"สิ่งทั้งหลาย" คือทุกสิ่งในจักรวาลนี้ และไม่ควรยึดมั่นเพราะการยึดมั่นจะนำมาซึ่งความรู้สึกทุกข์
ตามความเข้าใจของเรา
จักรวาลนี้รวมถึงสิ่งทั้งหลายที่เราเห็นว่ามีตัวตนอยู่ในจักรวาลนี้ คือระบบที่พระพุทธเจ้าให้นิยามว่า "สังขต" ซึ่งมีความหมายว่า ถูกปรุงแต่งขึ้น
ซึ่งการที่สิ่งทั้งหลายถูกปรุงแต่งขึ้นนั้น นำมาซึ่งลักษณะ 3 ประการ ได้แก่...
1) เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา
2) ถูกบีบคั้นให้พังหรือแตกสลายตลอดเวลา
และ 3) ไม่มีตัวตน = เราไม่สามารถควบคุมมันได้
ซึ่ง "ความยึดมั่น {อุปาทาน}" เกิดจากความเข้าใจ {ทิฐิ} ว่าเราสามารถควบคุมสิ่งทั้งหลายได้ จึงอยาก {ตัณหา} ให้สิ่งนี้เป็นแบบนั้น สิ่งนั้นเป็นแบบนี้ และเมื่อกระทำไปตามความอยากเรื่อย ๆ สิ่งที่เรากำลังยึดมั่นอยู่ก็จะค่อย ๆ เผย 3 ลักษณะนี้ออกมามากขึ้นเรื่อย ๆ เช่นกัน
ด้วยความที่เราไม่รู้และไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เรากำลังยึดมั่นอยู่นั้น มันมี "ปกติ" คือการเปลี่ยนแปลง ความแตกสลาย และความเป็นอิสระในตัวมันเอง ทำให้เราพยายามฝืนความเป็นปกติหรือธรรมชาติของมัน แล้ว..
พระพุทธเจ้าจึงสอนให้ละความยึดมั่นโดยการทำความเข้าใจธรรมชาติของสรรพสิ่ง {ปัญญา} นั่นเอง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
