16 ก.ย. 2023 เวลา 04:30 • ความคิดเห็น

เดินลัดเลาะรอบตลิ่งริมบึงอยู่บ่อยๆ

สังเกตว่าจะมีท่าน้ำและตลิ่งอยู่รอบๆริมบึง
ตัวท่าน้ำมีการลงเสาเข็ม ก่ออิฐถือปูนตกแต่งสวยงามแข็งแรง
ตัวตลิ่งโดยรอบก็ประกอบด้วยหินและปูนแน่นหนาดูแข็งแรงเหมือนกัน ดูเป็นธรรมชาติ
ตัวท่าน้ำทนทานกว่าตัวตลิ่งที่ไม่ทนต่อการกัดเซาะ ตลิ่งหินและปูนนี้จึงดูเว้าแหว่งเป็นระยะ
ไม่ได้ขนาดล้มครืนจมลง เป็นแต่มีซอกหลืบและโพรงปรากฎให้เห็น
บางครั้งมองไปจะเจอว่ามีสัตว์ตัวเล็กตัวน้อยแอบอยู่ตามซอกหลืบและโพรง
เก่งขนาดนั้น
จริงๆก็ไม่เห็นอะไรหรอกถ้าไม่บังเอิญเจอเจ้าถิ่นว่ายน้ำแล้วหยุดอยู่ที่หน้าโพรงพร้อมกับเอาปากยื่นเข้าไปเหมือนจะงับอะไรบางอย่าง
ท่าทางจะได้ผล
ปลาดุกสีดำตัวไม่เล็กนักติดออกมาด้วย
ดิ้นสะบัดแต่ไม่หลุด
เจ้าถิ่นจับฟาดลงบนหินแถวนั้นแล้วค่อยๆกัดกินกลืนลงคอไป
อิ่มท้อง
อีกหนึ่งอาศัยความคับแคบของพื้นที่บวกความไวลากกบตัวเขื่องออกมางับให้เห็น
กบแน่นิ่งไม่ไหวติง
อิ่มไปอีกหนึ่งมื้อเช่นกัน
สงสัยว่าทำไมเจ้าถิ่นเลือกที่จะจับเหยื่อขนาดไม่ใหญ่
ขนาดที่ไม่ใหญ่ไม่น่าจะอิ่มท้องสักเท่าไหร่ สู้จับเหยื่อที่ใหญ่กว่าน่าจะเหมาะ
ปลาในบึงตัวใหญ่ก็มีไม่น้อย
มาอนุมานเองว่าปกติการจับเหยื่อของสัตว์นั้นมักจะเลือกเอาเหยื่อที่อ่อนแอที่สุดในกลุ่มหรือไม่เหยื่อก็ต้องอยู่ในพื้นที่ที่ต้อนให้จนมุมได้ง่าย
ปลาดุกขนาดไม่ใหญ่ กบที่อยู่ในซอกหลืบ
ปลาไม่ใหญ่แม้ปราดเปรียวแต่อาจจะมีแรงไม่มากพอที่จะถีบตัวเองหนีจากอันตราย
กบในซอกหลืบแม้จับยากแต่ซอกหลืบก็คือจุดตายที่ทำให้จนมุมได้ง่าย
อืมม์
ดังที่เคยว่าไว้ สัตว์ล่าเหยื่อเป็นอาหารเพื่อท้องอิ่มอย่างเดียว หาใช่ล่าเพื่อความสนุกสำราญใจ
อิ่มก็ลี้หายหน้า หลบตัว
เดินวิ่งมาหลายวันคราวนี้เจอเจ้าถิ่นตัวเล็กกำลังเขมือบเต่าอยู่
ด้วยความตัวเล็กจึงจกกินตามขาทั้งสี่กับส่วนหัว
จกกินไปเรื่อยๆอย่างสบายใจ
แต่แล้วเจ้าถิ่นตัวใหญ่อีกสองก็ขอมามีส่วนเอี่ยวด้วย เจ้าตัวเล็กจึงจำต้องหลบลี้ไปข้างๆไม่ไกลนัก
เจ้าตัวใหญ่ขบจนกระดองเปิดอ้าแล้วรุมจกจนแทบเกลี้ยงไม่เหลือเศษ
สักพักก็จากไป ทิ้งไว้แต่ซากกระดอง
เจ้าตัวเล็กค่อยเยี่ยมๆมองๆซากแล้วจกเศษที่เหลือต่อ
เศษเนื้อข้างเขียง
กระดองเต่าถูกทิ้งอย่างไม่ใยดีที่ริมสนามหญ้าข้างบึงนี้เอง
นกพิราบฝูงใหญ่บินร่อนลงที่ท่าน้ำริมบึงจิกกินอาหารที่มีคนโปรยไว้ให้
นกเขาชวา
นกกระจอก
นกเอี้ยง
นกกางเขน
กระรอก
และอีกหลายชีวิตที่จัดการกับอาหารเบื้องหน้าที่โปรยทิ้งไว้อย่างจดจ่อ
สักพักใหญ่ๆท่าน้ำก็วาย
ไม่เหลือแม้เศษ
หิวหรืออิ่มก็ยิ้มพอกัน...

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา