9 ก.ค. 2023 เวลา 03:24 • ภาพยนตร์ & ซีรีส์

Past Lives (2023) - รักครั้งหนึ่ง... คิดถึงตลอดไป

ในห้วงความคิดถึง เด็กน้อยในวันนั้นยังคงยืนบอกลากันที่ทางแยก... หวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้นตลอดไป
กำกับและเขียนบทโดย Celine Song
ในที่สุด ก็ได้ดูสักทีหลังจากที่รอมานาน... ต้องชมว่า Past Lives เป็นงานที่เข้าใกล้กับคำว่า "พอดี" มาก เชื่อว่าด้วยความยอดเยี่ยมของหนังเรื่องนี้ จะมีผลให้ไปถึงออสการ์ได้อย่างแน่นอน
จุดน่าสังเกตอีกอย่างคือ เห็นคนเข้าไปดูกันเยอะมาก ซึ่งปกติจะไม่ค่อยเห็นหนังนอกกระแสที่คนเข้าไปดูเยอะขนาดนี้ (ขอบคุณในการโปรโมตของ GDH 😁)
ยิ่งถ้ากระแสดีแบบนี้ไปเรื่อย ๆ คงมีหนังคุณภาพดี ๆ มาให้เราดู เป็นทางเลือกมากขึ้น
[ เรื่องย่อ ]
"แฮซอง" (ยูแทโอ) เป็นเพื่อนของ "นอร่า" (Greta Lee) สมัยเด็กก่อนที่นอร่าจะย้ายไปอยู่แคนาดากับครอบครัว ทว่าหลายสิบปีให้หลัง พวกเขาได้กลับมาพบกันอีกครั้ง ขณะที่นอร่า ก็แต่งงานมีสามี "อาเธอร์" (John Magaro) ไปแล้ว
[ ความรู้สึกหลังชม ]
- ความยอดเยี่ยมแรกที่น่าชื่นชม คือ "องค์รวมภาพยนตร์"
การประกอบกันของส่วนต่าง ๆ ทั้งบท นักแสดง งานภาพ ดนตรีประกอบ ทุกอย่างเสริมกันด้วยความประณีตงดงาม
หนังมีบทสนทนา การสร้างบรรยากาศที่คมคาย นอกจากนี้ ยังมีการใช้ Space (ความเงียบและความว่าง) ที่สวยงาม หรือแม้แต่การใช้สัญลักษณ์ (Motif เช่น ทางแยก) ผสมกับงานภาพก็ถูกใช้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้ผลลัพธ์ที่ออกมาน่าประทับใจ
นี่จึงเป็นตัวอย่างของงานที่ "น้อยและพอดี" ไม่ขาด ไม่เกิน (ตัวละครหลักในการดำเนินเรื่องมีเพียง 3 คน!)
ไม่น่าเชื่อว่า Past Lives เป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของ Celine Song เพราะจากที่ดูแล้ว งานของเธอมีมาตรฐานที่สูงเกินกว่าการเป็นหนังเรื่องแรกไปมากจริง ๆ
- หนังประกอบด้วยมวลอารมณ์ที่หลากหลาย ส่วนใหญ่จะเป็นไปในโทนอึมครึม การเก็บงำความรู้สึก ความในใจ
ที่สำคัญ คือ การอธิบายความรู้สึกขมขื่นของคำว่า "ถ้าวันนั้น" (What If)
ถ้าวันนั้นนอร่าตัดสินใจทางหนึ่งจะเป็นอย่างไร ถ้าวันนั้นแฮซอง (หรืออาเธอร์) เลือกอีกทางจะเป็นอย่างไร... ไม่ว่าทางไหน ก็อาจต้องเจ็บปวด เพราะทุกทางมีสิ่งให้น่าเสียดาย
ทั้งนี้ยังดีที่ในทุกทางเลือก ทุกตัวละครต่างมี "ตัวตนและความทรงจำในอดีต" โดยเฉพาะ "นายอง" (นอร่า) และ "แฮซอง" เรายังคงเห็นความงดงามของรักแรกในวัยเยาว์ทั้งสอง
แน่นอนว่า ตัวตนทั้งคู่ยังคงหยุดยืนอยู่ที่ทางแยก แม้ว่าตัวตนในปัจจุบันจะเปลี่ยนแปลงไปมากเพียงใด
- ชอบการผสมผสานไอเดียอย่าง "อินยอน" (IN-YUN) ซึ่งแปลว่า "โชคชะตา"
อินยอน เป็นไอเดียที่สะท้อนความเป็นเอเชียอย่างชัดเจน สิ่งที่เกิดขึ้นเป็นเพียงความบังเอิญหรือเป็นโชคชะตาที่ลิขิตมาจากชาติปางก่อน?
ตัวละครทั้งสามมีโชคชะตาที่คาบเกี่ยวกัน ซึ่งตรงนี้เป็นจุดที่หนังพาเราไปสำรวจถึง "อินยอน" ที่ส่งผลต่อตัวละครแต่ละคน... ที่ปวดร้าว คือ มันก่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่รวดร้าวกระอักกระอ่วน ทำให้ทุกฝ่ายต้องปวดใจ
- ฉากที่ชอบที่สุด รู้สึกชอบ "ฉากการจากลาครั้งสุดท้าย" ในท้ายเรื่อง เพียงไม่กี่วินาที หนังทำให้มวลอารมณ์ที่อัดอั้นพรั่งพรูออกมาสู่ผู้ชม กลายเป็น Climax ที่น่าประทับใจ
นอกจากฉากนี้ ก็รู้สึกชอบฉากเกี่ยวกับ "ทางแยก" ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในเรื่องตั้งแต่ต้นไปจนถึงฉากสุดท้าย
- นักแสดงหลักทั้งสามคนแสดงได้ยอดเยี่ยม จนดูมีลุ้นออสการ์ ที่เซอร์ไพร์สสุด คือ "ยูแทโอ" ในเรื่องพูดเกาหลีล้วน ๆ แต่เด่นจนน่าจับตามองในการเข้าชิงรางวัลใหญ่ ๆ หลายสถาบัน
- Soundtrack ในเรื่อง ออกไปทางแนว Ambient ผสมกับธีมดนตรี (เปียโน) นึ่ง ๆ ซึ่งเข้ากับคอนเซปต์เรื่องได้ดี
[ สรุป ]
เป็นหนังที่นุ่มบาดลึกหัวใจ จัดเป็นหนังรางวัลที่ดูไม่ยาก แถมน่าเข้าชิงออสการ์หลายสาขา เชียร์ทั้งสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม บทภาพยนตร์ นักแสดง ดนตรีประกอบ (ไปลุ้นกันอีกทีปลายปี 😂
ว่าไปแล้ว ดูเหมือนในรอบหลายปีที่ผ่านมา จะเป็นช่วงขาขึ้นของหนังเชื้อสายเอเชีย ตั้งแต่ Parasite, Minari, Drive my Car, Everything Everywhere All at Once มาจนถึง Past Lives ต่อสายกันมายาว ๆ
โดยเฉพาะสองเรื่องหลัง (+ Minari) เป็นของ A24 ค่ายที่ฮอตที่สุดตอนนี้แล้ว
ใครสนใจดูได้ในโรง!
ป.ล. อีกหนึ่งช่องทางการติดต่อทาง Facebook เผื่อสนใจอยากพูดคุยติดต่อ
IG: benjireview

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา