🌟ทบทวนโอวาทในอดีต : การปฏิบัติธรรม 214🌟
บางคนพอนึกถึงนิมิตแล้ว อดที่จะไปลุ้น ไปเร่ง ไปเพ่ง ไปจ้อง ด้วยอาการกดลูกนัยน์ตามองลงไปในท้องไม่ได้ ปฏิบัติทีไรก็เป็นอย่างนั้นทุกที เป็นเดือน เป็นปี เป็นหลายปีมาแล้ว นั่งไม่ได้ผลจนเกิดความรู้สึกท้อ
อย่าเพิ่งท้อนะลูกนะ ให้เปลี่ยนวิธีใหม่ เมื่อเรานึกนิมิตแล้ว มันตึง มันมึน ไม่มีความสุข ก็ใช้อีกวิธีหนึ่ง คือ “ไม่ต้องไปนึกถึงนิมิต” วางใจของเราให้หยุดนิ่งอยู่ที่กลางท้อง ในตำแหน่งที่เรามั่นใจว่า เป็นศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ก็ได้ วางเฉย ๆ นิ่ง ๆ จะบริกรรมภาวนา สัมมาอะระหังไปด้วยก็ได้ หรือจะไม่ภาวนาก็ไม่เป็นไร ไม่ผิดวิธีนะลูกนะ
หรือเมื่อเอาใจมาตั้งไว้ที่ศูนย์กลางกายก็อดกังวลไม่ได้ อดควานหาศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ไม่ได้ ซึ่งพยายามแก้ไขก็ไม่สำเร็จสักที ก็เอาอย่างนี้นะลูกนะ ถ้าเรานึกถึงศูนย์กลางกายให้อยู่ในตัวเราแล้วมันตึงก็ให้เปลี่ยนใหม่ นึกว่าตัวเรานี่แหละไปอยู่ในศูนย์กลางกายที่ขยายออกไปแล้ว โตเต็มห้อง โตไปสุดขอบฟ้า ศูนย์กลางกายขยายไปแล้ว
กายของเราเป็นองค์พระที่ใสเป็นเพชรใสเป็นแก้ว นั่งนิ่ง ๆ อยู่ ใจนิ่งตรงไหนก็ได้เอาที่เรารู้สึกสบาย อาจจะเป็นฐานที่ ๑ ก็ได้ ฐานที่ ๒ ก็ได้ ฐานที่ ๓, ๔, ๕, ๖, ๗ ก็ได้ ตรงไหนสบายเราก็เอาใจไปไว้ตรงนั้น แล้วก็สมมุติว่าเรานั่งอยู่ตรงกลางของศูนย์กลางกาย เป็นศูนย์กลางของสรรพสิ่งและสรรพสัตว์ทั้งหลายอย่างนี้ก็ได้นะลูกนะ
#หลวงพ่อธัมมชโย #ทบทวนโอวาท #วัดพระธรรมกาย #ธรรมกาย #ใจหยุด24น.
🌟รับธรรมะดี ๆ ที่เป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงความสุขภายในได้ที่นี่
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
