3 พ.ค. เวลา 00:26 • ปรัชญา
โรงเรียนบ้านดงสาร

การบริหารความคาดหวัง เมล็ดพันธุ์อนาคตในค่ำคืนที่สว่าง

ทุกกิจกรรมลงมือทำ ผมว่าทุกคนมีความฝัน อาจเป็นเราหรือมีผู้อื่นคาดหวังเสมอ การเพาะเห็ดครั้งนี้ทั้งนักวิจัย ผู้อำนวยการ คุณครู ผู้ปกครอง และนักเรียนโรงเรียนบ้านดงสาร แต่ละคนมีความคาดหวังแตกต่างกัน
แตงโม อยู่เฝ้าการนึ่งฆ่าเชื้อเห็ด เป็นเพื่อน ต่อ โค้งคำนับฟาร์ม เราเริ่มจุดเตาเวลา 20.00 - 01.00 หรือเฝ้าประมาณ 5 ชั่วโมง น้องนักเรียนกลุ่มนี้ผ่านกระบวนการฝึกทักษะการเพาะเห็ด เกิดความสนิทคุ้นเคยกัน จึงอาสามาอยู่เป็นเพื่อน
ผมจึงชวนถอดบทเรียนเพื่อใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ จะได้ไม่เหงาดีกว่ากดโทรศัพท์เล่น สิ่งที่พวกเขาคาดหวังและสิ่งที่เขาได้
**ความคาดหวังก่อน** เข้าใจกิจกรรมคงเป็นรูปแบบการทดลองไม่ได้ปฏิบัติจริง, คิดว่านั่งอบรมแล้วมีก้อนเห็ดมามอบให้, ผู้ปกครองให้มาเพาะคิดว่าจะได้ก้อนเห็ดกลับบ้าน
**ระหว่างดำเนินการ** รู้สึกว่าคึกคักที่ได้ปฏิบัติการจริง เป็นการเรียนรู้นอกห้องที่สนุกและจำขั้นตอนต่าง ๆ ได้ เช่น สูตรอาหารเห็ดมีอะไรบ้าง การแบ่งหน้าที่กันคนผสมอาหาร คนบรรจุก้อน, ได้ความรู้การเพาะเห็ดสามารถนำองค์ความรู้ไปต่อยอดได้
**หลังดำเนินการ** อยากนำก้อนเห็ดไปเพาะที่บ้านแม่เคยซื้อมาเปิดดอกขาย, สามารถนำองค์ความรู้ที่ได้นำมาใช้ในอนาคต ถ้ามีเครื่องมือและวัตถุดิบเหมือนกับกิจกรรมครั้งนี้
นี่คือความคิดของเมล็ดพันธุ์แห่งอนาคต เป็นค่ำคืนที่สว่าง ดวงดาวแห่งความหวังได้จุดประกายส่องแสงขึ้น แล้วเราจะต่อยอดหรือปล่อยให้พวกเขาหมดแสงลง และสำหรับทีมนักวิจัยเมื่อเจอ “เพรชน้ำเอก” คงไม่ปล่อยให้หลุดมือหรือทำเฉยเหมือนกับลิงได้แหวนแน่

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา