8 ส.ค. 2023 เวลา 11:30 • นิยาย เรื่องสั้น

สุนัททีตื่นขึ้นราวตี2

ธรรมชาติเรียกร้องให้ไปเข้าห้องน้ำ
เสียงเปาะแปะที่หน้าต่างดังเป็นระยะทำให้สุนัททีเดินไปดูว่าฝนหนักขนาดไหน
อูย คลองมาเอง
ถนนกับฟุตบาทหน้าบ้านกลายเป็นคลองย่อมๆไปแล้วแต่รถยังพยายามวิ่งฝ่า
ยังไม่มีรถจอดนิ่งให้เห็น มีแต่เสียงโวกเวกของไรเดอร์ช่วยกันชี้บอกทางกับช่วยคนขี่มอเตอร์ไซค์ขณะที่ตำรวจมือเป็นระวิงให้สัญญาณโบกรถเข็นรถ
ฝนยังคงหนักอยู่แล้วตามด้วยฟ้าร้องฟ้าแลบแปลบปลาบเป็นระยะ แรงเอาการอยู่
ฟ้าสว่างวาบ
เสียงดังไปทั่ว
รู้ทั้งรู้แต่ก็ตกใจเหมือนกัน
พลิกตัวกระสับกระส่ายเพราะตาสว่างนอนมาแล้วตอนหัวค่ำ
พยายามผ่อนคลายตัวเองกะจะให้หลับก็ยังไม่เป็นไปตามที่หวัง
พอใกล้เคลิ้มก็ได้ยินเสียงดังโวยวายแบบคนเมาอยู่หลายคนใกล้ๆบ้าน
ฝนหยุดแล้ว น้ำลด เลยได้เวลากลับ
แถวบ้านมีร้านเหล้าผับบาร์ใกล้ๆกันมาเปิดใหม่ ว่ากันว่าลูกค้าเยอะนัก
แต่คนเยอะเรื่องเลยเยอะตาม
เรื่องร้องเรียนส่งมาก็มีเจ้าหน้าที่มาตรวจพร้อมกำชับเรื่องเสียงดัง
แล้วก็เงียบไปพร้อมการกลับมาของเสียง
จอดรถก็ระวังหน่อยนะคุณ ลูกค้าร้านเหล้าสอยไปหลายคันแล้ว
เสียงเตือนจากที่รับฝากรถใกล้บ้านที่สุนัททีใช้บริการอยู่
บางทีขับรถมา เมาก็ขับกลับไม่ไหว พ่อแม่ขับรถมาพากลับทั้งคนทั้งรถ คุยกับลูกก็ไหวมั้ยลูก เป็นไงบ้าง เดี๋ยวพ่อกับแม่พากลับนะ เฮ้อ ต้องให้เงินมาเที่ยว ให้รถมาขับ นี่ยังต้องรับกลับอีก อายุก็น้อย น่าจะยังเรียนอยู่ เด็กผู้หญิงเมาแล้วนมหก เพื่อนๆเก็บแทบไม่ทัน ดีนะที่มีเพื่อน ถ้าไม่มีล่ะก็น่าเป็นห่วง
คนเฝ้าที่จอดรถส่ายหัวขณะเล่าให้สุนัททีฟัง
จริงแท้เพราะเห็นกับตาเหมือนกัน
พ่อแม่ไม่อยากให้ไปเที่ยวสถานที่อโคจรแต่ห้ามไม่ไหว เด็กไม่ฟัง มันดื้ออยากลองดูน่ะคุณ เข้าใจเพราะเคยเป็นมาก่อน แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ ลูกทั้งคน ไม่ห่วงลูกแล้วจะไปห่วงใครที่ไหน
คนเฝ้าที่จอดพูดส่งท้าย
เสียงเงียบไปเมื่ออีกไม่นานฟ้าจะสาง
สุนัททีเคลิ้มหลับแล้ว...

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา