11 มิ.ย. เวลา 11:30 • นิยาย เรื่องสั้น

มึง อีเจ๊แม่งโดดตึกตายเมื่อคืนเว้ย

เฮ้ย จิงดิ
ของจริงเลยมึง
แม่ง มันไปทำไรมาวะ
เห็นว่าเข้าไปตามทวงหนี้ที่ตึกนั่นน่ะ ชั้นนั้นด้วย
กูว่าแล้ว เข้าตึกไปชั้นนั้นกูไม่เห็นรอดออกมาสักราย
มีกูนี่ล่ะรอดมาได้
แล้วตอนนี้มึงเป็นไงล่ะวะ
อ้าว ไงกูก็ยังมีชีวิตอยู่เว้ย
เป็นตายครือกันเนอะ ยืนยังจะแทบไม่ไหว ตัวก็เหม็นฉึ่ง
มึง เชี่ยแระ ปากรึนั่น
เออ ปากกูนี่ล่ะ
เสียงหัวเราะลั่นของกลุ่มดังขึ้นท่ามกลางชุมชนแออัดที่ตั้งอยู่ใต้ผืนดินของตึกที่ตัวเองกำลังพูดถึง
ทั้งมืดทั้งแคบ
แต่มันคือที่ซุกหัวนอนชั้นเลิศในยามสิ้นไร้ไม้ตอกและไร้ความหวัง
ตึกสูงตระหง่านเทียมฟ้า
ไม่เคยปราณีใคร
อีเจ๊แม่งตายไปกูว่าก็ดีเหมือนกัน หนี้ที่มันตามทวงน่าจะยืดไปอีกหน่อย
เฮ้ย เครือข่ายมันยังทำงานอยู่
หัวหายแม่งก็ต้องระส่ำระสายกันมั่งล่ะวะกว่าจะตั้งตัวได้
จริงว่ะ กูลืมนึกไป
แม่งก็ไม่แน่ อีเจ๊มันมีทีมทวงหนี้นะเว้ย
อะไรกูไม่รู้ รู้แต่ว่าวันนี้เวลาเดิมแม่งจะมีใครมาเคาะเรียกหรือเปล่า
...
ทุกคนมองตามที่ประตูพร้อมเงี่ยหูฟัง
ใจจดจ่อ
แต่แล้วก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อสิ่งที่คิดไว้ไม่ปรากฏตัวให้เห็นหรือได้ยิน
เงียบสนิท
แสงไฟดูเหมือนจะสว่างกว่าเดิม
รปภ.หน้าตึกยังคงทำหน้าที่อย่างแข็งขัน
ตรวจค้นทุกคน
ไม่เว้นแม้แต่เจ้าหน้าที่รักษากฏ
เจ้าหน้าที่รักษากฏท่าทางไม่พอใจแต่ก็ยอมโดยดี
รปภ.ทำหน้าที่อย่างไม่สนใจใครทั้งสิ้น
มึงว่าเราจะได้กลับขึ้นไปข้างบนอีกไหมวะ
กูอยากกลับขึ้นไปข้างบน
กูก็เหมือนกัน
...
เธอถอนหายใจใหญ่เมื่อนึกถึงเรื่องนี้
หนทางแทบไม่มี
เจ้าหน้าที่รักษากฏเข้าเคลียร์พื้นที่และไม่พบสิ่งผิดกฏหมายหรือสิ่งผิดปกติใดๆในชั้นนั้น
ทุกอย่างเรียบร้อยดี
เจ้าหน้าที่ประจำตึกรับเอกสารตรวจค้นที่ประทับตรารับรองแล้วมาเก็บไว้
เดี๋ยวเชิญทุกท่านไปห้องรับรองชั้นที่200ด้วยนะครับ ทุกอย่างตามสบายเหมือนเคยครับทุกท่าน
เจ้าหน้าที่รักษากฏเดินกลับออกไป หลายคนทำท่าไม่พอใจแต่ส่วนใหญ่ออกจะเฉยๆมากกว่า
วัวเคยขา ม้าเคยขี่
อีเจ๊มันคิดอะไรอยู่วะตอนที่มันไปที่ชั้นนั้น
สงสัยทำไม มันไม่ใช่เรื่องของมึง
เปล่า กูแค่คิดว่ามันคิดเหมือนที่กูคิดหรือเปล่า
แล้วมีอะไรดีขึ้นไหม นอกจากที่มึงลงมาอยู่ที่นี่แถมยังไม่ตาย
เขาว่าตอนมันตาย เสื้อผ้ายังไม่มีใส่ติดตัวมาด้วยซ้ำ
ที่เขาว่าหมดตัวนี่ของจริงเลยว่ะ
กูถึงบอกให้พวกมึงเลิกคิดถึงเรื่องบ้านี้ได้แล้ว เอาตัวรอดไปวันๆได้ก็บุญเก่าโขอยู่ ส่วนไอ้ตึกนรกชั้นนั้นน่ะอย่าได้ไปเฉียดเชียวมึง
กูแค่อยากได้ของของกูคืน
แล้วมึงว่ามันจะได้คืนมาไหม กูถามหน่อย
เสียงคนในห้องเงียบกริบไปในทันใด
...
เธอถอนหายใจอีกคำรบเมื่อนึกย้อนกลับไปก่อนหน้านี้
เจ้าหน้าที่รักษากฏที่เกี่ยวข้องหลายคนทำตัวตามสบายราวกับบ้านของตัวเอง
เต็มที่เลยนะครับ
เสียงตะโกนดังมาจากทางข้างหลัง ทวงถามเสียงดังทำเอาเกือบทุกคนหัวเราะครืน
งั้นเดี๋ยวผมจะตามน้องๆทั้งสวยทั้งหล่อมาให้ครับ
ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มกริ่มขึ้น
หลายคนทำท่าฮึดฮัดไม่พอใจแต่ต้องตามน้ำไปเมื่อเห็นสภาพดังว่า
นี่มันอะไรวะ เสียงพึมพัมเบาๆ
...
หามิได้
ทุกอย่างถูกต้องตามกฏหมาย
อะไรวะนั่น
ค่าเวนคืนที่ดิน พวกเราได้กันทุกคน ทางตึกคืนค่าเวนคืนที่ดินมาให้หมดแล้ว
ดี
กูว่าจะกลับขึ้นไป
งั้นโอนเงินมาให้กูใช้เพิ่มดีกว่า
...
เอามาให้กูนี่ล่ะ มึงก็หมดตูดพอดี กูได้เงินมึงฟรีๆ แต่ถ้ามึงกลับเข้าไปที่ชั้นนั้น มึงก็หมดตัวเหมือนกัน เผลอๆจะตายด้วย กูก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรนี่หว่า
กูแค่จะเเอาเงินของกูคืน
อีเจ๊มันก็แค่จะไปทวงเงินของมันคืนเหมือนกัน เห็นหรือเปล่าล่ะ
...
ร่างเปลือยเปล่ายืนมองออกไปไกลๆ
สูดกลิ่นอายโลกข้างบนเต็มปอด
ตึกสูงตระหง่านเทียมฟ้า
ไม่เคยปราณีใคร
...
ร่างเปลือยเปล่าลอยละลิ่วลงมาจากชั้นบน
เจ้าหน้าที่รักษากฏทะยอยออกมาจากตึก
...
ร่างของเขาตกลงมาจากตึกชั้นบน กระแทกพื้นอย่างรุนแรง
ต่อหน้าต่อตา...

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา