Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
ความเรียงในวันที่นึกได้
•
ติดตาม
25 เม.ย. เวลา 11:30 • นิยาย เรื่องสั้น
หลังจากยืนลังเลอยู่ชั่วขณะ เขาก็รับธูปที่จุดให้มาไว้ในมือ
ยกมือพนมพร้อมธูปแล้วปักลงในกระถางข้างหน้าก่อนที่จะเดินเข้าศาลาไป
ไหว้พระพุทธก่อนนะลูก
เสียงแว่วเข้ามาในความทรงจำอันเลือนลาง
แล้วจึงไปแสดงคารวะต่อผู้วายชนม์เป็นลำดับต่อไป
บนศาลาดูพลุกพล่านเขาจึงออกมานั่งด้านนอกแทน
ใกล้เวลาพระสวด
เขาไม่ค่อยได้กลับบ้านหลังเรียนจบ ตระเวณมันไปเรื่อย
นกขมิ้นเหลืองอ่อน เจ้าจะจรมานอนรังไหมเอ่ย
เขาหัวเราะยิ้มร่า
แม่ร้องผิดอีกแล้ว
จับผิดอยู่นั่นล่ะ
ผองพี่น้องหลายคนหัวเราะลั่น
ความสุขในวัยเยาว์
ถึงตอนนี้เขายังจำมันได้ดีแม้ว่าจะไปอยู่ที่ไหนก็ตาม
เจ้าจะจรกลับมาไหมเอย...
ขาซ้ายที่หักเจ็บแปลบขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
เหตุสุดวิสัย
นั่นคือครั้งสุดท้ายที่เขาบอกลาน้ำเมาอย่างเด็ดขาด
เลิกคือเลิก
กูล่ะเข็ด เจ็บตัวตั้งหลายเดือน พ่อแม่กูก็ต้องมาคอยดูแล แทนที่กูจะต้องไปดูแลพ่อกับแม่
เขาเอ่ยกับพวกพ้องในยามสังสรรค์แต่เขาเลือกที่จะไม่แตะต้องน้ำเมาอีก
อีกอย่าง พ่อแม่กูขอมา กูก็ต้องทำให้
เขาบากหน้ากลับไปขอความช่วยเหลือกับทางบ้าน
เงินเดิมพันอนาคตของเขาด้วย หาใช่แค่ก้อนสุดท้ายของครอบครัวอย่างเดียว
เขากราบลงแทบเท้าของพ่อแม่ที่เมตตาต่อคำขอของเขาเสมอมา
เพราะมัน เขาจึงลืมตาอ้าปากขึ้นมาได้
เพราะพ่อแม่ เขาจึงมีวันนี้ได้
เดี๋ยวพี่กลับก่อน ฝากดูแทนด้วย พรุ่งนี้สายๆพี่จะเข้าออฟฟิศอีกที จ่ายงานออกไปก่อนได้เลย ไม่ต้องรอ
เขาสั่งงานกับผู้จัดการเหมือนเคย แต่กำชับให้หนักแน่นกว่าปกติ
แปลก
รู้สึกแปลกๆว่ะ
เขาขับรถกลับบ้านราวพายุ
...
เมื่อมาถึงก็บีบแตรเร่งให้แม่บ้านมาเปิดประตูรั้ว
หลังเอารถเข้าบ้านแล้วรีบเข้าไปเคาะประตูเรียกบุพการีทั้งสอง
เสียงงัวเงียลุกขึ้นมาถามไถ่
เขารู้สึกโล่งอกที่ทั้ง2ท่านปกติดี
...
นกขมิ้นเอ๋ย เจ้ากลับมาแล้วหรือ?
...
แต่ความรู้สึกแปลกๆนี้ยังคงอยู่
ชอบกลจริง
เขานั่งอยู่นอกศาลา ครั้นพระสวดจบแล้วจึงเดินออกไปพบปะกับเจ้าภาพ
คนไม่คุ้นหน้าแต่สายเลือดเดียวกัน
เขายิ้มรับและคุยกับพี่น้องร่วมสายเลือด
คนแปลกหน้าที่ไม่คุ้นเคย
พ่อกับแม่ขอเอ็งกลับแต่ทางนั้นเขาก็รักเอ็งมากเหมือนกัน เขาก็ขอไม่คืนเอ็งมาให้พ่อกับแม่
เขาพยักหน้ารับรู้
เขารับรู้ตั้งแต่เมื่อคืนก่อนนี้เอง
เขามาร่วมงานเผาแล้วลากลับเมื่อจบงาน
แม่แท้ๆกับพี่น้องเข้ามาพูดคุยอย่างสนิทสนม เพียงแต่เขายังรู้สึกแปลกแยกอยู่
ระหว่างทางกลับเขาโทรศัพท์คุยกับพ่อแม่อย่างอารมณ์ดี
เสียงปลายสายอ่อนโยนเปี่ยมไปด้วยความรัก
...
เจ้านกดุเหว่าเอย...
บันทึก
1
2
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องสั้นกับนิยาย
1
2
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย