การค้าก็เหมือนการศึก
การทำค้าขายก็เหมือนการทำศึก อยากได้กำไรไม่อยากขาดทุนก็ต้องงัดกลยุทธ์ต่างๆมาสู้กับคู่แข่ง จงคิดไว้เสมอว่าที่เราขายไม่ได้ไม่ใช่ว่าของคู่แข่งจะดีกว่าของเรา มันไม่แตกต่างกันสักเท่าไหร่หรอก มีแต่กลยุทธ์เท่านั้นแหละที่จะทำให้ผลลัพธ์นั้นแตกต่างออกไป ใช้น้อยชนะมากก็เห็นอยู่บ่อยครั้ง มันไม่ได้อยู่ที่สินค้าเสมอไป มันอยู่ที่ว่าจะทำยังไงให้ลูกค้าสนใจเลือกที่จะซื้อของเราตั้งหาก
1.ความต้องการ
1.1ความอยาก
แค่เห็นความสวยงามก็อยากได้แล้ว
แค่ดมความหอมก็อยากได้แล้ว
แค่ได้ยินก็เกิดความอยากได้แล้ว
แค่ชิมความอร่อยก็อยากได้แล้ว
แค่สัมผัสความสบายก็อยากได้แล้ว
เข้าถึงใจลูกค้าได้ก็สามารถกำชัยชนะได้มาครึ่งหนึ่งแล้ว แต่หากจะให้ความอยากเกินครึ่งต้อง + ความจำเป็นจริงๆ โอกาสถึงจะเพิ่มขึ้น ลูกค้าแม้ไม่อยากได้แต่ในสถานการณ์ที่จำเป็นต้องการสินค้าแม้จะต้องจ่ายในราคาที่สูงกว่าก็จำใจต้องซื้อ จะเห็นว่าความต้องการเป็นหนึ่งทางเลือกของกลยุทธ์แต่ไม่ใช่ทางเลือกที่จะได้ผลลัพธ์ดีที่สุด
1.2 ความจำเป็นใน ปัจจัย 4
1.อาหาร
2.ที่อยู่อาศัย
3.เครื่องนุ่งห่ม
4.ยารักษาโรค
มีคนเอาทองไปแลกข้าวแลกยาแลกเสื้อผ้าแลกที่อยู่อาศัย ทองที่ว่ามีค่า ยังสู้ 4 อย่างนี้ไม่ได้ ในบางสถานการณ์
1.ทองมันกินให้อิ่มได้ไหม
2.ทองมันอาศัยเข้าไปอยู่ได้ไหม
3.ทองมันใส่แล้วอุ่นไหม
4.ทองมันรักษาโรคได้ไหม
ทองมันมีค่า แต่ไม่ได้มีค่าทุกช่วงเวลาแต่ 4 อย่างนี้มีค่าอยู่ทุกช่วงเวลาแค่ต้องเข้าใจจังหวะและเงื่อนไขของสภาพการณ์ เมื่อรู้แล้วว่าทองไม่ได้มีค่าทุกเวลา งั้นเรามาเล่น 4 อย่างนี้ให้ถูกช่วงเวลากันเถอะ
ช่วงเวลา ปกติ/พิเศษ
1.ปกติ ความต้องการทั่วไป
เวลาในยามปกติสินค้าจะไม่เป็นที่ต้องการสักเท่าไหร่นัก ทางเลือกมันเยอะกว่าความต้องการของผู้บริโภค (ลูกค้าต้องการ แต่เขาจะซื้อของใคร)
2.พิเศษ ช่วงเวลา เทศกาล กิจกรรม และความจำเป็น *นี้ละสินค้า อุปโภคบริโภคการบริการ ราคาจะเพิ่มสูงขึ้น
การค้าขายถูกแบ่งออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ
1.ขายอยู่กับที่เคลื่อนย้ายไม่ได้เป็นจุดตั้งรับยึดจุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญที่มีคนพลุกพล่านเป็นหลัก เช่น รพ. ร.ร มหาลัย สถานที่ราชการและเอกชน โรงแรม สถานที่ท่องเที่ยว อื่นๆ
ขอเสียคือ ต้องรอให้ลูกค้ามาซื้อ จะดีบางช่วงเวลา ไม่ต่อเนื่อง อาจจะดี 3-4 ไม่ดี 8-9 แต่ก็พอจะอยู่ได้เช่น โรงเรียนขายดีช่วงเปิดเทอม 4 ปิด 3 โรงพยาบาลลูกค้าจะเข้าเยอะช่วงปีใหม่ 7 วันอันตราย เมาแล้วขับ
2.การค้าที่มีชีวิตปรับเปลี่ยนแผนตามสถานการณ์ เป้าหมายหลักคือขายหมดในวันนั้น คนที่จะทำการค้าเคลื่อนที่ต้องมีแผนไม่ตายตัวพยายามหาข่าวสารบริเวรโดยรอบว่าที่ไหนเขาจัดกิจกรรม มีเทศกาลอะไร เหมาะกับสินค้าที่ต้องการหรือความจำเป็นหรือเปล่า เพราะถ้าใช้ลูกค้าก็จะสนใจพอเห็นก็จะเข้ามาซื้อ ราคาเพิ่มได้ด้วยเพราะ ความต้องการและความจำเป็น เพราะเรามาขายอยู่ร้านเดียว
อาทิมีการจัดแข่งฟุตบอลตอนเย็นที่จังหวัด มีร้านก๋วยเตี๋ยวขับรถพ่วงเข้ามา นักฟุตบอลต่างโรงเรียนรวมทั้งผู้ปกครองรุมล้อมแล้วก็หมดจนต้องโทรตามแฟนที่ขายก๋วยเตี๋ยวอีกที่ พอมาถึงไม่นานก็ขายหมด แม้แต่ขนมโบราณทองหยิบทองหยอดขนมชั้นก็หมด ขายชามละ 50 60 ก็มีคนซื้อแม้ในยามปกติจะขาย 40 ก็ตามแต่นี้มันช่วงเวลาพิเศษ สินค้าก็จะราคาขึ้นพิเศษตามไปด้วย มีทั้งความต้องการมีทั้งความอยาก แม้ไม่มีตังก็ยังยืมเพื่อนมาซื้อได้
ข้อดี ไม่ต้องรอ ขายได้ต่อเนื่องถ้ารู้จักเงื่อนไขของช่วงเวลาที่กำลังจะเกิดขึ้นตามกิจกรรม เทศกาลต่างๆ
สินค้า
ปฏิเสธว่าสินค้าไม่สำคัญก็คงไม่ได้หากขายของไม่ดีก็ย่อมขายได้ไม่นาน เพราะปากต่อปากไม่นานก็จะไม่มีคนซื้อ ในเมื่อคิดจะทำการค้าก็ควรจะคำนึงถึงคุณภาพสินค้าเป็นหลักเพื่อความพึงพอใจของลูกค้าเป็นสำคัญ เมื่อลูกค้าพอใจเราไม่จำเป็นต้องไปเสียเงินโฆษณาให้เยอะ ลูกค้าจะโฆษณาแทนเราแบบเติมสีใส่ไข่ให้เราเองชมดีเกินจริงดีอย่างนู้นดีอย่างนี้ แต่หากเราขายสินค้าไม่ดี ต่อให้จ่ายค่าโฆษณาเยอะๆก็ได้ไม่คุ้มเสียเพราะลูกค้าไม่เชื่อถือและจะไปประกาศแบบเติมสีใส่ไข่ว่าสินค้าไม่ดีอย่างนู้นอย่างนี้
คุณขายไม่ดีก็ใช่ว่าของคุณมันจะไม่ดี แต่กลยุทธ์คุณมันอาจจะยังไม่ดีพอ ปืนรู้ว่ามี แต่ไม่รู้วิธียิงให้เข้าเป้า สินค้ามี แต่ไม่รู้วิธีขาย ผมเชื่อว่าทุกคนขายสินค้าได้ดี หากเปลี่ยนความคิดจากเดิมๆแล้วลองปรับเปลี่ยนตามสถานการณ์ เพื่อผลลัพธ์ที่ดีกว่า ถ้ากลัวการเปลี่ยนแปลงก็จะไม่เกิดการพัฒนา ผลลัพธ์ก็จะเหมือนเดิม จงไหลเหมือนน้ำตรงไหนขายได้ก็ไหลไปตรงนั้นต่อเนื่องตลอดเวลา ไม่ใช่ดึงดันจะไหลขึ้นที่สูงเพราะมันขายไม่ได้อยู่แล้ว จะรออยู่กับที่หรือจะก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน
จาก ChuanSmile :) ชวนยิ้ม 😊
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
