มันเรียกว่าปฏิกิริยา'ไฮเดรชั่น'
เธอรู้ ... เธอเรียนมา
เธอเคยเห็นมันก่อนหน้านั้นแต่ยังไม่รู้จัก ตอนนั้นเธอยังเรียนอยู่ชั้นประถม พ่อพาเธอเข้าไปที่ไซต์งาน พ่อมักใจดีแบบนี้เวลาไม่เมา
พ่อบอกว่า "เราจะไปบ่มเสากัน" โดยให้เธอฉีดน้ำรดเสาคอนกรีต จากนั้นดึงผ้ากระสอบที่ปิดอยู่แล้วให้เธอเอามือแตะที่เสา ผิวคอนกรีตที่เธอสัมผัสมีความร้อนอุ่นๆ เหมือนใครเอาไฟมาอังไว้ พ่อบอกว่าถ้าเป็นกำแพงคอนกรีตใหญ่ๆมันจะร้อนเหมือนเตาอบ แถมยังขู่ทิ้งท้ายว่า
"ถ้าหนูดื้อ พ่อจะเอาหนูไปต้มในนั้นนะ"
เธอมาเจอมันอีกครั้งเมื่อเธออยู่ชั้นมัธยม เธอจำวันนั้นได้ดี วันนั้นเธออ่านเจอมันในหนังสือวิชาเคมีที่จะต้องสอบวันรุ่งขึ้น เธอคิดว่า เมื่อพ่อกลับมาจะเล่าให้พ่อฟัง แต่แล้วเธอก็เปลี่ยนใจ พ่อคงกลับดึกเหมือนทุกทีและก็คงฟังเธอพูดไม่รู้เรื่อง
คืนนั้น..เธอได้ยินเสียงพ่อกลับมา ตามมาด้วยเสียงตวาด เสียงแม่ร้องไห้ เสียงข้าวของตกหล่น พ่อคงอารมณ์ไม่ดีอีกแล้ว เธอนอนคลุมโปงซุกตัวที่มุมห้อง ไม่กล้าแม้จะโผล่หน้ามาดู พยายามขดตัวให้เล็กที่สุดคล้ายจะหนีเสียงเหล่านั้นไปให้ไกล...แสนไกล
เช้ามืด แม่ปลุกเธอพร้อมใบหน้าที่บวมเป่ง แม่บอกเราต้องไปแล้ว เธอจำเป็นต้องทิ้งทุกอย่างไว้ที่ห้องเช่านั้น ทิ้งพ่อที่เมาหลับอยู่กลางห้อง ทิ้งหนังสือเรียนที่เคยคิดจะเล่าให้พ่อฟัง ทิ้งชุดนักเรียนที่จะใส่ไปสอบ และทิ้งอนาคตทางการศึกษา
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
สองปีที่หกระเหเร่ร่อนเพื่อหนีพ่อที่พยายามตามหา สุดท้ายเธอกลับมาได้งานทำเหมือนกับพ่อในเมืองกรุง ส่วนแม่ไปอยู่กินกับคนขับรถเทรลเลอร์
ไซต์งานของเธอเป็นไซต์ก่อสร้างอาคารขนาดยักษ์ มีคนงานอยู่ในนี้ราวกับเป็นเมืองย่อมๆ ลึกลงไปที่ชั้นใต้ดิน ตรงนั้นมีครบทั้งวงเหล้า วงไฮโลและตีไก่ คนงานผู้เหนื่อยล้ามักจะไปรวมกันอยู่ที่นั่นหลังค่าแรงออก
เธอเจอเขาที่นั่น เขาแก่กว่าเธอสองสามปี ยิ้มของเขาเศร้าแต่แววตาดูกร้าวไม่กลัวใคร เขาเข้ามาคุยกับเธอและชวนเธอขึ้นไปดูแสงไฟของเมืองที่ชั้นด้านบน
ณ ที่นั่งริมขอบนั่งร้าน เธอมองเข้าไปที่ดวงตากร้าวคู่นั้น มันเป็นแววตาที่คุ้นเคยคล้ายเธอเคยเห็นมาก่อน และเธอคิดเอาเองว่าอาจจะเป็นตัวเธอ ที่อยู่ในตาคู่นั้นหลังจากที่เขาบอกว่า เขาพาแม่หนีมา หลังจากถูกพ่อเตะที่ก้านคอ
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น เธอกับเขาก็ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกันในฝั่งแคมป์คนงานที่มีครอบครัว
. . . . . . . . . . . . . . . . . .
ผ่านไปหนึ่งปี เธอรู้แล้วว่า แววตาคู่นั้นเหมือนใคร มันเป็นแววตาเดียวกับพ่อของเธอ แต่สาเหตุไม่ใช่เหล้า มันคือยาบ้า
เขามักจะไปตั้งวงกับเพื่อนๆที่มุมหนึ่งของชั้นใต้ดิน เขาเคยชูใบกระท่อมให้เธอดูในตอนที่เมากลับมาพลางบอกว่า "มันเข้ากันดี"
บางคืนที่เธออยู่คนเดียวในห้องพักของแคมป์คนงาน เธอมองริ้วรอยช้ำบนร่างกาย มันทำให้เธอนึกถึงแม่ ตอนเด็กๆเธอไม่เข้าใจเมื่อเห็นริ้วรอยแบบนี้ แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่ามันเป็นริ้วรอยแบบเดียวกัน
เธอรำพึงกับตัวเอง "เธอไม่อยากหนีอีกแล้ว"
เมื่อคืนเขาหายไปกับพวกข้างล่างนั่นเหมือนเคย ทั้งๆที่หัวหน้ากำชับว่า พรุ่งนี้จะมีเทปูนแต่เช้า
กลางดึกเขาโซเซกลับมาพร้อมใบหน้าบวมเป่ง ตาขวาเขียวช้ำแทบปิด บนหัวมีก้อนเลือดที่เกาะกับเส้นผมเป็นก้อน
"พวกมันรุมกระทืบกู มันหาว่ากูขโมยเงินมัน"
เขาพูดได้แค่นั้นก็ล้มตัวนอนแผ่หลา สักพักก็หลับไป ไม่รู้เพราะฤทธิ์บาดแผลหรือฤทธิ์ยา เธอก้มลงดู เขาหลับสนิทส่งเสียงกรนออกมาดังสนั่นไม่รับรู้เรื่องราวใด
ตอนบ่ายวันรุ่งขึ้น ตำรวจเข้ามาที่ไซต์งานเนื่องจากมีคนไปแจ้งความเรื่องทะเลาะวิวาทและลักทรัพย์ พวกเขาเข้าตรวจค้นที่ชั้นใต้ดิน พบเพียงไก่สองสามตัวแต่ไม่พบสิ่งผิดกฎหมาย
เพื่อนคนงานมาตามตัวเธอขณะที่เธอยืนดูกำแพงกันดินผืนใหญ่ที่เพิ่งเทปูนเสร็จ เพื่อนบอกว่า ตำรวจอยากคุยกับเธอ
พวกเขาถามหาสามีของเธอ เหตุเพราะเอามีดไปแทงคนงานพม่าบาดเจ็บ ตำรวจเข้าตรวจค้นที่ห้องพัก เจอยาบ้าห้าเม็ด มีดทำครัวเล่มยาวและร่องรอยของคราบเลือดเป็นรอยปื้นใหญ่
ที่สถานีตำรวจ พวกเขาพยายามขู่ให้เธอบอกที่ซ่อนของสามี หลังจากเวลาผ่านไปนานกว่า 6 ชั่วโมงที่เธอเอาแต่นั่งนิ่งก้มหน้าไม่ตอบคำถามใดๆ
สุดท้ายคืนนั้น พวกเขาจำเป็นต้องปล่อยเธอกลับมาก่อน
กลับมาถึงแคมป์คนงาน เพื่อนๆคนงานต่างเข้ามารุมล้อมถามไถ่ เธอยิ้มรับแต่ไม่ตอบอะไร เธอเดินตรงเข้าไปที่ไซต์งาน เปิดก๊อกน้ำและลากสายยางดึงไปรดกำแพงคอนกรีตสูงใหญ่
เพื่อนคนงานที่พบเห็นต่างส่ายหน้าสังเวชใจ พวกเขาซุบซิบกันว่า เธอคงเครียดจากเรื่องราวที่เกิดขึ้นรวมถึงการขาดงานไปหลายชั่วโมงจนทำอะไรเพี้ยนๆ
เธอยังคงนิ่งเงียบ มือขวาจับสายยาง มือซ้ายลูบที่ท้องน้อย พลางพึมพำกับตัวเองว่า
"เราจะไม่หนีแล้ว รออีกนิดนะลูก อีกไม่นานปฏิกิริยาก็จะทำงานโดยสมบูรณ์"
แม่รู้...แม่เคยเรียนมา
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
เรื่องสั้นลำดับ 4 ...'ปฏิกิริยา'....
ในชุด 'ข้างหลัง Facade'
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
