การให้อภัยทานและอโหสิกรรมเป็นมหากุศลอย่างหนึ่ง การให้อภัยคนที่สำนึกผิดนั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ไม่ยาก เพราะเป็นการร่วมมือกันของทั้งสองฝ่าย แต่การให้อภัยคนที่ไม่ได้สำนึกผิดนั้นเป็นเรื่องที่ยากเย็นพอสมควร เพราะเราให้อภัยเขาเพียงฝ่ายเดียว ส่วนเขายังไม่ได้สำนึกผิด ในตอนที่เรายังไม่ได้ให้อภัยเขานั้น ในใจของเราจะรู้สึกเหมือนมีบางอย่างพันธนาการเอาไว้ ยิ่งถ้าเป็นการบำเพ็ญเพียรทางจิตด้วยแล้ว มันยากที่จะบำเพ็ญได้หากยังไม่ได้ปลดพันธนาการ ดังนั้นการให้อภัยจึงเป็นการปลดปล่อยจิตใจของเราเองครับ จงปลดปล่อยตัวเอง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
