พุทธศาสนาไม่เคยมุ่งเน้นมโน
จิตไปในเรื่องที่มองไม่เห็นอิทธิฤทธิ์
มีพลังปฐิหารใดๆเรื่องเล่าไม่มีผู้
ใดเกิดทันการบันทึกเพื่อเล่าขาน
เป็นเพียงแนวทางกุศโลบายเพื่อ
จรรโลงความเชื่อจนเกิดศรัทธา
รักษ์รักษาให้ดำรงอยู่มานับพันปี
เนื้อแท้ในแก่นแท้มิได้มุ่งให้ใคร
นำออกมาอวดมาแสดงเพราะ
ศาสนาเขื่อมโยงกับจิตข้างใน
มากกว่าการพิสูจน์ด้วยกาย
หยาบๆใจหยาบๆอวดไปใครเชื่อ
ใครสัมผัสเห็นจิตใจใครได้นอก
จากตนเองจิตใจตนเอง “นิพพาน”
แล้วไงก็อยู่ข้างในใครเอาออกมา
ให้เห็นได้อย่างไรรือ เขื่อๆไม่เชื่อ
ไม่รบไม่ลบหลู่กันไปใย อยากรู้
อยากเห็นอยากบรรลุอยากได้
ภาษาสูงส่งสวยงามอย่างไร
ปฏิบัติด้วยตนเองสัมผัสรับรู้เอง
บางเรื่องไม่ต้องพูดต้องอวดอ้าง
อยู่ในใจเราหรือใครต่างคนต่าง
ปฏิบัติต่างสว่างสดใสด้วย”สงบ
เกิดสติเกิดปัญญาเกิดจิตประภัสสร
ผ่องใส เบิกบาน ตื่นรู้”ของตัวเอง
ก็พอไม่ต้องโอ้อวดขั้นนั้นชั้นนี้ที่พิสูจน์
เพียงเล่าขานไปตามกระแสนอกธรรม
แค่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบสังคมและตน
ก็มีความสุขแล้ว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
