25 ก.ค. 2023 เวลา 02:43 • ความคิดเห็น
เราเคยเป็นค่ะ
ช่วง 2-3 วันแรกที่เริ่มปฏิบัติ พอตื่นนอนมา คำถามแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวคือ
'เรากำลังทำอะไรอยู่'
'มันจะเห็นผลจริงหรือ'
'สิ่งที่เรากำลังยึดถืออยู่นี้เป็นสิ่งที่น่าเชื่อถือจริง ๆ หรือ'
แต่ด้วยความที่ตลอดชีวิตที่ผ่านมาเราไม่เคยมีสิ่งที่เรายึดถือว่าเป็น "เป้าหมายของชีวิต" เลยค่ะ และก่อนที่จะเริ่มปฏิบัติเราได้ตัดสินใจแล้วว่าจะให้สิ่งนี้ (การปฏิบัติเพื่อความพ้นทุกข์) เป็นเป้าหมายของการเกิดมาของเรา
นี่จึงเป็นสิ่งที่กระตุ้นให้เรายังคงปฏิบัติมาจนถึงทุกวันนี้ ปฏิบัติมันไปพร้อมกับความสงสัยนั่นแหละค่ะ เพราะถ้าเราทิ้งสิ่งนี้ไป เราก็ต้องกลับไปมีชีวิตที่ไม่รู้ว่าจะตื่นขึ้นมาทำไมอีกเหมือนเดิม เพราะการหาเป้าหมายของชีวิตมันยากมาก ๆ เลยค่ะ
จนถึงทุกวันนี้ ผลการปฏิบัติที่เกิดขึ้นก็กลายมาเป็นแรงกระตุ้นให้เราลงมือปฏิบัติในทุก ๆ วันแทนการที่ทำไปเพราะไม่มีหนทางอื่นให้ก้าวเดินค่ะ
อ้อ อีกอย่างที่น่าจะช่วยให้ความมุ่งมั่นในการปฏิบัติของเรายังคงอยู่คือ ความศรัทธาในความเห็นแจ้งในความจริง (พระพุทธ) ความจริง (พระธรรม) และการปฏิบัติเพื่อเห็นแจ้งในความจริง (พระสงฆ์) ค่ะ

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา