"ทุกสิ่งในโลกเกิดจาก 1 เริ่มจาก 2 แต่กับวกวนสับสนวุ่นวาย คล้ายในดำมีขาว ในขาวมีดำ ในดีมีร้าย ในร้ายมีดี ในอ่อนมีแข็ง ในแข็งมีอ่อน ในร้อนมีเย็น ในเย็นมีร้อน ในแบบมีนอกแบบ ในนอกแบบมีในแบบ ต่างเกื้อกูลซึ่งกันและกัน แต่ไม่มีอะไรคงที่ได้ตลอดกาล เพียงจับจุดสังเกตการณ์จากการหาจังหวะ จังหวะจะเกิดต่อเมื่อมีทำนอง ทำนองจะเกิดต่อเมื่อมีการเล่น การเล่นจะทำให้มีทำนอง ทำนองจะทำให้มีจังหวะ จังหวะจะทำให้เรารู้จักพลิกแพลงไปตามทำนอง ไม่แข็งและไม่อ่อน กลายเป็นความพอดีเรียกว่า ความสมดุล "ทุกสิ่งในโลกมี 2 ด้าน ย่อมมีทั้งดีและชั่ว มีสุขและทุกข์ มีแพ้มีชนะ จึงไม่มีที่ขาวทั้งหมดหรือที่ดำทั้งหมด ชนะตลอดหรือแพ้ตลอด เมื่อได้เกิดขึ้นแล้วย่อมต้องมีคู่ปรับเสมอเพื่อให้เกิดความสมดุล