เมื่อเรารู้ว่าความเจ็บความป่วยของเรือนกาย ที่จิตเราอาศํย ก็เหมือนว่ากรรม นั่นก็กำลังเข้าทวงถาม คราวนี้เราก็รู้ว่า กรรมนั้นเกิดขึ้นที่เรือนกาย เราก็รีบสร้างบุญสร้างกุศล เพื่อให้กายเรานั้นมีบุญกุศล การทำบูญ เราก็ควรทำบุญใส่บาตร
เมื่อโรคภัยมันหนัก เราก็ทำบุญถวายกองสังฆทาน ด้วยผ้าไตรจีวร ปัจจัยสี่ ข้าวปลาอาหาร ทำจัดเตรียมเอง น้อมภวายด่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลเอง ของอยู่ในมือเรา เราทำเอง สวดมนต์กราบพระ ถวายของเอง เราก็ลาของนั้นไปถวายพระอีกที่หนึ่ง ถวายพระที่ท่านปฏิบัติดีๆ ถึงเวลารักษาให้ หมอรักษา เราก็บอกกล่าวเจ้าที่เค้า ทำบุญให้เจ้าที่ บอกกล่าวเค้า ของอย่าได้มีอะไรรบกวน ทำบุญให้หมดพยาบาลที่รักษาเราด้วย เค้าจะได้มีบุญมารักษาเรา
เมื่อถึงคราวเจ็บป่วย เราเจ็บคนเดียว ไม่มีใครเจ็บป่วย ทุกข์ก้วยกายที่เจ็บป่วย เค้าไม่ได้เจ็บกับเรา อย่างดีเค้าก็ได้แต่ปลอบใจ แต่มันก็ไม่ทำให้หายเจ็บหายปวด เรื่องที่เวลาเจ็บป่วยก็ให้นึกถึงเรื่องบุญกุศลภาวนาขึ้นมา ให้จิตมีพระเป็นที่พึ่ง
หากเราเคยฝึกมาก่อนที่เจ็บป่วย มันก็ทำให้เราว่า เวลาเจ็บป่วยเราควรทำอย่างไร เหมือนเรานั่งพับเพียบปฏิบัติธรรมนานๆ ความเจ็บปวดมันเกิดขึ้น เราก็ไม่เอาจิตไปยึดทุกข์ของกาย ปล่อยวางความรู้สึกว่ามีกาย ให้เหลือแต่จิต อยู่กับพระ ภาวนา พุทโธขึ้น เมื่อท่องไม่ได้ ก็ท่องพูดคำว่า พุทโธ เป่าลมออกไปทางปาก ทำไปเรื่อยๆ ทุกขเวทนาก็จะน้อยลงไป
ก็ไม่รู้จะแนะนำอะไร เหมือนกัน มีแต่ว่า ต้องทำจิตทำใจ ให้เข้มแข็ง ผ่านพ้นอุปสรรค ให้กายั้นเข้มแข็งกลับคืนเป็นปกติ ทำให้กายเรามีบุญกุศลผ่านพ้นอุปสรรคนี้ไปได้ เหมือนกรรมเค้ามาทักท้วง ก็ขอให้ผ่านพ้นไปได้ ทำบุญให้เกิดเป็นการอโหสิกรรมเกิดขึ้น ของสุขกาย สุขใจ อย่าไปฟุ้งซ่านวิตกกังวล ค่อยๆตั้งสติที่จิตของเรา ในสิ่งที่เกิดขึ้นที่กายบ้านที่เราอาศัยอยู่ชั่วขณะหนึ่ง ทำให้บ้านหล่อเลี้ยงด้วยบุญกศล เพื่อซ่อมแซมสิ่งที่มันไม่ดีนั้นออกไป ก็ขอให้ผ่านพ้นทุกข์นี้ไปได้..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
