ส่วนตัวเรารับรู้ความชั่วได้ง่ายกว่าค่ะ
เวลาที่มีคนมาทำให้เรารู้สึกแย่มาก ๆ นี่จำไม่เคยลืมเลือนเลยค่ะ ยิ่งเป็นคนที่เราแคร์มาก ๆ แล้วยิ่งไปใหญ่เลย เกิดเป็นแผลขึ้นในใจเหวอะหวะไปหมด
หรือแม้แต่ในบางสถานการณ์ที่มีคนมาทำดีด้วยสุดท้ายเราก็มองเห็นความชั่วของเขาอยู่ดี อย่างเช่นความคิดที่ว่า 'ทำดีหวังผลป่าววะ' 'เอาของที่ตกแล้วมาให้เรากินแน่เลย' ฯลฯ
แต่นั่นคือ "ธรรมชาติ" ของมนุษย์ค่ะ
ในทางวิทยาศาสตร์พบว่า...
การทำงาน 90% ของสมองเป็นการทำงานของสมองส่วนท้ายทอย ซึ่งเริ่มทำงานตั้งแต่มนุษย์อยู่ในครรภ์มารดา การทำงานของสมองส่วนนี้ทำให้มนุษย์มีความต้องการในการมีชีวิตรอดและสืบทอดเผ่าพันธุ์
ดังนั้นจึงไม่แปลกที่มนุษย์มักมีนิสัยคิดลบ เพราะการคิดในแง่ลบหรือการมองเห็นความไม่ดีในสิ่งต่าง ๆ มีความจำเป็นต่อการมีชีวิตรอดของมนุษย์อย่างมาก
โดยเฉพาะมนุษย์ในยุคดึกดำบรรพ์ที่อันตรายจากสัตว์ร้ายสามารถเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา
ส่วนในปัจจุบันเซ็นส์ของความอยากมีชีวิตรอดก็จะซับซ้อนและแยบยลขึ้น เพราะเรามีบ้านเรือนเป็นหลักเป็นแหล่ง สัตว์อยู่ส่วนสัตว์ คนอยู่ส่วนคน แต่มนุษย์ในยุคปัจจุบันมักจะมีความอยากเอาตัวรอดจากเจตนาแอบแฝงของมนุษย์ด้วยกันเองเสียเป็นส่วนใหญ่ เพราะเผลอ ๆ มนุษย์ด้วยกันเองจะทำอันตรายให้กับเราได้มากกว่าสัตว์ร้ายเสียอีก
เช่นเดียวกันกับพระพุทธศาสนา...
พระพุทธเจ้าบอกว่า ธรรมชาติของจิตคือการไหลลงที่ต่ำ หรือก็คือการโน้มไปในอกุศล
นี่จึงเป็นเหตุผลที่พระอาจารย์ต้นให้ระลึกถึงพระรัตนตรัยอยู่ตลอดเวลา เพื่อฝึกจิตให้คุ้นชินกับกุศลมากยิ่งขึ้น ซึ่งกุศลที่เกิดขึ้นจะเป็นส่วนในการช่วยเผยให้เห็นความจริงของสรรพสิ่งเอง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
