✴️ บทที่ 5️⃣ เป็นอิสระด้วยการละวางภายใน ✴️ (ตอนที่ 16)
🍀ผู้รู้บรมวิญญาณดำรงอยู่ในบรมภาวะ🍀
⚜️ โศลกที่ 1️⃣9️⃣ ⚜️ หน้า 603—604
โศลกที่ 1️⃣9️⃣
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
ผู้มีจิตเสมอกันในสิ่งคู่ พิชิตแล้วซึ่งสัมพัทธภาวะ (เกิด-ตาย, สุข-ทุกข์) แม้ในโลกนี้ ย่อมสถิตอยู่ในพรหมัน เป็นผู้ทรงความสมดุลพร้อม ไร้มลทินแน่แท้
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
ความมีจิตเสมอกันในสิ่งทั้งหลายนั้นสามารถเข้าถึงได้ด้วยเทคนิคเช่น 'กริยาโยคะ' ซึ่งไม่แค่ตัดเจตสิกทั้งหลายได้เท่านั้น แต่สามารถถอนจิตจากผัสสอินทรีย์ได้อย่างหมดจด เมื่อนำจิตสู่ภายใน โยคีอยู่กับบรมสุขอันไม่เปลี่ยนแปลงได้ตลอดไป และเมื่อท่านสามารถอยู่กับปีติสุขนั้นแม้ในยามตื่น ท่านก็เป็นหนึ่งเดียวกับพรหมนอันไร้มลทิน อย่างสิ้นข้อกังขา
บัณฑิตกล่าวว่า ปุถุชนนั้นบกพร่องมีมลทิน เพราะเขาเห็นและมีปฏิกิริยากับสิ่งคู่ และการดำรงอยู่อันสัมพัทธ์ ทุกข์-สุข, หนาว-ร้อน, ชีวิต-ความตาย ผู้ถอนจิตออกมาจากโลกวัตถุได้เท่านั้น จึงจะพ้นจากทวิภาวะแห่งอินทรีย์ที่นำทุกข์มาให้ แล้วได้พักสงบอยู่ในบรมวิญญาณ โยคีผู้เห็นทิพยเกษมในจิตใต้สำนึก ในจิตสํานึก และในอภิจิตสำนึก คือผู้บริสุทธิ์ผ่องใสดุจเดียวกับบรมวิญญาณ
ผู้ไร้วินัย พัวพันอยู่กับโลกอันสัมพัทธ์ คือผู้ที่ขี่คลื่นสุข ทุกข์ โกรธ หมดหวัง หรือเฉยเมยอยู่ในทะเลจิตสำนึก เขาเห็นแต่ชีวิตที่ไม่มีความแน่นอน เมื่อคลื่นจิตสำนึกที่ขึ้น ๆ ลง ๆ สงบได้ด้วยโยคะ บัณฑิตเห็นความสงบนิรันดร์ในความสงบภายในของตน
โลกเต็มไปด้วยคนที่ชอบความตื่นเต้น วิ่งไปกับทุกอารมณ์ในชีวิตประจำวัน ในช่วงอายุหกสิบปี มนุษย์จะได้ชมภาพยนตร์ 21,900 ครั้งทั้งกลางวันและกลางคืน ขึ้นลงไปกับคลื่นความรู้สึกอย่างไม่สิ้นสุด เมื่อถูกผลักไปมาอย่างน่างงงวย เขาจึงเรียนรู้จากภาพยนตร์ชีวิตน้อยมาก บุคคลเช่นนี้ต้องเกิดแล้วเกิดเล่า จนกว่าเขาจะสามารถมองทุกสิ่งที่เห็นในโลกได้เหมือนอย่างที่ปวงเทพผู้ทรงไว้ด้วยความสงบเกษม ทอดพระเนตรเห็น
โยคีมองโลกนี้เป็นความบันเทิง ถ้าท่านประสบสิ่ง “น่าเศร้า” ในชีวิตจริง เช่น โรคภัยไข้เจ็บ ความยากจน การถูกเข่นฆ่า หรือทุกข์โศกใด ๆ ท่านก็ยังพูดได้อย่างจริงใจว่า “เดี๋ยวภาพละครอันน่าตื่นเต้นนี้ก็จะผ่านไป มันไม่ใช่สิ่งจริงแท้❗” — เช่นเดียวกับที่คนทั่วไปชมภาพยนตร์เศร้า หรือสยองขวัญ อาจพูดว่า “หนังเรื่องนี้สนุกจัง❗” ถ้าภาพยนตร์จักรวาล มีแต่รอยยิ้ม มีแต่เทพบุตรเทพธิดา ไม่มีความเจ็บปวดและนํ้าตา ทั้งเช้า เที่ยง และคำคืน ภาพยนตร์นี้ก็คงจืดชืด น่าเบื่อ อย่างแน่แท้
ถ้าไม่มีความทุกข์เสียบ้าง มตชนก็คงไม่ขวนขวายเพื่อจะได้รู้ว่า ตนคืออมตชนผู้พ้นแล้วจากความทุกข์ ผู้ศรัทธาจิตวิญญาณจึงได้รับคำแนะนำให้เอาชนะอารมณ์ที่มักไหวไปกับสิ่งคู่ในปรากฏการณ์จักรวาล ดำรงตนอยู่ในความเกษมดุจเดียวกับพระผู้สร้าง มนุษย์ผู้ยึดอยู่กับตัวตนหวั่นไหวไปกับสิ่งคู่ได้อย่างง่ายดาย แต่เมื่อความตายมาเยือน ร่างกายที่เขารักไม่อาจขยับไปกับอารมณ์ได้เลย
โยคียอมรับสิ่งที่ความตายบอกใบ้ ขณะดำรงกายอยู่ท่านจึงดูแลกายด้วยเมตตา แต่ไม่เข้าไปยึดถือ เหมือนกายนั้นคือคนแปลกหน้า
(((มีต่อ)))
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
