ความไม่รู้ มันไม่ได้ หมายความเราไม่ฉลาด ไม่รู้ก็ไม่รู้ มันไม่ใช่เรื่องจะเป็นจะตาย เหมือนอดอยาก ไม่มีข้าวกินเสียเหมือนไหร่ ไม่รู้..ก็คือไม่รู้ แต่เรื่องราวทีควรรู้จัก ก็เรื่องราวของตัวเอง วาระจิตของตัวเอง ที่เราก็ยอมรับว่า ไม่ได้เฉลียวฉลาดต่ออารมณ์ที่ปรุงแต่งตัวเราเองเลย เราโง่ในเรื่องราวของอารมณ์ที่เราใช้ ให้มีกายวาจาใจ คำนี้ เพียงแค่สามคำ กายวาจาใจกับนิสัยที่เราใช้ ในสิ่งนี้อยู่ ..เกิดมาก็มีการใช้กายวาจาใจ มีกายเป็นอะไรมากมายก่ายกอง มันใช้มาด้วยความเคยชิน มันมีอะไร ซ่อนเร้นอยู่ที่เราไม่รู้
ครั้งแรกที่เราฟัง ในคำสามคำ จากพระ ที่ท่านพูดให้ฟัง ท่านพูดแล้วหัวเราะ ท่านว่า..มันใช้กันมาหลายภพชาติ .. ท่านบอกให้ไปตอบสอบ พิจารณา เรื่องราวต่างๆ ในคำว่ากายวาจาใจ กิริยากายวาจาใจที่ใช้ ..ทั่งตัวเราเอง ทั้งคนที่เรารู้จัก ..เราจะได้ตรวจสอบ ลึกลงไปในคำว่านิสัยสันดานที่ยึดถือ ยึดติดในเรื่องราวอะไรบ้าง กายวาจาใจ มันบ่งบอกอะไรได้บ้าง ไปกลั่นกรองเหตุผล กันเอง ..ท่านบอกมาแค่นี้เอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
