เช้านี้ที่ตลาด
ผู้คนเดินไปมาหนาตา
เสียงต่อรองถามหาของซื้อขายในตลาดดังลั่นแผงคลอไปกับเสียงวิทยุโทรทัศน์ที่เปิดดังแก้ง่วงในยามเช้านี้
กว่าคนจะบางตาก็สายมากแล้ว
ตลาดเช้าวาย เหลือแค่ตลาดเย็นกับตลาดกลางคืนที่รออยู่เติมความคึกคักในยามค่ำและอาจจะเลยไปจนถึงเช้าวันใหม่อีกด้วย
น่าสนุกนัก
บรรยากาศเช้าคึกคัก ผู้คนมากหน้า
เขาตื่นมาแต่เช้า ลงมาช่วยงานที่ร้านก่อนไปเรียนในเวลาปกติและทั้งวันตอนสุดสัปดาห์ เว้นแต่จะมีเรียนพิเศษหรือใกล้สอบที่เขาจะขอเตี่ยกับแม่อ่านหนังสือตามที่ได้บอกกล่าวไว้ล่วงหน้า
ลูกค้าคึกคักแต่เช้า เสียงสั่งของสลับกับเสียงเตี่ยกับแม่ทวนรายการกับคิดเงินพร้อมเรียกให้คนงานหาของและยกขนไปส่งให้ลูกค้าตามรายการ ส่วนเขามีหน้าที่ช่วยคิดเงินและเก็บเงินกับลูกค้าแทนในบางช่วงที่เตี่ยกับแม่ปลีกตัวมาไม่ทัน
เสียงเซ็งแซ่ค่อยเงียบลงมาบ้าง เขาจึงรีบเก็บทุกอย่างให้เรียบร้อยแล้วเดินไปโรงเรียน
เป็นประจำตั้งแต่เขาจำความได้
ผิดกันที่เดิมหน้าที่นี้เป็นของพี่ชายพี่สาว แต่เมื่อแยกครอบครัวไปเแล้วเขาจึงต้องมารับไม้แทน
เหนื่อยจริงๆ
เขาปิดหนังสือที่อ่านค้างไว้แล้วรีบเดินไปหาเตี่ยตามเสียงเรียก
"เดี๋ยวลื้อกับอาใจเอาของไปส่งที่ร้านเฮียจิ้งให้หน่อย เฮียเขาสั่งของไว้เยอะ เก็บเงินมาแล้วก็รีบกลับล่ะ"
เขารับคำพร้อมเอารายการของที่สั่งกับราคาตรวจสอบให้ถูกต้องแล้วเดินเอาของไปส่งกับไอ้ใจ
เขากับไอ้ใจเดินขนของกันไปเงียบๆ ระหว่างทางก็ทักทายคนในตลาดเป็นระยะเพราะคุ้นเคยกันดี
ไอ้ใจยกของเข้าด้านหลังบ้าน เขาเดินเข้าไปเพื่อช่วยและตรวจของกับรอเก็บเงิน คนงานในร้านทองที่คุ้นเคยกันส่งเงินค่าของให้
เขานับเงินแล้วเดินออกมาขณะที่ไอ้ใจยืนคุยอยู่กับพนักงานขายหน้าร้านที่สนิทกันตรงหลังบ้านใกล้ห้องน้ำ
"มาซื้อตะขอทองน่ะ ใส่กับสร้อยทองปลอมเอาไปให้แฟน เขาว่ากลัวแฟนจะเชิดไปหมดเพราะเขายังไม่ไว้ใจ อ้าว ก็ใครจะมารักมาชอบกับคนพิการขาเป๋ แถมยังเป็นแค่ขอทานกันล่ะ ถึงจะมีเงินก็เถอะ"
ไอ้ใจคุยด้วยสักพักก็ออกมาแล้วเล่าเรื่องให้เขาฟังตามที่ได้ยิน
มิน่า ตอนเดินผ่านหน้าร้านเขาสังเกตเห็นว่ามีลูกค้าหน้าคุ้นๆมาซื้อทอง
พี่ขอทานลูกค้าประจำร้านของเตี่ยคนนี้นี่เอง
คนมากมายยังเดินจับจ่ายในตลาดอย่างคึกคัก ร้านค้าต้อนรับคนเป็นระวิงสลับไปกับเสียงคุยทักทายอย่างสนิทสนม
ผู้คนเดินขวั่กไขว่ ทั้งมีทั้งไม่มี
ข้าราชการ ชาวบ้าน พ่อค้า คนจรจัด หรือไม่ก็ขอทาน
คนทั้งนั้นไม่ว่าอย่างไร
ปากท้องเป็นเรื่องสำคัญ
มีก็จับจ่าย
ไม่มีก็ขอ มากน้อยแล้วแต่คนจะให้
ยกมือท่วมหัวแสดงความขอบคุณในน้ำใจกรุณา
เขามองออกไปหน้าร้านเพื่อพักสายตา ชั่วขณะนั้นก็พบว่ามีชายหญิงสูงวัยยืนจดๆจ้องๆอยู่ที่หน้าร้าน ครั้นจะเดินเข้าไปไถ่ถาม ไอ้ใจที่อยู่ใกล้กว่าก็เดินออกไปทักทายก่อน
คุ้นหน้า เหมือนเห็นบ่อยๆ
ไอ้ใจคุยและจดรายการแล้วจึงเดินไปหาเตี่ย เตี่ยที่เพิ่งว่างจึงเดินออกไปคุยระหว่างที่ไอ้ใจจัดหาของ
คุยกันเป็นนานสองนาน เมื่อได้ของจ่ายเงินเรียบร้อย ทั้งสองก็ยกมือไหว้แล้วลากลับ
เตี่ยยกมือรับไหว้แทบไม่ทันทั้งยังหยิบของเพิ่มเติมให้ไปอีก
ทั้งสองจึงยกมือไหว้อีกครั้งแล้วค่อยๆเดินออกไป
คุ้นหน้าแฮะ
"ก็ขอทานที่หน้าตลาดไงล่ะ เขามาซื้อของจะกลับบ้านเดิม เห็นว่าจะไปเลยไม่กลับมาอีก"
เตี่ยว่าให้ฟัง
มิน่าล่ะ คุ้นๆอยู่ว่าเจอบ่อย
ร้านทองของเฮียจิ้งดูจะเงียบไปสักหน่อยในยามบ่ายวันนี้
เขากับไอ้ใจมาส่งสินค้าตามที่สั่งไว้เหมือนเคย
ขณะจะกลับก็พบชายหญิงสูงวัยคู่เดิมเมื่อวันก่อนกำลังเดินออกจากร้านพร้อมถุงของมีค่าในมือ เก็บลงอย่างหวงแหนไว้กับตัว
เสียงเฮียจิ้งบอกขอบคุณลูกค้าที่มาอุดหนุนลอดออกมาให้ได้ยิน
เขาหันกลับไปมองในร้าน
คนในร้านนับเงินเหรียญบ้างธนบัตรย่อยบ้างกันให้ว่อน เมื่อนับเสร็จก็เก็บลง
เหมือนที่ร้านเตี่ยเมื่อวันก่อน
ชายหญิงสูงวัยเดินห่างออกไปเรื่อยๆ
ไปรอขึ้นรถกลับบ้านที่ท่า
เขากับไอ้ใจเดินกลับร้าน
เช้านี้แดดแรงอยู่ แต่ผู้คนยังเดินจับจ่ายใช้สอยตามปกติเหมือนเคย
เขานั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่หน้าบ้าน
ว่างก็ไปช่วยงานเตี่ยกับแม่
คนคุ้นหน้ากันทั้งนั้น
ข้าราชการ
ชาวบ้าน
พ่อค้า
คนจรจัด
หรือไม่ก็ขอทาน...
cr. google
- 1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
