21 ก.พ. เวลา 13:56 • ปรัชญา
วัดพระธรรมกาย

🌟ทบทวนโอวาทในอดีต : การปฏิบัติธรรม 213🌟

มองผ่าน ๆ คือ จะว่ามองดวงใส ๆ หรือองค์พระใส ๆ อย่างจริงจังก็ไม่ใช่ จะว่าไม่มองในกลางท้องก็ไม่ใช่ อยู่ในระหว่างกึ่งทาง ครึ่งทาง จะว่าตั้งใจมองก็ไม่ใช่ จะว่าไม่ตั้งใจมองก็ไม่เชิง อย่างนี้จึงเรียกว่า “มองผ่าน ๆ” และการตรึก คือ “นึกอย่างเบา ๆ สบาย ๆ” ให้ตรึกอย่างนี้ให้ได้ตลอดเวลา อย่าเผลอไปคิดเรื่องอื่น
ถ้าหากว่าเราเผลอไปคิดเรื่องอื่น เพราะใจเรามันคุ้นที่จะไปคิดเรื่องอื่นก็ปล่อยมันไป อย่าไปกังวล เมื่อรู้ตัวเราก็เริ่มต้นใหม่อย่างง่าย ๆ ให้มีความสุขทุกครั้งที่เราจะต้องเริ่มต้นใหม่ อย่าเป็นทุกข์ใจ เมื่อแวบไปเราก็ประคอง ดึงใจกลับมาใหม่
เริ่มต้นใหม่อย่างง่าย ๆ คล้าย ๆ กับการรับประทานข้าวทุกวัน พอเราตื่นมาล้างหน้าล้างตาเสร็จ ถึงเวลารับประทานอาหาร ข้าวก็เป็นข้าวสุกเหมือนเมื่อวานนี้ แต่ของเมื่อวานนี้เราใช้หมดไปแล้ว เราก็ต้องเริ่มต้นรับประทานใหม่ และวันพรุ่งนี้ก็ต้องมาเริ่มต้นใหม่อีกเรื่อยไป
การนึกถึงดวงใส ๆ หรือองค์พระใส ๆ ก็คล้าย ๆ อย่างนี้ เหมือนยินดีกับการเริ่มต้นหายใจใหม่ เมื่อหายใจออกแล้วเราก็เริ่มต้นหายใจเข้าไปใหม่ ไม่ใช่หายใจเข้าทีเดียวแล้วมันจะใช้ได้ตลอดเวลา พอหายใจออกไปอีกก็เริ่มต้นหายใจเข้าไปใหม่ การเริ่มต้นนึกถึงดวงใส ๆ ใหม่ ก็คล้ายกันอย่างนั้นนะลูกนะ
เริ่มต้นใหม่ แล้วก็ต้องยอมรับว่า มันไม่มีทางลัดอื่นใดเลย ที่จะทำให้ใจเราหยุดนิ่ง ๆ อย่างสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซ็นต์
เพราะฉะนั้น ต้องสั่งสม คือ ต้องทำบ่อย ๆ ทำทุกวัน แล้วก็หมั่นสังเกตดูว่า “เราวางใจของเราอย่างไร มองผ่าน ๆ จริงไหม หรือว่าเราตั้งใจเกินไป จนเกร็งไปหมดทั้งเนื้อทั้งตัว นั่งแล้วปวดเมื่อย” ก็ให้สังเกตแล้วก็ปรับปรุงวิธีการเอา ปรับให้ดี ๆ วางใจสบาย ๆ นะลูกนะ
#หลวงพ่อธัมมชโย #ทบทวนโอวาท #วัดพระธรรมกาย #ธรรมกาย #ใจหยุด24น.
🌟รับธรรมะดี ๆ ที่เป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงความสุขภายในได้ที่นี่

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา