3 มิ.ย. เวลา 02:21 • ความคิดเห็น
โชคชะตาเราก็แปลก ได้ทำงานกับเจ้านายที่เรามัก "ทึกทักเอา" ว่าท่านคงต้องการคนสื่อสารภาษาต่างประเทศได้ดี เพราะตอนสมัครก็ดูผลคะแนนความสามารถด้านภาษาด้วย ท่านเองก็เด็กจบนอก (เด็ก Havard อีกนะ) หลายครั้งเรานำเสนองานโดยใช้ภาษาไทยและภาษาอังกฤษปะปนกัน โดยไม่รู้สึกว่ามันจะไม่ดีอะไรยังไง ผลปรากฎว่า แกตำหนิเราเสียใหญ่โตต่อหน้าธารกำนัล ประมาณว่า "ภาษาไทยยังใช้ไม่ถูกต้อง ริอ่านจะใช้ภาษาอังกฤษให้มั่วไปอีก"
1
โหยย...คือแบบ! ตอนนั้นเราเสียหน้ามาก อับอายมาก ต่อมาเราเลยเข้าใจ แกชอบสอนโดยการทำลายอัตตาลูกน้อง และไม่ใช่เราโดนคนเดียว โดนกันมาหมดทุกคนค่ะ
1
เรื่องบังเอิญไม่มีในโลก ที่สุดเราได้มาช่วยงานภาครัฐ ร่วมงานกับเหล่าดร. จบนอกกว่า 30 คน เอาอีกแล้ว เราก็ทึกทักอีก ว่าพี่ๆน้องๆเหล่านี้ น่าจะทำงานแบบใช้ภาษาสลับกันไปมา หรือไม่ก็เล่นภาษาต่างประเทศกันไปจุกๆ หมดทั้งยวงเลย ที่ไหนได้ พี่ท่านหนึ่ง แกมากระซิบเราว่า "Eing ครับ ดร.....แกบอกว่า ให้พี่ช่วยมาบอก Eing ปรับปรุงเรื่องการใช้ภาษาไทยในสไลด์นำเสนอรองนายกฯ ให้ถูกต้องด้วย อย่าเอาภาษาต่างประเทศเข้ามาโดยไม่จำเป็น เรานึกในใจ "นี่ชั้นโดนอีกดอกแล้วเหรอวะ" ต้องกลับไปขอบคุณเจ้านายเก่าจริงๆค่ะ
2
เราตั้งข้อสังเกตว่า หากคุณทำงานร่วมกับคนไทย ในประเทศไทย คุณจะถูกละลายอัตตาผ่านการใช้ภาษาไทยนี่แหละ สังเกตดูการเขียนของเราก็ได้ เราจะไม่ค่อยใช้ภาษาพูดในการเขียน เพราะเราถูกฝึกมาตอนไปช่วยงานภาครัฐ
แต่ที่เราแอบตั้งข้อสังเกตคือ
เราชอบการใช้ภาษาไทยของคุณ ช.ภูพินิจ
มันบอกให้รู้ถึงการไล่เรียงความคิด ความสุภาพ
เรียบง่าย ถ่อมตน เก่งกาจทางภาษา
(คุณเหมาะที่จะทำงานกับผู้ใหญ๋ในภาครัฐมาก)
ไมได้ชมเล่นๆนะคะ เราชมจริงจัง
1
โฆษณา