🌟ทบทวนโอวาทในอดีต : การปฏิบัติธรรม 320🌟
เราต้องทำความเข้าใจว่า “พระนิพพานนั้นอยู่ภายในตัวของเรา ไม่ได้อยู่นอกตัว” เพราะฉะนั้น..เราก็ต้องเอาใจของเรากลับเข้ามาไว้ในตัว โดยมีจุดเริ่มต้นอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ เราจะต้องเอาใจมาหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ตรงนี้ให้ได้ตลอดเวลาเลย ไม่ว่าเราจะมีภารกิจอะไรก็ตาม เพราะนี่คือ “กรณียกิจ” กิจที่เราจะต้องทำ หรือเป็นงานที่แท้จริงของเรา งานที่นอกเหนือจากนี้ เป็นงานที่มีความสำคัญรองลงมา เพราะเรามีชีวิตอยู่ก็เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง
การที่เราจะเข้าถึงพระธรรมกายได้นั้น จะต้องเริ่มต้นนำใจมาหยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ให้ใจหยุดนิ่ง ๆ ใจจะหยุดนิ่งได้ก็จะต้องมีหลักยึดของใจ คือ บริกรรมนิมิต เป็นภาพทางใจ ที่เราจะต้องสร้างมันขึ้นมากำหนดขึ้นมา
ซึ่งนิมิตที่กำหนดขึ้นมานั้นจะเป็นดวงใส ๆ หรือพระแก้วใส ๆ อย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ เพื่อเป็นที่ยึดที่เกาะของใจเพื่อไม่ให้ใจเราฟุ้งไปในเรื่องราวต่าง ๆ หรือ แทนการนึกถึงคน สัตว์ สิ่งของ เป็นต้น แล้วก็ต้องมานึกอยู่ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ ด้วย ซึ่งจะเริ่มต้นจากตรงนั้นก่อนก็ได้ โดยให้นึกอย่างสบาย ๆ ไปเรื่อย ๆ
เพราะฉะนั้น..เราก็ต้องจับหลักให้ได้ว่า “วัตถุประสงค์ของการทำอย่างนี้ เพื่อต้องการให้ใจมาอยู่กับตัว” อยู่ในกลางท้อง ตรงบริเวณฐานที่ ๗ เพื่อให้หยุด ให้นิ่งมาอยู่นาน ๆ จนกระทั่งมันหยุดมันนิ่ง ๆ นี่คือวัตถุประสงค์ของเรา จับหลักตรงนี้ให้ได้
เพราะฉะนั้น..เราก็ฝึกใจให้หยุดให้นิ่ง เพราะหยุดเป็นตัวสำเร็จ ที่จะทำให้เราได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในตัว ดังนั้น.. อย่ากดลูกนัยน์ตาลงไปดู เพราะตาเนื้อมันเห็นไม่ได้ แล้วถ้าเกิดเรากดลงไปแล้วมันตึงก็รีบลืมตา แล้วก็ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ ผ่อนคลายร่างกายจิตใจ พอรู้สึกสบายก็เริ่มต้นกันใหม่
ลูกต้องจับหลักตรงนี้ให้ได้นะ แล้วก็จะสมความปรารถนา เข้าถึงพระธรรมกายกันได้ทุกคน#หลวงพ่อธัมมชโย #ทบทวนโอวาท #วัดพระธรรมกาย #ธรรมกาย #ใจหยุด24น.
🌟รับธรรมะดี ๆ ที่เป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงความสุขภายในได้ที่นี่
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
