18 มิ.ย. เวลา 06:36 • ความคิดเห็น
เรื่องอารมณ์ เรื่องที่มีชีวิตใช้วิญญาณทั้งหกรับรู้ทั้งภายนอก ภายใน เป็นอารมณ์ความนึกคิดอะไรต่างๆ มันมีการบันทึกจดจำ ให้แต่จิต ..จิตก็ส่งต่อลงไปบันทึกลงที่ธาตุสี่ ในตัวตนของเรา สิ่งเรานี้ก็ สะสมเป็นอารมณ์ใต้จิตสำนึก
เวลาเราไปเจอะเจอเรื่องต่างๆ ไปทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ ที่เรารู้สึกว่า ทุกข์ยากลำบาก อารมณ์ใต้จิตสำนึกนี้ ก็ลอยขึ้นมา นี่ทำไมตอนนั้น ไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ น่าจะทำอย่างนั้นอย่างนี้ มาสมน้ำหน้า ..เนี่ยเข้าบอกว่าให้เรียนๆ ตั้งใจ ๆ กลับทำเป็นเห็นว่าไม่สำคัญ ก็ไม่สนใจจะเรียน ..มันเป็นอารมณ์ใต้จิตสำนึก มันไหลออกมา เยาะเย้ยถากถาง ให้เราหมดกำลังใจ อ่อนเปลี้ย เพลียแรง
เราก็ดู สังเกตุดูอารมณ์ ที่มันไหลออกมาจาดจิตใต้ สำนึกมันทำให้เราทุกข์ หรือว่าเป็นสุข อารมณ์ที่ไหลมาจาดจิตใต้สำนึก ทำให้เป็นทุกข์ มีทุกข์..ในอารมณ์ปัจจุบัน ที่เอาเรื่องราวที่มันผ่านมาแล้ว กลับไปแก้ไขไม่ได้ เค้าฟุ้งขึ้นมาให้เราเป็นทุกข์ ด้วอารมณ์ที่เราสะสมมาเอง
เมื่อเรารู้ว่ากายนี้มีทุกข์มีกรรม เราก็นำกายนี้ ไปสร้างบุญกุศล ทำบุญใส่บาตร เอาบุญกุศลมาช่วย ไอ้สิ่งที่ไหลขึ้นมา โทษนั้นโทษนี้ นั้นก็เหมือนกรรมที่เราเคยสร้างไหว มันก็ไหลออกมาเหมือนกัน เราก็เอาบุญกุศลมาช่วย ให้กายมีบุญ พออารมณ์นั้นมันเกิดขึ้น เรารับหยุด เิาจิตมาภาวนา อย่าไปนึกคิดไปตามอารมณ์ที่โทษตัวเอง รีบสลัดมันทิ้งๆ
เวลามีอารมณ์แบบนี้ ก็หัดเถียงกับอารมณ์มันบ้าง มันเป็นอารมณ์ใต้จิตสำนึก เราก็เพียงแค่บอกว่านี้ อารมณ์ใต้จิตสำนึก เค้าไม่มีมีตัวตน เราก็อย่าไปยึดไปสนใจ เราก็ต้องให้จิตเรายึดพระไว้ อย่าไปตามอารมณ์ ท่องคำว่า พุทโธ ..หรือมันยังไม่หยุด ก็พูดคำว่า พุทโธขึ้นมาให้หูเราได้ยิน ให้หูส่งไปให้จิต ที่อยู่ในเรือนกาย มีสติขึ้นมา มัวหลับใหลอยู่ได้ ตื่นๆ รู้จักอารมณ์มันเผาเรือนกาย .นั้นคือ เราต้องปลุกจิตของเราให้มีสติ ให้จิตไม่ไหลไปตามอารมณ์ นี่แหละ ที่เค้าว่า จิตไม่เท่าทันอารมณ์ จิตไม่มีกำลัง ฝืนอารมณ์นั้นไม่ได้
โฆษณา