30 เม.ย. เวลา 00:38 • ปรัชญา
ดงสาร

หล่อหลอมคนให้มีปณิธานเป้าหมาย เริ่มจากสร้างศรัทธาในงาน

ทุกคนพูดได้หมด แต่พูดยังไงให้คนอื่นทำตาม พูดยังไงให้เกิดปณิธาน พูดปลุกจิตวิญญาณ พูดให้ทุกคนมีเป้าหมายเดียวกัน นำองค์ความรู้ไปปรับใช้ในชีวิตประจำวัน พูดยากมาก
แน่นอนว่าการอบรม การเพิ่มทักษะความรู้แบบ 1. 2. 3. ถ้าได้ผลประเทศคงก้าวพ้นจากกำลังพัฒนาไปแล้ว ทุกคนมีอีโก้ บางทีการถ่ายทอดวิชาไม่ได้เกิดทักษะขึ้นทันที จะเกิดได้ทุกเมื่อที่มีโอกาส ต้องใช้เวลาในการยอมรับ
อย่างเช่น ปณิธานคำว่า "คลัง-เมล็ดพันธุ์-ข้าว" ซึ่งเป็นนัยยะความหมายแฝง ผมยังไม่ได้เผยแพร่ที่ไหน ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นจากทีมนาปรังดงสาร ทำให้ผมมั่นใจว่าต้องบอกความในใจ ภาพบรรยากาศตามคลิป
ผมได้สังเคราะห์ข้อมูลว่า และเชื่อมโยงงานของดงสาร อดีตต้องสืบสาน ปัจจุบันต้องขับเคลื่อน อนาคตเผยแพร่ ขอบคุณที่ปรึกษา ขอบคุณชาวดงสาร ถึงผมจะมีอาวุโสน้อยกว่า แต่เมื่อได้ทำหน้าที่ผมก็พร้อมที่จะปลดปล่อยทุกอารมณ์ พูดให้เข้าใจง่ายกับนิยามคำว่า "คลัง-เมล็ดพันธุ์-ข้าว"
ในคลิปนี้ผมพูดถึง "เมล็ดพันธุ์" ที่จริงหมายถึง ตัวแบบการขยายงาน การเผยแพร่ การสืบทอดปณิธาน การบริหารงาน และผมเชื่อมโยงภาคีว่าใครจะมาช่วยมีบทบาทตรงนี้ แล้วชุมชนควรเตรียมอะไรบ้าง เช่นกลับบ้านเกิด
การหลอมคนให้มีเป้าหมาย ต้องใช้เวลาพอสมควร ที่ใช้เวลาเพราะต้องรอการพิสูจน์ใจ เพราะฉะนั้นต้องมีบุคคลอันเป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาใน “งาน เงิน คน” ก็จะเกิดวัฒนธรรมองค์กรตามมาในอนาคต
พูดในสิ่งที่จะเกิดขึ้นจากผลงานในปัจจุบัน เกิดจากอะไรควรทำอย่างไรต่อ (คล้าย ๆ ขายฝัน แต่จับต้องได้) พูดในช่วงเวลาที่ใช่ตอนที่จิตละเอียด หลังการสวดมนต์ ทำบุญ หรือพิธีกรรมที่คิดว่าศักดิ์สิทธิ์ พูดพร้อมกับยกบุคคลตัวอย่างต่อชุมชนที่รู้จัก เป็นที่ตั้งแห่งศรัทธา แต่ไม่ใช่ตนเองครับ
การพัฒนาเป็นเรื่องของปัจเจกชน อยู่ที่ความพอใจของแต่ละคน การทำให้ทุกคนพอใจที่จะเรียนรู้ พอใจที่จะเปลี่ยนแปลง เป็นหน้าที่ของนักพัฒนา ที่ต้องเข้าไปนั่งในหัวใจของทุกคนให้ได้
ติดตามได้ที่ one-poverty team

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา