Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
เคยทำงานอะไรมาบ้าง?
•
ติดตาม
1 พ.ค. 2023 เวลา 07:51 • ไลฟ์สไตล์
เป็นจัดซื้อวัสดุก่อสร้าง ฉันจะมีพาวเวอร์มากเลยใช่ไหม?
ฉันไม่ได้จบสายก่อสร้างหรือวิศวะเลย แต่มาทำจัดซื้อวัสดุก่อสร้างให้กับโครงการหมู่บ้าน
ตอนนั้นอายุ 20 ปลายแล้ว แต่ยังสนุกที่จะได้ทำงานที่ไม่เคยมีคุ้นเคย ก็หอบผ้าหอบผ่อนย้ายไปทำงานที่บริษัทแห่งหนึ่ง อยู่ย่านชานเมือง มีรถเมล์ผ่าน 1 สาย ชาตินึงมาคันนึง กับสองข้างทางที่มีแต่ต้นหญ้าสูงเท่าคน และสนามกอล์ฟอันเวิ้งว้างกว้างใหญ่
บริษัทมีที่พักอาศัยให้ฟรี แยกเป็นคนละห้อง มีแต่ผู้หญิงล้วนๆ ในที่พักนั้น
ฉันดีใจกับงานใหม่นี้ มันน่าตื่นเต้น แต่ที่นี่ไม่มีใครสอนงานให้อีกเช่นเคย ไม่เคยได้ออกไปไซต์งาน ผ่านไปสัปดาห์กว่าๆ มีวิศวกรโครงการติดต่อมา ให้ฉันช่วยหาบริษัทเทียบราคา
สองสัปดาห์ผ่านไป เริ่มรู้ตัวแล้ว นี่ตำแหน่งธุรการจัดซื้อ มิใช่จัดซื้อ ฉันต้องเอกสารตามที่วิศวกรสั่ง รายละเอียดการสั่งซื้อก็ไม่เคยผ่านตาฉันเลย ทั้งที่ตอนนั้นบริษัทมีโครงการขึ้นใหม่อยู่ 3-4 ไซต์งานแล้วนะ ผิดหวังกับงาน ฉันเริ่มหางานใหม่ โทษฐานไม่ตรงปก ฉันหิวประสบการณ์ มิใช่แค่งานสบายหมดเวลาไปวันๆ
ฉันอยู่ที่นี่ก็ประมาณ 3 เดือนอีกนั่นแหละ แล้วก็ลาออกเอง สาเหตุใหญ่ที่สำคัญที่สุดคือ เงินเดือนออกไม่ตรงวัน อีกทั้งเจ้าของก็กระหยิ่มกับการที่เงินเดือนไม่ออก ไม่ได้สลดใจอะไร ใช้วิธีหลบหน้าพนักงาน ไม่เข้าออฟฟิศ ถามจากพนักงานที่เป็นญาติเจ้าของ ก็อ้างว่าติดต่อไม่ได้ หรือถ้าเข้าออฟฟิศมาก็เล่นใหญ่ดูขึงขัง เข้าหน้าไม่ติด ถือเป็นการไม่ให้เกียรติกันเลย
แต่ความพีคส่วนตัวก็คือ...
ฉันโดนผีหลอกที่บ้านพัก เช้าวันนั้น ที่ดวงอาทิตย์ขึ้นแล้ว ขณะที่ฉันนอนหงาย มีผู้หญิงคนนึงมานอนบนร่างฉัน และหันหน้ามาประจันหน้ากัน ฉันในอาการกึ่งหลับกึ่งตื่น หวาดกลัวมาก ปากก็อัตโนมัติร่ายสวดมนต์ทุกบทชินบัญชร ยิ่งสวดไป เขา ประโยคต่อประโยค แถมจะสวดนำฉันซะอีก มันไม่ใช่แค่ขนลุก แต่มันฉีกทุกกฎของทฤษฎีปราบผีเลย
เจ้าของบริษัทบอกว่า ฉันเพ้อเจ้อไปเอง แต่ขอให้ฉันเล่าอย่างละเอียดด้วยนะ สีหน้าเหมือนจะเชื่อหรือรู้อยู่แล้ว มิน่าทำไมเอาบ้านโครงการมาให้พนักงานอยู่ ทั้งที่ก็น่าจะขายได้ ทำเลก็ดี บ้านก็น่าอยู่
ฉันไม่รีรอ ขอลาออกทันที เก็บข้าวของ ขนขึ้นแท็กซี่กลับบ้านเลยจ้า
สาธารณูปโภคก็เป็นอีกปัจจัยที่ทำให้พนักงานห่อเหี่ยวใจได้เช่นกัน เพราะย่านออฟฟิศไม่ค่อยมีร้านอาหาร บางร้านก็ดูจะผูกขาดจนหมดหนทางต่อรองใดๆ ร้านสะดวกซื้อยุคนั้นก็ยังไม่มีอาหารคาว
เช้า มีหมูปิ้ง โจ๊ก น้ำเต้าหู้ วนไปสามร้าน
กลางวัน อาหารตามสั่งกับข้าวแกง สองร้าน
เย็น มีชายสี่กับข้าวมันไก่ สองร้าน
แต่ถ้ามีรถส่วนตัว ก็มีโอกาสไปถึงตลาดซึ่งไกลออกไปอีกหลายกิโล พวกเราเคยเดินไปหลายร้อยเมตร เพื่อไปกินก๋วยเตี๋ยวในมื้อกลางวัน ก็ไม่ได้อร่อย แค่ได้เปลี่ยนบรรยากาศ
ของอร่อยถูกปากก็เป็นของขวัญเล็กๆ ในวันที่เหนื่อยได้นะ
แรงบันดาลใจ
มูเตลู
พนักงานออฟฟิศ
บันทึก
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย