นิยายเรื่องนี้ผีน่ารัก #5
โอดินเปิดดูรูปหญิงสาวคนหนึ่งที่เขาเซลฟี่ติดมาด้วยตอนยืนรอรถไฟฟ้า ในทุกเช้าช่วงที่เขาต้องไปทำงานในย่านที่ได้ชื่อว่ารถติดที่สุดในกรุงเทพ 'สถานีสยาม'
เขาเลือกใช้บริการขนส่งมวลชนเพื่อความรวดเร็วในการเดินทาง เพราะถ้าให้ขับรถมาเองทุกวันอาจต้องเผื่อเวลาตอนเช้าไว้เป็นชั่วโมง กรุงเทพกับรถติดเป็นของคู่กันมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แม้ทุกวันนี้จะมีรถไฟฟ้า แต่การจราจรบนถนนก็ยังคงมีปัญหารถติดอยู่เช่นเดิม และการใช้บริการขนส่งมวลชนก็ทำให้หัวใจของเขามีชีวิตชีว่าขึ้นมาเมื่อเจอกับใครบางคนที่มายืนรอขบวนรถไฟฟ้ามาเทียบบนชานชลาเดียวกันทุกวัน
โอดินดูรูปของเรมิแล้วยิ้มให้กับตัวเอง ในตอนนั้นแม้ในใจจะอยากเข้าไปทักทายทำความรู้จัก แต่ก็คิดว่าไม่สมควร จึงทำได้แค่ยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปตัวเองเพื่อให้มีรูปของเธอติดมาด้วย แล้ววันนี้อยู่ ๆ ก็ได้มานั่งคุยกันเพราะยัยน้องสาวจอมแสบที่อยากให้เขามีแฟนเป็นเพื่อนของตัวเองแท้ ๆ
"เรมิคืนนี้เธอไม่เขียนนิยายเหรอ"
ออร่าที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนเตียงถามขึ้นมาหลังจากที่เห็นเรมินั่งยิ้มอยู่หน้าโต๊ะเขียนหนังสือมาสักพักแล้ว ถึงอย่างนั้นคำถามของเธอก็ไม่สามารถปลุกเรมิขึ้นมาจากหลุมรักได้
"เป็นอะไรของเขาเนี้ย ดูเพ้อ ๆ แปลก ๆ ตั้งแต่กลับเข้าบ้านมาแล้ว"
ออร่าหายตัวไปจากบนเตียงแล้วมาโผล่หน้าที่โต๊ะเขียนหนังสือ เพื่อดูว่าเรมิเป็นอะไร
เรมิยังคงมีรอยยิ้มบนใบหน้า แล้วบอกกับออร่าด้วยเสียงชวนฝัน
"ออร่าเธอไม่เข้าใจหรอก"
"อ้าว ก็ปกติดีนี่นา ถามจริงเธอได้ยินที่ฉันถามไหม"
"เธอถามอะไรเหรอ"
"นั่นไง ฉันถามว่าคืนนี้ไม่เขียนนิยายเหรอ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า หรือไม่สบาย ฉันเห็นเธอเพ้อ ๆ ตั้งแต่เข้าบ้านแล้วนะเรมิ"
"ก็เปล่า ไม่มีอะไร"
"พูดความจริง เราสัญญากันแล้วนะ"
"ก็ได้ ๆ"
"ไหนเล่าสิ เธอเป็นอะไร"
"ฉันตกหลุมรักอย่างจริงจังเข้าแล้วออร่า"
"ได้ยังไง กับใคร ทำไมเร็วอย่างนี้"
"อื้อ มันเป็นไปแล้ว"
"อย่าบอกนะว่าเป็นพี่ชายของไอโกะ"
"ใช่ พี่ดิน เขาชื่อโอดิน"
"ไม่ได้นะเรมิ เธอเพิ่งรู้จักเขาวันเดียวเองนะ"
"ฉันรู้แล้วนา แต่ฉันแอบมองเขามานานแล้ว"
"หา ว่าไงนะ เธอเคยรู้จักกันแล้วเหรอ"
"เปล่า แค่แอบมองนะ แต่รู้จักกันจริง ๆ ก็วันนี้แหละ"
"โอ้เรมิผู้น่าสงสาร เธอถูกมนตราแห่งรักเล่นงานเข้าให้แล้ว"
"ฉันยินดี"
"เอา เอาเข้าไป"
"ออร่าเธอจะว่าอะไรไหม ถ้าฉันเล่าเรื่องของเธอให้พี่ดินฟัง"
"เรื่องของฉันเหรอ ไม่รู้สิ"
"คือมันเกี่ยวกับเป้าหมายในการเขียนนิยายของฉันไง ฉันเลยบอกไปว่าเราอยู่บ้านนี้ด้วยกัน แล้วฉันกับเธอกำลังช่วยกันเขียนนิยายเรื่องหนึ่ง"
"แล้วเขาจะไม่คิดว่าเธอบ้าเหรอเรมิ นี่ฉันเตือนด้วยความหวังดีนะ จะมีสักกี่คนที่คิดว่าการมีเพื่อนเป็นผี เป็นเรื่องปกติ"
"ตอนแรกฉันก็คิดกังวลเหมือนกัน แต่ไอโกะบอกว่าพี่ดินเข้าใจเรื่องแบบนี้"
"เพื่อนของเธอก็นะ เฮ้อ แต่ละคน"
"ออร่าเธอดีใจกับฉันหน่อยสิ ในที่สุดฉันก็ได้เจอกับใครคนนั้นที่ฉันเฝ้ารอ"
"ดีใจสิ ทั้งดีใจ ทั้งแปลกใจ และฉันจะเป็นกำลังใจให้เธอสมหวังนะเรมิ"
"ขอบใจนะยัยผีเพื่อนรัก"
"แล้วไอโกะรู้เรื่องนี้หรือยัง"
"อื้อ ตอนแรกไอโกะล้อเลียนฉันด้วยแหละ แต่ถึงอย่างนั้นไอโกะก็บอกว่าดีใจ ไม่ขัดข้องอะไร"
"ค่อยยังชั่วหน่อย เธอจะมีความรักทั้งที เพื่อน ๆ ก็สนับสนุน แถมคนนั้นยังเป็นคนที่เธอแอบชอบมานานแล้ว ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีแล้วเนอะ"
"อื้อ วันแรกเป็นได้แค่นี้ก็ดีแล้ว แต่ฉันก็ยังเป็นแค่คนที่แอบชอบเขาอยู่นะ คือฉันบอกไอโกะว่าให้เก็บเป็นความลับก่อน ตอนที่อยู่ในร้านฉันก็หวังว่าพี่ดินคงไม่ผิดสังเกตมากนัก"
"แต่ไอโกะจับโป๊ะเธอได้"
"อ๋อ คือพวกฉันออกไปคุยกันข้างนอกนะ พี่ดินไม่ได้ยิน"
"แล้ววันนี้เขาสอนอะไรให้เธอบ้าง"
"ไม่รู้สิ ฉันมัวแต่มองหน้าเขา จำไม่ได้หรอกว่าเขาพูดอะไร"
"อ่าห์ แล้วอย่างนี้"
"วันเสาร์หน้าค่อยนัดเจอกันใหม่ เดี๋ยวค่อยคุยกัน"
"โธ่เอ๊ยยัยบ๊อง เธอจะทำแบบนั้นไม่ได้นั้นเรมิ เกิดเขาทักมาถามว่าวันนี้เข้าใจสิ่งที่เขาพูดไหม เธอจะทำยังไง"
"ถ้าพี่ดินทักมาจริง ๆ ฉันก็ดีใจสิ"
"นี่ ยัยคนคลั่งรัก ฉันหมายถึงงานย่ะ งานที่เขาเสียสละเวลามาเป็นที่ปรึกษาให้เธอนะ"
"รู้แล้วนา แค่ยังอยากฝันหวานต่ออีกหน่อยไม่ได้เหรอ"
"อื้อ ๆ ตามใจ งั้นฉันไม่กวนเธอแล้วนะ"
"แหม่ ๆ ๆ ทำเป็นน้อยใจ"
"ไปจริงนะ"
"ไปไหนเล่า เธอต้องช่วยงานฉันก่อน คืองี้ พี่ดินให้ฉันมาวางแผนเรื่องของการเขียนก่อน แล้วก็วางแผนเรื่องเวลา ส่วนเรื่องการตลาดเสาร์หน้าค่อยคุยกัน"
"เรื่องเขียน ฉันว่าเธอไม่น่ามีปัญหาอะไร"
"อื้อ ใครว่าล่ะ ฉันก็พอเขียนได้แค่นั้นเอง ไม่ใช่เก่งอะไรหรอก พี่ดินบอกว่าถ้าเป้าหมายคือรายได้ต้องเจาะเรื่องการตลาด ส่วนเรื่องเวลาฉันก็มีแค่ช่วงหลังเลิกงาน สามชั่วโมงก่อนนอน ซึ่งต้องวางแผนให้ดีว่าแต่ละวันจะทำอะไรบ้าง เขียนเรื่องอะไร วันละกี่ตอน ตอนละกี่คำ"
"เจ๋งไปเลย เอ๋ ถ้าเธอจะจริงจังขนาดนั้น ฉันก็คงคุยเล่นกับเธอไม่ได้แล้วสิ"
"เธอเป็นผู้ช่วยของฉันนะออร่า คิดจะหนีงานหรือไง เธอนะเป็นทั้งแรงบันดาลใจ แรงจูงใจ และเป้าหมายสำคัญของงานนี้เลยนะ"
"เรมิ เธอทำเพื่อฉันเหรอเนี้ย"
"เพื่อให้ชีวิตนี้มีความหมายต่างหากเล่า เธอรู้ไหมออร่า ว่าเวลาคนเรารู้ว่าตัวเองจะทำอะไรไปเพื่อใคร เพื่ออะไร ทำไปทำไม ทำแล้วได้อะไร มันมีค่ามากเลยนะ เป็นแรงผลักดันที่มีพลัง แล้วมันก็ทำให้เรามีความสุข ยินดีและเต็มใจทำ"
"แบบนี้ใช่ไหมที่พี่ชายของไอโกะถึงให้เธอกลับมาทบทวนเรื่องของเป้าหมายและการวางแผน"
"ใช่ ๆ ฉันคิดว่านะ ก่อนหน้านั้นฉันรู้สึกมาตลอดว่าฉันขาดแรงจูงใจบางอย่าง แต่พอเราได้รู้จักกัน ฉันกล้ามีความฝัน แถมยังบ้าบอมากด้วย"
"เธอน่ารักที่สุดต่างหาก"
"ขอบใจนะออร่า ตอนแรกฉันคิดว่าเธอคือภารกิจของฉัน แต่ตอนนี้เธอคือแสงแห่งอรุณรุ่งของฉันเลยนะ"
"แหม ๆ ๆ จะหลอกใช้งานฉันละสิ"
"ฉันพูดจริง ๆ นะ เธอคิดว่าบังเอิญไปไหมที่เธอหยิบชื่อนี้ขึ้นมา ออร่า"
"จ้า ๆ ฉันเชื่อแล้วก็ได้ เธอนี่พูดเก่งจริง ๆ ตอนอยู่ต่อหน้าคุณดินพูดให้ได้แบบนี้ด้วยละ"
"เกี่ยวอะไรกับเขาด้วย เธอก็พูดไปเรื่อย ฉันแค่แอบชอบเขานะ ยังไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"
"ไม่ได้เป็นอะไรกันแต่เขิน ดูแก้มเธอสิ แค่พูดถึงชื่อเขาก็แดงจนจะเป็นลูกตำลึงแล้วนะเรมิ"
"ก็ คนมันคิด มันอินแล้วก็ฟินอ่ะ เธอจะรู้อะไร"
"เป็นเอามากจริง ๆ มาคุยเรื่องงานกันต่อเถอะ เธอต้องทำอะไรอีกบ้าง"
"พี่ดินบอกว่า … ว่าอะไรบ้างนะ มันเยอะอ่ะแก จำไม่ไหวหรอก ฉันเปิดในไฟล์ข้อมูลแป๊บหนึ่งนะ อ่ะนี้ ไฟล์งานมาแล้ว"
เรมิเปิดไฟล์งานออกมาอ่านให้ออร่าฟัง
"หากต้องการรายได้จากการเขียนนิยาย คุณต้องมุ่งเน้นที่การพัฒนาทักษะการเขียนและสร้างเนื้อหาคุณภาพสูงที่ผู้คนต้องการอ่าน ต่อไปนี้เป็นขั้นตอนที่คุณทำได้ เพื่อบรรลุเป้าหมายในการสร้างรายได้ 100,000 บาทต่อเดือนจากการเขียนนวนิยาย"
1. กำหนดตารางเวลาในการเขียน
อุทิศเวลาที่กำหนดในแต่ละวันให้กับการเขียน วิธีนี้จะช่วยคุณสร้างกิจวัตรและติดตามเป้าหมายในการเขียนของคุณ เมื่อทำตารางการเขียนขึ้นมาแล้วต้องสร้างวินัยการเขียนด้วย
2. อ่านเยอะ ๆ
การอ่านบ่อย ๆ จะช่วยพัฒนาทักษะการเขียนและเป็นการเรียนรู้จากนักเขียนคนอื่น ๆ เขียนแนวไหนอ่านแนวนั้น เพื่อให้สอดคล้องกับสิ่งที่ทำ แต่ถ้ามีเวลาอีกนิด อ่านแนวอื่น ๆ ด้วยก็ดีเพื่อเปิดรับความรู้ใหม่ ๆ รวมทั้งเทคนิคการเขียน เพราะนักเขียนแต่ละคนมีสไตล์การเขียนที่แตกต่าง
3. พัฒนาทักษะการเขียนของคุณ
เข้าร่วมหลักสูตรการเขียน เวิร์กช็อป หรืออ่านหนังสือเกี่ยวกับการเขียนเพื่อพัฒนาทักษะการเขียนของคุณ หนังสือแนวแรงบันดาลใจช่วยเติมเชื้อไฟ และมองเห็นแนวทางในการสร้างสรรค์ผลงาน และช่วยให้มีทัศนคติที่ดีขึ้นด้วย
4. เลือกประเภท
ตัดสินใจเลือกประเภทนวนิยายของคุณและศึกษาลักษณะเฉพาะของประเภทนั้น สิ่งนี้จะช่วยให้คุณพัฒนาโครงเรื่องที่แข็งแกร่งและสร้างตัวละครที่น่าสนใจ
5. เขียนเป็นประจำ
ตั้งเป้าหมายที่จะเขียนวันละกี่คำหรือกี่หน้าแล้วลงมือทำตามจำนวนที่กำหนดในแต่ละวัน สิ่งนี้จะช่วยให้คุณมีแรงบันดาลใจและก้าวหน้าในนิยายของคุณ
การกำหนดเป้าหมายที่ชัดเจน จะช่วยให้ประเมินผลงานได้ง่ายขึ้น เห็นพัฒนาการชัดขึ้น ช่วยให้มีกำลังใจ
6. แก้ไขและตรวจทาน
หลังจากที่คุณร่างฉบับแรกเสร็จแล้ว ให้ใช้เวลาในการแก้ไขและตรวจทานงานของคุณ วิธีนี้จะช่วยคุณปรับปรุงคุณภาพงานเขียนและทำให้นวนิยายของคุณเป็นที่ต้องการของตลาดมากขึ้น
7. เผยแพร่ผลงานของคุณ
เมื่อนวนิยายของคุณเสร็จสมบูรณ์แล้ว คุณสามารถเผยแพร่ด้วยตนเองหรือส่งให้กับผู้จัดพิมพ์ทั่วไป คุณยังสามารถพิจารณาเผยแพร่งานของคุณบนแพลตฟอร์มออนไลน์ที่คุณใช้งานอยู่
"ทั้งหมดนี้ต้องอาศัยความทุ่มเท และความพากเพียร เขียนและเรียนรู้ต่อไป แล้วคุณจะเพิ่มโอกาสในการประสบความสำเร็จในเส้นทางนี้"
หลังจากที่ฟังข้อมูลจบแล้วออร่าจึงทักเรมิขึ้นมาว่า
"เรมิเธอมีต้นฉบับนิยายที่เขียนไว้แล้วตั้งสิบเรื่องไม่ใช่เหรอ"
"เออ จริงด้วย ขอบใจนะออร่า ฉันจะลองเอาผลงานที่เขียนไว้แล้วส่งให้พี่ดินช่วยดูให้"
โปรดติดตามตอนต่อไป
ขอบคุณค่ะ
- 6
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
