โอเค เบตง (2003) - นี่สินะรสชาติของมือใหม่หัดใช้ชีวิต (ทางโลก)
ชีวิตก็เหมือนจักรยาน จะเก่งต้องรู้จักล้ม
กำกับโดย นนทรีย์ นิมิบุตร
สวัสดีครับทุกท่าน ! หลังจากเมื่อเดือนที่แล้ว Netflix ได้นำเรื่อง "มนต์รักนักพากย์ (2023)" ของคุณ นนทรีย์ นิมิบุตร ขึ้นฉาย ซึ่งสร้างเสียงชื่นชมและความคึกคักให้กับวงการภาพยนตร์ไทย
![[BENJI Review] มนต์รักนักพากย์ (2023) - จดหมายรักถึงภาพยนตร์ไทยที่ย้อนวันวานพาให้คิดถึง
เขียนบท กำกับ และอำนวยการสร้างโดย นนทรีย์ นิมิบุตร](https://t1.blockdit.com/photos/2023/11/6546302ace1f24cb5bb4cac8_800x0xcover_zjtqJXq_.jpg)
ล่าสุด Netflix ได้นำภาพยนตร์จากผู้กำกับคนเดียวกัน เรื่อง "โอเค เบตง (2003)" ตามขึ้นมา ผมมีโอกาสได้รับชมโดยบังเอิญ ต้องขอบอกว่า "ประทับใจ" จึงอยากแชร์รีวิว เผื่อว่าท่านใดสนใจรับชมนะครับ
[ ความรู้สึกหลังชม ]
- จุดแรกที่ชอบ ขอยกให้ "พล็อตไอเดีย" และแก่นภาพยนตร์ที่น่าสนใจ
พล็อตเริ่มต้นที่การตั้งคำถามว่า
หากคนที่เจนจัดในรสพระธรรม มีเหตุจำเป็นต้องมาใช้ชีวิตอย่างฆราวาส เขาจะรับมือกับปัญหาทางโลกอย่างไร
ขณะเดียวกันเรื่องราวเบื้องต้น ก็ถูกผูกเข้ากับสถานการณ์ความไม่สงบในภาคใต้ (น่าจะเป็นเหตุการณ์ระเบิดสถานีรถไฟหาดใหญ่ปี 2544) ทำให้พระ "ธรรม" ตัวละครเอกต้องสึกออกมาดูแลหลานสาว "มารีญา" ที่สูญเสียแม่ไป
เรื่องราวทั้งหมดเริ่มต้น ณ อำเภอเบตง อำเภอที่เต็มไปด้วยความหลากหลายทางวัฒนธรรม ซึ่งยิ่งทำให้ "ธรรม" ผู้ไม่เจนจัดทางโลก ต้องรับมือกับความเปลี่ยนแปลงชนิดที่ไม่เคยพบเจอมาก่อนอย่างหนักหน่วง
นำไปสู่คำถามต่อไปที่สำคัญยิ่งกว่า
หรือแท้จริงแล้ว สิ่งที่รับมือยากที่สุด ก็คือ ความเปลี่ยนแปลงและความไม่เที่ยงในชีวิต
ท้ายที่สุดไม่ว่าบทสรุปในชีวิตของธรรมเป็นอย่างไร ประสบการณ์ทุกอย่างล้วนสอนธรรมให้เห็นถึง "ความจริงแท้ของชีวิต" อันเป็นบทเรียนล้ำค่ายิ่งกว่าการเรียนจากตำราธรรมใด ๆ
ต้องชมบทหนังที่เขียนได้เยี่ยม ทั้งการสร้างพล็อตไอเดีย ผสมกับประเด็นต่าง ๆ อย่างกลมกล่อม แม้จะมีบรรยากาศสบาย ๆ ปนตลก แต่ขณะดูจบ ก็รู้สึกว่าเราได้บางอย่างกลับไป ทั้งความประทับใจและคุณค่าที่หนังมอบให้
- ชอบซีนอย่างตอนพระคุยกับตัวเอง รู้สึกว่าสร้างสรรค์ดี
- ในหนังมีพูดเรื่องเกี่ยวกับ "การใช้ชีวิต" หลายอย่าง เช่น การยกข้อความจากหนังสือ "สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน" ของ คุณวินทร์ เลียววาริณ (หนังสือรางวัลซีไรต์) และการหัดขี่จักรยานของธรรม หนังเปรียบเปรยเรื่องการหัดใช้ชีวิตได้คมทีเดียว
- บรรยากาศเมืองเบตงเมื่อ 20 ปีที่แล้ว สวยงาม คลาสสิค ขณะที่สถานการณ์ความไม่สงบในภาคใต้ ใครจะไปรู้ว่า หลังจากที่หนังถูกสร้างในปี 2546 มาถึงตอนนี้ สถานการณ์ก็ยังไม่สงบ และไม่รู้จะยืดเยื้อไปถึงเมื่อไร
- ชอบเพลงที่ใส่เข้ามาในเรื่องเหมือนกัน อย่างเพลงของ พี่เบิร์ด ธงไชย เช่น "มาทำไม" หรือเพลงของคุณเบนซ์ พรชิตา เช่น "โดเรมี" เรียกว่าเป็นเพลงประจำยุคจริง ๆ
- ชอบนักแสดงทุกคน โดยเฉพาะ 3 นักแสดงหลัก อย่าง คุณว่าน ภูวฤทธิ์ พุ่มพวง (ธรรม), คุณยุ้ย จีรนันท์ มะโนแจ่ม (หลิน), และ สรัญญ่า เครื่องสาย (มารีญา) อาจมีแสดงติดขัดบ้าง แต่ดูเป็นธรรมชาติดี
- ดนตรีประกอบของ คุณชาติชาย พงษ์ประภาพันธ์ ยังเพราะเหมือนเดิม มีธีมติดหู
[ สรุป ]
เป็นหนังไทยรสชาติกลมกล่อม น่าประทับใจ จนอยากบอกต่อให้กับทุกคน
ถ้านึกถึงหนังไทยที่ให้ข้อคิดในโทนเดียวกัน ก็นึกถึง "มหา’ลัย เหมืองแร่ (2005)" เชื่อว่าทุกคนจะประทับใจได้ไม่ยาก
ใครสนใจดูได้บน Netflix !
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา... การเปลี่ยนแปลงและความไม่เที่ยง คือ เพื่อนแท้ของมนุษย์
[ เพิ่มเติม ]
ใครสนใจอ่านรีวิวเรื่อง "มหา’ลัย เหมืองแร่ (2005)"
![[BENJI Review] มหา’ลัย เหมืองแร่ (2005) : มหา’ลัยชีวิตที่สอนให้รู้จักกับ ‘มิตรภาพ’ และ ‘รสชาติของชีวิต’
เคยตั้งใจว่าอยากจะเขียนถึงเรื่องนี้มาหลายรอบแล้ว มาถึงตอนนี้ก็มีโอกาสได้เล่าสักที ใครสนใจลองอ่านดูได้นะครับ ยาว](https://t1.blockdit.com/photos/2023/11/65463287988bd7a03590f2f0_800x0xcover_eiqEM5Oj.jpg)
ป.ล. อีกหนึ่งช่องทางการติดต่อทาง Facebook เผื่อสนใจอยากคุยหรือติดต่อกับผมนะครับ
IG: benjireview
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
