13 พฤษภาคม 2549 ด้วยความบังเอิญ เด็กผู้ชายอายุ 10 ขวบคนหนึ่ง ได้ดูการแข่งขันฟุบอลนัดชิงชนะเลิศเอฟเอคัพระหว่าง Liverpool กับ West Ham ผ่านหน้าจอทีวี สุดท้าย Liverpool เอาชนะได้ในการดวลจุดโทษ และนั่นทำให้เขากลายเป็นสาวกหงส์แดงมาจนถึงปัจจุบัน เด็กคนนั้นคือผมเอง
"กูอยากไป Anfield สักครั้งหว่ะ…"
นี่เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางมา UK ในครั้งนี้ และเป็นการเที่ยวต่างประเทศครั้งแรกของผมด้วย
วันแรกที่มาถึง UK เรานั่งรถไฟจาก London ไปเที่ยวเมือง Llandudno ที่ North Wales (ผมมีเขียนรีวิวไว้ก่อนหน้านี้ ไปตามอ่านกันได้นะครับ) เช้าวันต่อมา เรานั่งรถไฟแวะไปเที่ยวเมือง Chester พอตกเย็นก็ต่อรถไฟไปที่เมือง Liverpool โดยแพลนคร่าวๆคือจะอยู่ที่ Liverpool ทั้งหมด 4 วัน 3 คืน วันที่หนึ่งมาถึงช่วงเย็นเพื่อเช็คอินเข้าที่พัก วันที่สองจะเที่ยวสนามบอล และ Albert Dock วันที่สามเที่ยวในเมือง และดูบอล วันที่สี่เช็คเอาท์
1
"The next station is Liverpool Lime Street." ได้ยินแค่นี้ก็ใจเต้นแรงแล้ว
หน้าสถานีรถไฟ Liverpool Lime Street
เมื่อถึงสถานีรถไฟ เราก็เรียกอูเบอร์ ไปยังที่พัก อยู่บนถนน Sapphire เราเลือกบริเวณนี้เพราะราคาถูก และไม่ไกลจากตัวเมือง ระหว่างทางผมได้คุยกับคนขับนิดหน่อย จึงรู้ว่าเขาเป็นคนเมือง Liverpool และเชียร์ทีม Liverpool ด้วย (ในเมืองมีทีมฟุตบอล 2 ทีมคือ Liverpool และ Everton) เราจึงคุยกันถูกคอ พอส่งเราลง เขาให้เบียร์ผมมา 1 กระป๋อง โดยบอกว่าเป็นการต้อนรับ ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีสำหรับการมาที่นี่
เราพักกันที่ Sapphire Home Stay เป็นบ้านสองชั้น ข้างล่างเป็นส่วนกลาง ข้างบนมี 2 ห้องนอน โดยเป็นห้องของเจ้าของบ้าน และห้องที่เราจอง เจ้าบ้านเป็นคนต่างชาติอาศัยอยู่กับลูกเล็ก 2 คน เขามาซื้อบ้านที่นี่เพราะเป็นแฟนบอล Liverpool เราจึงคุยกันถูกคออีกเช่นเคย
วันที่สอง เราออกจากที่พักตั้งแต่เช้า เพื่อเดินไปรอรถบัสที่ป้าย (เหมือนป้ายรถเมล์บ้านเรา) การเที่ยวในเมือง Liverpool สามารถใช้รถบัสเป็นหลักได้ เพราะเดินทางไปได้ทุกที่ โดยตรวจสอบสายรถ เส้นทาง และเวลา ได้จากกูเกิลแมพหรือประกาศที่ติดไว้บริเวณป้ายรถ เรารออยู่สักพักรถก็มา ซึ่งค่อนข้างตรงเวลา เมื่อขึ้นไปต้องซื้อตั๋วที่คนขับก่อนโดยมี 2 แบบคือ Single ticket (เป็นเที่ยว) และ 1 day pass (ใช้ได้ทั้งวัน)
เรานั่งรถมาลงแถวสนาม Goodison Park ของ Everton รอบสนามโดดเด่นด้วยสีน้ำเงิน เป็นสีประจำทีม พอตัดกับบ้านเมืองก็ดูสวยไปอีกแบบ หน้าสนามมีรูปปั้นของ Dixie Dean ตำนานของสโมสร
2
"When you play for Everton, you forget about the rest, the rest mean nothing!"
เมื่อมาเยี่ยมเพื่อนบ้านอย่าง Everton แล้ว ก็ถึงเวลาไปที่สนาม Anfield ของ Liverpool ซึ่งเป็นจุดหมายหลักของการเดินทางในครั้งนี้ โดยเราเดินจาก Everton ผ่านสวนสาธารณะ Stanley Park ที่กั้นอยู่ตรงกลางระหว่างสองทีม ในสวนนี้มีพื้นที่กว้างขวาง บรรยากาศดี เหมาะแก่การมาเดินเล่นมาก และตอนที่เดินผ่านก็สามารถมองเห็นสนาม Anfield ได้ด้วยจากระยะไกล
Stanley Park คั่นกลางระหว่างสนาม Liverpool กับ Everton
พอเดินผ่าน Stanley Park มา เราก็ไปถ่ายรูปกับสตรีทอาร์ตจุดต่างๆ โดยสามารถค้นหาได้จากกูเกิลแมพมีนักท่องเที่ยวมาถ่ายรูปอยู่พอสมควร แนะนำว่าให้มาในวันที่ไม่มีการแข่งขัน เพื่อหลีกเลี่ยงผู้คนที่อาจจะหนาแน่น
1
นี่แค่ตัวอย่างนะ มีอีกหลายจุดมาก สวย
ระหว่างทางที่เดินจะเห็นบ้านของผู้คน และร้านค้าต่างๆ ที่แสดงออกถึงการสนับสนุนทีม Liverpool ไม่ว่าจะเป็นป้ายแบนเนอร์ต่างๆ หรือข้อความที่เขียนไว้ เป็นเมืองที่มีความหลงไหลในฟุตบอลอย่างแท้จริง
ผมเดินผ่านประตูที่เรียกว่า Paisley Gates อยู่ตรงสนามฝั่ง The kop stand เข้าไปที่ Anfield จากนั้นก็เห็นรูปปั้นของ Bill Shankly ตำนานผู้จัดการทีม Liverpool ยืนชูมือตระหง่านอยู่ตรงหน้า บอกตรงๆว่ามันรู้สึกดีมากๆจนแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ต้องฮึบเข้าไปหลายครั้ง ยิ่งคิดว่าเป็นสิ่งที่ฝันมาตั้งแต่เด็ก และมันเป็นจริงในวินาทีนี้แล้ว น้ำตายิ่งจะไหล
สุดท้ายเราไปช้อปปิ้งกันที่ช็อปของสนาม และชั้นสองมีคาเฟ่ให้นั่งด้วย จึงได้โอกาสนั่งพัก กินขนม หลังจากที่เดินมาทั้งวัน สำหรับใครที่อยากมา ช็อปจะปิดวันที่เป็น Match day นะ เราออกมาถ่ายรูปกันอีกนิดหน่อย ก่อนจะขึ้นรถบัสเพื่อไปเที่ยวต่อที่ Albert Dock
1
ช่วงเย็นคนจะโล่งมาก ถ่ายรูปสบาย
Albert Dock เป็นท่าเรือที่ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำ Mersey คือจุดขนถ่ายสินค้าที่สำคัญ และรุ่งเรืองอย่างมากในสมัยอดีต บริเวณรอบๆจะมีย่านตึกอิฐแดงมรดกโลก พิพิธภัณฑ์ ร้านอาหาร และร้านค้าต่างๆ พื้นที่แถวนี้กว้างขวาง อากาศดีมากเนื่องจากติดกับแม่น้ำ และสวยมากๆด้วย ผมเดินเล่นอยู่สักพักก็พบกับรูปปั้นของ The Beatles เป็นวงดนตรีระดับตำนานที่ถือกำเนิดมาจากเมือง Liverpool มีคนยืนต่อแถวเพื่อรอถ่ายรูปอย่างไม่ขาดสาย นอกเหนือจากฟุตบอลแล้วเมืองนี้ยังเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่ควรมาให้ได้สักครั้งจริงๆ
วันที่สาม เราออกจากที่พักตั้งแต่เช้าอีกเช่นเคย เพื่อไปเก็บสถานที่ท่องเที่ยวในตัวเมือง ก่อนที่จะไปดูบอล Liverpool พบกับ Arsenal ในช่วงเย็น! เราตามเก็บสตรีทอาร์ตในเมืองซึ่งนอกจากฟุตบอลแล้ว ก็จะมีของ The Beatles ด้วย จากนั้นแวะเยี่ยมชม Liverpool Cathedral และ St. John’s Garden สถานที่ต่างๆดูเก่า แต่ก็สวยมาก
Albert Dock ช่วงเช้า อากาศสดชื่นมากๆ
เวลาล่วงเลยมาเกือบเที่ยง เราแวะกินข้าวที่ McDonald’s ก่อนที่จะนั่งรถบัสมุ่งหน้าไป Anfield เนื่องจากเป็นวัน Match day รถจะไม่วิ่งในช่วงเวลาที่การแข่งขันใกล้จะเริ่ม เพื่อหลีกเลี่ยงการจราจรที่ติดขัด เรารีบไปก่อนเวลา หารถไปลงจุดใกล้ๆ และเดินต่อไปยังสนาม
พอถึงเวลาแข่งขัน เพลงประจำสโมสร You will never walk alone ดังขึ้น ทุกคนร้องตาม ด้วยบรรยากาศทำให้ผมขนลุกสุดๆ ตอนร้องเพลง เกือบจะร้องไห้แทนอยู่แล้ว
ในเรื่องของการแข่งขัน ผมไม่ได้คาดหวังอะไรกับผลลัพธ์ตั้งแต่แรก เพราะว่ามันเป็นปีที่ Liverpool ฟอร์มไม่ดี กลับกัน Arsenal คือจ่าฝูง เป็นทีมที่ฟอร์มดีที่สุดในลีคช่วงเวลานั้น ตอนแรกคิดว่าถ้าเลือกได้คงไม่มาดูแมตช์นี้ แต่ด้วยวันหยุดและแพลนทำให้หลีกเลี่ยงไม่ได้
เริ่มเกมส์ได้ไม่นาน Arsenal ขึ้นนำก่อน 2 ลูก ขนาดผมที่ทำใจมาก่อนแล้วก็ยังรู้สึกท้อใจ ตอนนั้นคิดว่าขอคืนมาสักลูกก็พอแล้ว ก่อนจบครึ่งแรก Liverpool ยิงคืนมาได้จริงๆ 1 ลูก จบครึ่งแรก Liverpool 1 - 2 Arsenal
เริ่มครึ่งหลังเสียงเชียร์ฝั่งเจ้าบ้านดังขึ้นมาก เกมส์เปลี่ยนเป็น Liverpool บุกเข้าใส่อย่างต่อเนื่องเพื่อจะตีเสมอ หลังจากพยายามอยู่นาน ในที่สุด นาทีที่ 87 Liverpool ก็ตีเสมอได้จริงๆ คิดว่าจะกลับมาไม่ได้แล้วแท้ๆ จบเกมส์ Liverpool 2 - 2 Arsenal