยตัวเราเอง เปลี่ยนทุกข์ให้เป็นโอกาสที่จะชนะ เปลี่ยนทุกข์ให้เป็นความสงบนิ่ง เปลี่ยนทุกข์ให้เป็นความเยือกเย็น..
แล้วก้าวที่ก้าวจะเป็นก้าวที่มั่นคง..
#บทแห่งฝัน
#บันทึกของชุ้น
#MindAttitude
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
