《月下独酌 三 ดื่มเดียวดายใต้เงาจันทร์ 3》
唐 李白 หลี่ไป๋ ถัง
ถอดความโดย กุ้ยหลิน
三月咸阳城，千花昼如锦。
谁能春独愁，对此径须饮。
穷通与修短，造化夙所禀。
一樽齐死生，万事固难审。
醉后失天地，兀然就孤枕。
不知有吾身，此乐最为甚。
กรุงเสียนหยางเดือนสามกลางวสันต์
ดังผืนแพรพันบุปผาบานสะพรั่ง
ผู้ใดกันวสันต์เศร้าทุกข์โถมถั่ง
จึงมานั่งคลั่งดื่มอยู่เดียวดาย
อันอับเฉาฟุ้งเฟื่องเรืองวันวัย
พรหมลิขิตเอาไว้แต่แรกหมาย
กลางจอกสุราหาต่างเป็นหรือตาย
สรรพสิ่งหลายหลากยากตัดสิน
ยามเมามายดินฟ้ามิอาวรณ์
หัวถึงหมอนหลับผู้เดียวเดี๋ยวลืมสิ้น
มิรู้ตัวรู้ตนมิยลยิน
สุขสมจินต์ยิ่งใดหาไหนปาน
月下独酌 其一 ดื่มเดียวดายใต้เงาจันทร์ บทที่ 1
月下独酌 其二 ดื่มเดียวดายใต้เงาจันทร์ บทที่ 2
月下独酌 其四 ดื่มเดียวดายใต้เงาจันทร์ บทที่ 4
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
