ที่ผ่านมาไม่กล่าวถึง"ท้อ" แต่ระยะนี้ "ท้อ"มาเยี่ยมเยียน
เป็นธรรมดาของคนทุกคน ทุกข์ท้อ ทุกข์จนท้อ เกิดได้ตลอดเวลา
สถานการณ์บางอย่างเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่เรากำหนดแต่เป็นบริบท
ที่เปลี่ยนแปลงผันไป เป็นสภาพแวดล้อมที่เราควบคุมไม่ได้
แต่เราคุยเราบอกเราคุมตัวเองได้ ถ้าคิดว่าเป็นท้อเพียงชั่วคราว
คิดเสียว่า"เดี๋ยวมันก็ผ่านไป" คำว่าอดทน ทรหดรอ ก็อาจต้องเอาออก
มาใช้ในยามนี้ หากเรายังเปลี่ยนอะไรไม่ได้หรือเรายังไม่พร้อม ยังไม่มี
โอกาสใหม่ๆที่จะก้าวเดินออกไป หรือลึกๆเราอาจยังพอมองเห็นอะไรๆ
เห็นอนาคตที่ต้องบอกตนให้อดทน แบบท้อๆก็เป็นได้
สำคัญที่ตอนนี้จะทานทนรักษาสภาพความเข้มแข็งยืนหยัด
ไว้ได้นานเท่าใด? กลับกันฮึดตอบโต้สถานะการท้อให้กลายเป็น
กำลังใจ เป็นโอกาสเปลี่ยน "ท้อ"ให้เป็นท้าทาย ก็น่าจะดีวันดีคืน
การสร้างโอกาส ดีกว่าให้ "ท้อเหนื่อย ย่ำตาย"กว่าจะผ่านไปได้
ในแต่ละวัน ก็เหี่ยวเฉาบักโกรกกันพอดี ท้อถอย ที่พ่ายแพ้ไม่มีใคร
เข้าใจเรามากกว่าเราเข้าใจตนเอง พักหน่อย แล้วคอยจังหวะให้
ท้อมันอ่อนล้าและใส่ความแข็งแรง ท้าทายสู้ และถอยบางเวลา
เผลอๆวิกฤติน่าเบื่อหน่ายจะกลายเป็นโอกาสให้เราดีกว่าท้อแท้จนตัวตาย
อย่าปล่อยชีวิตล่องลอยไปตามอารมณ์ นิสัยที่ไม่ถูกควบคุมจะกลายเป็น
การกำหนด"โชคชะตา"ที่เลอะเลือนขาดวินัย
วันนี้จะไคร่ครวญเสียใหม่ ว้าจิตใจเราจะไม่อ่อนแอ สู้ๆครับ
"ท้อ"เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
