เพื่อนร่วมทาง
วันนี้ ผมก็ตื่นแต่เช้า เข้ามาทำหน้าที่เหมือนที่เคยทำมา พอมาถึงก็มีเวลานั่งภาวนาเหมือนอย่างเคย แต่วันนี้ไม่เหมือนเดิม
ผมตื่นมาฟังคำสอนจากหลวงพ่อปราโมทย์ คลิปเดิมๆที่เคยฟัง แต่วันนี้มีประโยคหนึ่งที่สะกิดใจ คือ
ความดิ้นรนของจิต เกิดจากโลภะ โทศะ โมหะ ทำงานประสานกัน เราไม่พอใจกับอาการนี้ เพราะเราอยากให้จิตเราสงบกว่านี้ จากนั้นโมหะ ก็ครอบเราเต็มตัว ขอเพียงแค่รู้ทัน จิตก็จะสงบ
สรุปจากคำสอนของหลวงพ่อปราโมทย์
ผมง่วนหาวิธีทำใจตัวเองสงบ โดยหลงผิดมาตลอด ผ่านการปรุงแต่งว่าเรากำลังทำถูกต้อง แต่แท้จริงแล้ว มันคือกิเลสอ่อนๆ ที่แทรกอยู่ หลวงพ่อเรียกว่า อยากดี อยากสงบ
ขึ้นต้นว่า “อยาก” ล้วนมาจากอำนาจกิเลส เราไม่มีหน้าที่ไปเปลี่ยนแปลงการทำงานของจิต
เพียงแค่รู้ จิตก็จะสงบ
หลวงพ่อปราโมทย์
พอผมได้รับการสะกิดจากคำพูดที่ยิ่งใหญ่คำนี้ ผมก็ถือโอกาสลองซะเลย ว่าแล้วก็นั่งขัดสมาธิจริงจัง หลังพวงมาลัยบนรถคันเดิม แง้มกระจกเล็กน้อยพอให้มีอากาศ
เวลาผ่านไปประมาณ 10 นาที ก็มีเสียงดึงขึ้นบนหลังคารถ ไล่มาที่กระจกหน้ารถ ผมเผลอลืมตาขึ้นมาเห็นเจ้านี่
แต่มันก็ไม่ได้สนใจผม ผมเลยภาวนาต่อไป….
ระหว่างนั้น ผมก็ได้ยินเสียงมันเดินตลอด มันไม่ไปไหนเลยผมก็ภาวนาต่อไป ผมรู้สึกว่า ตอนนี้ทำได้ดีกว่าเมื่อตอนเช้ามือที่ผมนั่งภาวนาในห้องนอนมากๆ จนผมออกจากสมาธิ แล้วลืมตาขึ้นมา
มันน่าจะสัมผัสได้จากจิตของผม มันเลยหันหน้ามามองผม
เราจ้องหน้ากันอยู่ซักพัก แล้วมันก็บินไป แล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย….
เป็นเรื่องแปลกที่ปกติ ผมจะจอดรถทึ่นี่ทุกสัปดาห์ เวลาเดิม แต่วันนี้มีเพื่อนมาเฝ้าเราภาวนา ถือเป็นมุมมองน่ารักๆ ที่ประทับใจ และสร้างความสุขให้ผม…
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
