15 ส.ค. 2023 เวลา 11:30 • นิยาย เรื่องสั้น

เขานั่งมองดูของในห้องอย่างครุ่นคิด

นั่งนิ่ง ใช้ความคิดอย่างหนัก
เอายังไงดีล่ะ
อีกไม่กี่วันก็จริงแต่ถ้ามีอะไรขึ้นมากูตายก่อนแหงแก๋
ว่าแล้วก็เอื้อมมือไป...
เขาเรียนจบมาไม่นาน โชคดีที่ได้งานทำเป็นหลักแหล่งในบริษัทใหญ่แห่งหนึ่ง
เงินเดือนก็ตามมาตรฐานคนจบใหม่ไร้ประสบการณ์แม้เขาจะผ่านการฝีกงานมาบ้าง
ทำงานมาได้สัก3ปีเงินเดือนขึ้นตามอายุงาน ตำแหน่งเริ่มเดินหน้าตามสภาพ
งานมั่นคงดี มีเงินส่งให้ทางบ้านบ้างแบบตรงเวลา โชคดีที่น้องๆโตแล้วพอหางานพิเศษทำช่วยเหลือตัวเองได้บ้าง ภาระจึงไม่หนักเกินไป
เขาอาศัยเช่าหอพักใกล้ที่ทำงาน ราคาไม่แพงนัก ประหยัดหน่อยอยู่ได้สบาย
ถึงจะใกล้ที่ทำงานแต่มีมอเตอร์ไซค์ไว้ใช้สอย
มือสองซื้อต่อเพื่อนมา
ตอนนี้เขาเอาของออกมาวางตรงหน้า
พื้นฐานคือเราต้องรวบรวมข้อมูลที่เรามีในมือทั้งหมดก่อน เพื่อเราจะได้จัดการทรัพยากรในมือได้อย่างเป็นระบบ
ขนมปัง2แผ่น
บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป3ซอง
ไข่ต้ม5ฟอง
ข้าว
น้ำ
เงินสดติดตัว500
เวลาก่อนเงินเดือนออก5วันไม่นับวันนี้
เสียงถอนหายใจพรืด
ตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวกูมีเท่านี้ว่ะ
เอาไงต่อดี
ไม่น่าเลยกู เปย์ซะอ่วม
เสียงรำพึงในหัวลอดริมฝีปากออกมาให้หูรับรู้
ไม่รู้ว่าเพราะหน้าใหญ่ใจโตหรือชอบใจน้องคนนั้นจริงๆทำให้เขามีสภาพอย่างในวันนี้
เลยครึ่งเดือนไม่กี่วันก็มีอาการเหมือนๆจะสิ้นใจ
ดีนะที่โอนให้ที่บ้านกับจ่ายประกันไปก่อนไม่งั้นคงแย่ยิ่งกว่านี้
ใครมันจะไปรู้วะ
กลับมาก่อนเว้ย กลับมาก่อน
มาช่วยกันคิดทีว่ากูจะเอาตัวรอดยังไงดีก่อนเงินเดือนออก
ต้องเลือกทางที่ดีที่สุด ได้รับการยอมรับทั้งกายและใจของตัวเอง
ต้องไม่ว่อกแว่ก
Decision Tree คือตัวช่วยตัดสินใจแบบเบๆ
ต้องขนาดนั้นเลยรึ
เฮ้ย นี่มันเป็นเรื่องความเป็นความตายของกูเองเลยนะเว้ย ไม่มีล้อเล่น
อะโห ชีวิต
อะไรจะขนาดนั้นวะ...
เขานั่งเลือกอยู่นานก็ไม่อาจตัดสินใจได้อย่างเด็ดขาดเพราะทางเลือกทั้งหลายนั้นมีข้อดีข้อด้อยแตกต่างกันไม่มาก รวมๆแล้วผลลัพธ์ที่ออกมาแทบไม่แตกต่างจากที่คิดอยู่ในหัวตอนแรก
ยกนี้กูแพ้หมดรูปเลยหรือไงวะ
ขนมปังหมดไปแล้ว1แผ่น
น้ำหมดไปอีกแก้ว
นี่ก็ใกล้จะเย็นแล้ว
ท้องร้อง
ขนมปังแผ่นเดียวดูท่าจะไม่พอประทังร่างกายในตอนนี้แล้ว
เวร นั่นมันของมื้อเช้าพรุ่งนี้นี่หว่า
ตามองเพดาน
สมองคิด
มือเขียนความคิดต่างๆลงบนกระดาษ
การตัดสินใจครั้งนี้ยากมากเกินกว่าที่เขาคาดไว้
คิดจนหัวแทบแตก
สมองตื้อตัน
ไม่น่าเชื่อ...
ยิ่งเย็นย่ำยิ่งเหน็ดเหนื่อย
สมองคิดแต่กลับยิ่งติดขัด
ทางอื่นที่นึกได้มีอะไรมั่งวะ
ยืมคนอื่นสิ
โหย แม่ง แต่ละคนนี่ก็บักโกรกทั้งนั้น มึงลองไปส่องดูสิ
หมายถึงยืมบรรดาเจ๊หรือเฮียไง
นอกระบบกูไม่เอา
งั้นจำนำมอ'ไซค์
บุโรทั่งปลูกแหนนะมึง ใครจะเอา
ลองดูสิ ไม่ลองไม่รู้ ไม่มีอะไรจะเสีย
มึงแม่งก็คิดแบบไร้วินัยการเงินทั้งยืมทั้งจำนำ เอาเงินอนาคตมาใช้
แล้วไอ้ที่ผ่านมาเดือนนี้มีวินัยมากเลยสิมึง
สาด.....
ขนมปังหมดไปอีกหนึ่ง
แม่ง ของพรุ่งนี้เช้านะเว้ย
กูหิว ท้องกูมันอุทธรณ์
ศัพท์หรูเลยมึง ท้องมันอุทธรณ์
เอาไงต่อดีล่ะ
แม้แต่พัดลมยังส่ายหน้าเลย
หัวหมุนติ้วๆหาทางออกวุ่นวาย
ดึกแล้วก็ยังหาทางออกที่สวยงามไม่ได้เลยวุ้ย
สวยงาม มึงเอาให้รอดแบบปกติเถอะว่ะ
แล้วเอาไงดี
ไม่รู้
ไม่รู้
ไม่รู้...
ดึกดื่นค่อนคืนเขาค่อยนอนหลับลงได้พร้อมรอยยิ้มที่มุมปาก
คิดตก
ทุกอย่างย่อมมีทางออกเสมอ
แค่ว่าจะเลือกจบแบบไหน...

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา