เรารู้จักคำว่านิพพานครั้งแรก จากการตามคุณแม่ไปวัดบ่อยๆ และทุกครั้งเวลาถวายสิ่งใด แม่จะให้ร่วม "จบ" โดยการพูดว่า "นิพฺพานปจฺจโย โหตุ” เราไม่ได้ใส่ใจในความหมายมันนัก แค่ทำตามแม่แล้วก็นึกในใจว่า "ได้ขึ้นสวรรค์แน่แล้ว" เราสรุปด้วยความบ้องตื้นโง่เขลาเบาปัญญาว่า "นิพพานก็คือสวรรค์"
ต่อมาเราสอบถามพระสงฆ์รูปหนึ่งว่า ที่แม่ให้พูดแปลว่าอะไรคะ ท่านตอบว่า “จงเป็นปัจจัยแก่พระนิพพาน” เราถามต่อว่า นิพพานคือสวรรค์ใช่ไหมคะ ท่านตอบว่า นิพพานคือ ที่ๆเราไม่ต้องเวียนว่ายกลับมาเกิดอีก (พระสงฆ์รูปนี้ปัจจุบันเป็นพระเกจิ ลูกศิษย์ลูกหาเยอะมาก)
ต่อมาเราเริ่มอยากรู้อยากเห็นขึ้นตามวัย ก็เริ่มหาอ่านเองบ้าง ถามบ้าง ไปนั่งฟังบรรยายบ้าง และได้เจอคำว่า "สภาวะนิพพาน" และยังมีพระสงฆ์ สอนให้เราอธิษฐาน "ขอนิพพานในชาตินี้" จนถึงปัจจุบันเราหยุดสงสัยต่อ และเลิกฟุ้งซ่าน เลิกคิด เลิกถามเรื่องนิพพาน เมื่อได้พบว่า ในหมู่มนุษย์ทั่วไปขณะนี้ ล้วนอยู่ในสภาพโลกียะ แต่.......
นิพพานเป็นสภาพโลกุตระอันเป็นจุดมุ่งหมายสูงสุด
ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
....ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิ....
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
