พิพิธภัณฑ์แห่งชาติมาเลเซียกับความบังเอิญแบบส้มหล่น
เช้าตื่นมาหาของกินแถว China town ซึ่งเดินจากโรงแรมไม่ไกล ที่นี่ดูแล้วไม่ต่างอะไรกับสำเพ็ง สั่งโกปี๊และของทานเล่นอีกเล็กน้อย นั่งกินข้าวไป มองดูวิถีชีวิตผู้คนไป ยังมีคนนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่เลย
วันนี้เราจะไปพิพิธภัณฑ์แห่งชาติมาเลเซีย ดูจากแผนที่แล้วไม่ไกล ลงรถไฟฟ้าแล้วข้ามถนนไปหน่อยก็ถึงเลย
ไชน่าทาวน์กับโกปี๊ยามเช้า
ออกจากรถไฟฟ้ามาก็เดินตามป้ายไปพิพิธภัณฑ์ ยิ่งเดินยิ่งงง ป้ายชี้ให้เดินเข้าตึกอาคารสำนักงาน ซึ่งวันนั้นเป็นวันเสาร์ ตึกปิด ไม่มีใครมาทำงาน มีแต่พี่รปภ.นั่งเฝ้าประตูอยู่ เราก็เดินเข้าไปด้วยความงงๆ แล้วถามนางว่า ไปพิพิธภัณฑ์ทางนี้ป่ะคะ นางก็บอกว่า ใช่ เดินเข้าไปเลย กดลิฟท์ลงไปชั้น B เดินเข้ามาในตึกกดลิฟท์ตามที่นางบอก ให้อารมณ์เหมือนเข้างานวันเสาร์ทั้งตึกไม่มีใครมา พอออกจากลิฟท์มามันคือหน้า 1 หน้าประชาสัมพันธ์ เห็นถนนใหญ่อยู่ข้างนอก แล้วรปภ.ด้านหน้าก็บอกว่า "เดินออกไปแล้วลงอุโมงค์ไปโผล่ฝั่งนู้นนะ"
พอโผล่ขึ้นมาก็ถึงหน้าพิพิธภัณฑ์เลย ดูจาก Google maps นี่คือเสมือนหนึ่งข้ามถนนแล้วถึง ดีแต่ที่ตึกมารปภ.อยู่ มาถึงแล้วก็ซื้อตั๋วเข้าไปได้เลย โดยส่วนตัวรู้สึกอินกับพิพิธภัณฑ์มาเลเซียมาก เพราะประวัติศาสตร์มันเกี่ยวกันกับเมืองไทย ที่เจ๋งสุดคือการลงนามสงบศึกระหว่างรัฐบาลกับคอมมิวนิสต์ที่โรงแรม ลีการ์เด้น ที่หาดใหญ่ โดยมีรัฐบาลไทยเป็นตัวกลางการเจรจา มีต้นไม้ทองที่สุลต่านมาเลย์มอบให้กษัตริย์ไทยครั้งที่ยังเป็นประเทศสยามเพื่อเจริญสัมพันธไมตรีอีกด้วย
พิพิธภัณฑ์แห่งชาติและประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวโยงกัน
ออกจากพิพิธภัณฑ์มาหาข้าวเที่ยงทานในห้าง ระหว่างรอโรตีก็คิดว่า ชั้นเดินไม่ไหวแล้ว ชั้นจะกลับไปนอนที่โรงแรมแล้ว แล้วอยู่ๆพี่ในเฟสบุ๊คก็ทักมา "แกอยู่มาเลย์หรอ พี่ก็อยู่ ตอนนี้อยู่ตึกแฝด ขับรถมาเที่ยว ยังว่าง 1 ที่ ถ้าแกมาคนเดียวมาร่วมแจมได้" เหมือนสวรรค์มีตา มองเห็นว่าขาอิชั้นเดินไม่ไหวแล้ว ยกหูโทรหาเลย พี่อยู่ไหน เดี๋ยวน้องไปหา!!!
โรตีกับแกงไก่ อร่อยใช้ได้เลย
เมื่อมีรถชีวิตเราก็เปลี่ยนไป เราก็จัไปในที่ที่รถไฟฟ้าไปไม่ถึง นั่นคือวัดจีน เทียนโฮ่วกง (อ่านตามเสียงจีนกลาง) เข้าไปไหว้พระ เสี่ยงเซียมซี โดยเซียมซีที่นี่ใช้หยิบเอา ไม่มีเขย่านะคะ ที่วัดนี้เป็นที่จดทะเบียนสมรสด้วย เดินถ่ายรูปรอบๆแล้วไปต่อ วังสุลต่าน มาเลเซียปกครองโดยสุลต่าน แต่ละรัฐก็จะมีสุลต่านของตัวเอง แล้วผลัดกันขึ้นมาปกครองประเทศ โดยวังสุลต่านแห่งนี้เป็นสุลต่านคนที่ปกครองประเทศเลย ถ่ายได้แต่หน้าประตูจากนั้นเราก็ไปต่อที่อนุสรณ์สถาน
วัดจีนและวังท่านสุลต่าน
ที่รำลึกถึงผู้กล้าที่เสียสละเพื่อปกป้องแผ่นดิน เป็นทั้งสวนสาธารณะที่ให้คนมาออกกำลังกาย แต่ตอนเราไปถึงคือ เหลือเวลาอีก 20 นาทีจะปิดสวน รีบจอดรถแล้วเดินเข้าไปถ่ายรูป แสงอาทิตย์กำลังจะหมดด้วยแหละ
อนุสรณ์สถาน
จากนั้นก็ถึงเวลาข้าวเย็น...พี่พาไปเลี้ยงข้าวที่ร้านซีฟู้ด นางบอกว่าอยู่มาหลายปี ร้านนี้เด็ด ตามนั้นค่ะ!!! นับเป็นมื้ออาหารที่อลังการที่สุดในทริป กราบขอบคุณผู้มีอุปการคุณมา ณ ที่นี้
พี่ว่าเด็ด หนูก็ว่าเด็ดค่า!!!
หลังจากอิ่มไม่ไหว เราก็ขับรถขึ้นไปที่จุดชมวิว เค้าบอกว่าตรงนี้คือบ้านนายกฯ แต่มันมืดแล้ว ไม่ได้มาดูบ้านนายกฯ แต่มาดูวิวยามค่ำคืนของเมืองหลวงมาเลเซีย
กล้องมือถือก็ได้แค่นี้อ่ะนะ
แล้วพี่ก็ขับรถกลับมาส่งเราที่โรงแรม ซึ่งแถวโรงแรมเรามี river of life ที่เปิดไฟและน้ำพุตอนกลางคืน ก็เลยเดินชมแสง สี เสียงตลอดลำน้ำ แล้วตอนกลางคืนเค้าปิดถนน ให้เป็นแบบถนนคนเดิน หรือสนามเด็กเล่น มีคนมาเล่นสเก็ตบอร์ด ขี่สกูตเตอร์ มี food truck มาขายของกินเล่น น้ำปั่น ไมโลเย็น อากาศดี ลมเย็น ไม่ร้อน ชิลมาก!!! เป็นวันที่ได้ไปหลายที่แบบไม่ต้องเดิน ขอให้มีเรื่องบังเอิญอย่างนี้บ่อยๆนะฮะ
แม่น้ำเปิดไฟสีฟ้า
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
