Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
ติดตาม
26 ก.ย. 2023 เวลา 11:30 • นิยาย เรื่องสั้น
ลานจอดรถดูว่างเปล่า
เปล่า รถยังจอดเต็มอยู่เป็นปกติ
ที่ว่าว่างเปล่าเพราะมีบางอย่างขาดหายไปจากเดิม
ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่กลางลานจอดถูกโค่นลงไปเมื่อเดือนก่อน แม้จะยังเหลือร่องรอยอยู่บ้างแต่ก็ลบเลือนไปตามเวลาที่ผ่าน
ป้ายเดิมที่ติดไว้ถูกนำไปเก็บที่โกดังรวมกับของอื่นๆ
ไร้ซึ่งความสำคัญดังเคยมา
ปีนั้นท่านผู้ว่าฯมาเป็นประธานปลูกต้นไม้ใหญ่ที่ลานใกล้วัด
ผู้คนมากมายเข้าร่วมในพิธีที่สำคัญนี้
ป้ายตอกสลักชัดเจนถึงวันเดือนปีที่ลงดิน
นับจากนั้นต้นไม้นี้ก็เติบโตแข็งแกร่งและกลายเป็นร่มเงาสำหรับผู้คนในท้องถิ่น
นั่นรวมไปถึงถึงต้นไม้ที่ปลูกอยู่ในบริเวณใกล้เคียงที่เติบใหญ่มาพร้อมกัน
แข็งแกร่งและเป็นร่มเงาร่วมกัน
ในยามปกติผู้คนมากหน้าจะแวะเวียนมาที่นี่เสมอ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่
เล่นบนลาน ปีนต้นไม้ เสวนาสมาคม ลานลงแขก ประชุมหมู่บ้านรวมไปถึงงานบุญใหญ่ประจำปี
งานราษฎร์ งานหลวง งานวัด
ลานนี้ไม่เคยร้างเว้นจากผู้คนแม้แต่น้อย
ครั้นเมื่อยามที่พุทธ-ไสยพาณิชย์เฟื่องฟู ลานแห่งนี้ก็มิได้ว่างเว้นจากผู้คนมากหน้าที่คลาคล่ำ
ผองต้นไม้ก็มิพักต้องเป็นไปด้วย
ด้วยการเบื้องหน้าเป็นเช่นนี้ คณะกรรมการจึงมีมติให้แปรสภาพลานนี้เป็นที่จอดรถเพื่อความสะดวกแก่ผู้สัญจรเลื่อมใสศรัทธา
เช่นนั้นลานนี้จึงกลายเป็นแหล่งอำนวยความสะดวกแก่พาหนะสัญจรและที่สุดก็กลายเป็นแหล่งทำกินของชาวบ้านร้านถิ่นดั้งเดิมและผู้เข้ามาใหม่ด้วยเป็นสถานที่จำหน่ายของที่ระลึก วัตถุมงคล และเครื่องอุปโภคบริโภคต่างๆ
ลานแห่งนี้เริ่มคับแคบแล้ว
มติส่งลงมาขยายลานนี้ด้วยการโค่นต้นไม้รอบๆ รั้งไว้เพียงต้นใหญ่ตระหง่านที่กลางลานเป็นการชั่วคราว
แม้มีเสียงมากมายไม่เห็นด้วยแต่ก็มิอาจทัดทานได้ถนัดนัก
ตอนนี้คงเหลือเพียงต้นตระหง่านที่กลางลานเท่านั้น
ป้ายสลักดูหมองๆ
เช้าวันนั้นน้ำเจิ่งนองไปทั่วลานแม้จะหายไปเมื่อยามสาย แต่ความเสียหายนั้นปรากฎชัดเจนอยู่ก่อนหน้า
กิ่งไม้ใหญ่หักโค่นกองอยู่บนรถคันหนึ่งที่จอดกลางลาน
อีกกิ่งใหญ่ปลิวทำความเสียหายแก่ร้านค้ารอบข้าง
และอีกกิ่งใหญ่ก็มีท่าทีคลอนแคลนเอนไหว มิอาจพยุงตัวได้อีกนาน
พายุลมแรงฝนหนักเมื่อคืนนี้
เรื่องร้อนนี้เข้าที่ประชุมของคณะกรรมการโดยพลันและมติตกมาอย่างรวดเร็ว
โค่นต้นไม้นี้เป็นการด่วนเพื่อเป็นการป้องกันความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้นได้อีก
เสียงทัดทานยังคงดังก้องแต่มิได้มีผลอะไรเพราะอีกหลายวันต่อมาก็ได้ฤกษ์โค่นต้นไม้ใหญ่นี้พร้อมรื้อถอนป้ายสลัก
ผู้เฒ่าผู้แก่ที่ผูกพันกับต้นไม้นี้ได้แต่ยืนมองเงียบๆ
ข้าเห็นมันตั้งแต่เล็กจนโต...
เสียงก่นด่าจากปากผู้มีส่วนได้ส่วนเสียกับไม้ใหญ่ต้นนี้ดังระงม
แล้วจะเอาอะไรกินกันล่ะวะคราวนี้ ท่านยิ่งให้เลขแม่นเสียด้วยสิ...
ยามนี้ลานจอดรถว่างเปล่าแล้ว
บันทึก
2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องสั้นกับนิยาย
2
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย