[ColorMonox] LAOS | 7 วัน การณ์เดินทางเกินสองบรรทัด [ issue 03/03 ] ปากแบง ( Pak Beng ) เมืองสุดท้ายในสปป.ลาว ที่เราพักค้างคืนก่อนบอกลา เมืองริมน้ำโขงที่มีการท่องเที่ยวเป็นหลัก เป็นจุดแวะพักเปลี่ยนเส้นทางการเดินทา

สำรวจ
ลงทุน
คำถาม

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

29 ธ.ค. 2023 เวลา 12:09 • ท่องเที่ยว

LAOS | 7 วัน การณ์เดินทางเกินสองบรรทัด [ issue 03/03 ]

ปากแบง ( Pak Beng ) เมืองสุดท้ายในสปป.ลาว ที่เราพักค้างคืนก่อนบอกลา เมืองริมน้ำโขงที่มีการท่องเที่ยวเป็นหลัก เป็นจุดแวะพักเปลี่ยนเส้นทางการเดินทางทั้งทางน้ำ และทางบก สามารถลงเรือเดินทางไปหลวงพระบางได้ หรือใครจะเริ่มต้นล่องมาตั้งแต่ห้วยทรายก็ต้องมาแวะค้างคืนที่นี่และเดินทางต่อ แต่สำหรับเราที่กำลังจะเดินทางกลับเข้าประเทศไทยที่ด่านห้วยโก๋น จังหวัดน่าน ความมันส์เลยเกิด

เรือโดยสารห้วยทราย - หลวงพระบาง ที่จอดลอยลำเตรียมล่องลำน้ำโขงพร้อมคนขับเรือที่มากด้วยประสบการณ์

ปากแบง ( Pak Beng ) คงเหมือนๆ กับสถานีกลางที่เป็นจุดแวะพักเพื่อไปต่อ

เราลงจากรถโดยสารที่นั่งมาจากเมืองอุดมไซ แล้วเดินเลาะริมน้ำโขงเพื่อหาที่พักที่เป็นมิตรกับกระเป๋าตังค์สักแห่ง สำหรับนั่งชิวๆ มองวิวริมน้ำโขงยามค่ำคืน

เก็บของเข้าที่พัก แล้วออกเดินทำความรู้จักกับเมืองไปเรื่อยๆ แวะ Wat Si Chome Cheng ที่อยู่บนเนินเขา มองเห็นวิวน้ำโขงในมุมสูง

138 หลัก คือความห่างไกลที่เราเดินทางมาจากเมืองอุดมไซ

ลักษณะเมืองปากแบงเป็นเนินสูงต่ำสลับไปมา เดินชิวๆ แต่ก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน

กลางวันเงียบเหงา และกลางคืนที่บรรยากาศตรงกันข้าม

ชิวๆ หน้าที่พัก สำหรับคืนสุดท้ายในสปป.ลาว

ความมืดในยามค่ำคืนพาร่างกายได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ หลังจากที่พบว่าบ่าทั้งสองข้างเป็นรอยช้ำเลือด ที่ได้มาจากการแบกเป้ และอุปกรณ์กล้องที่หนักรวมกัน 21 กิโล

ที่ๆ ไม่เคยพลาด ณ ตลาดเช้าของเมืองปากแบง

" รากชู " วัฒนธรรมการกินที่ไหลลื่นมาจากสิบสองปันนา มาพร้อมการอพยพตั้งถิ่นฐานของพี่น้องชาติพันธุ์ต่างๆ ที่เราพบในภาคเหนือของประเทศไทยเช่นกัน

มื้อเช้าวันสุดท้ายในสปป.ลาว ที่ไม่มีอะไรมากไปกว่าความทรงจำที่ดี

เป้คู่ใจใบเดิมถูกสะพายหลังอีกครั้ง แม้ว่าวันนี้จะมีความเจ็บของบ่าเข้ามาเป็นเพื่อนเพิ่มเติม จัดแจงหารถเพื่อไปส่งเราที่ด่านห้วยโก๋น และมันไม่ง่ายเลยด้วยการเดินทางที่เหมือนจะสวนทางกับใครๆ

เราแสตมป์พาสปอร์ตออกจากด่านฯ กลับเข้าประเทศไทยเป็นคนสุดท้าย และแน่นอนช่วงเวลาเย็นแบบนี้ไม่มีรถเข้าเมืองน่านแล้ว เราโบกรถหาทางไปต่อเพื่อค่อยๆ ขยับออกจากที่เดิม ฟ้าเริ่มมืดลงเราคงต้องพักค้างคืนที่นี่ แต่เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น มีชาวต่างชาติเหมารถลงไปตัวเมืองน่าน แล้ววิ่งผ่านเรา ชาวบ้านแถวนั้นรู้จักกันดี เลยช่วยโทรฯ ติดต่อ พื้นที่ท้ายกระบะเล็กๆ เรานั่งกอดเป้เพื่อให้ได้ความอบอุ่นในคืนที่หนาวเย็นแบบนี้ คงไม่มีใครอยากลืมเรืองราวต่างๆ ไปง่ายๆ

ตลอดระยะเวลา 7 วันของการณ์เดินทาง อ่านไม่ผิดครับ " การณ์ " ที่มาจากคำว่าประสบการณ์ มันมีความหมายเกินสองบรรทัดที่เป็นจุดเริ่มต้นของทริปนี้

ขอบคุณคำพูดจากเพื่อนที่ทำให้เราออกเดินทางโดยไม่คิด และคาดหวังอะไร

ขอบคุณทุกๆ คนในเมืองที่เราไป แม้จะมีบางสถานที่ ที่เราโดนไล่ก็ตาม

ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า การจ่ายเงิน ไม่ได้เป็นแค่เพียงการจ่ายเพื่อสิ่งหนึ่ง สิ่งใดเท่านั้น แต่มันอาจหมายถึง ความเชื่อมั่น ที่มีให้กัน

ขอบคุณมิตรภาพต่างถิ่นที่เริ่มต้นบนโต๊ะไม้ธรรมดาของมื้อเช้า

ขอบคุณ ..

เรื่องราวทั้งหมดตลอด 3 ตอน คงไม่ใช่ไกด์บุ๊คที่ดี แต่เราก็หวังว่ามันจะเป็นแรงบันดาลใจเล็กๆ สำหรับคนที่รักการเดินทางเหมือนเรา ได้ทำในสิ่งที่ต้องการ

One Life to Live

You have to do What You Love

ขอบคุณ 579 Followers ที่เข้ามาอ่าน และติดตามกัน

สามารถย้อนกลับไปอ่านเรื่องราวก่อนหน้าได้ที่ 👇🏻