27 มิ.ย. เวลา 07:01 • ความคิดเห็น
เรื่องของความเครียด นั่นมันไม่ใช่ว่า อยู่ดีๆมันจะเกิดเป็นอารมณ์เครียดขึ้นมา มันมีการสะสมอารมณ์พอใจไม่พอ ไม่ได้ดังใจ หงุดหงิด จนเกิดเป็น อารมณ์เบื่อหน่าย เครียดไม่อยากเจอะเจอเรื่ิองนั้นเรื่องนี้ ที่เรายึดเราคาดหวัง มันไม่เป็นไปดังใจ .. จนเราไม่รู้จักเรื่องราวต่างๆ ที่มันเกิดขึ้นในเรือนกายที่จิตเราอาศัยอยู่
..เพราะในกายนั้นมันบรรจุแต่อารมณ์ ..ที่เราสะสมมา เหมือนบรรจุ ..อารมณ์ไม่พอใจ ไม่ได้ดังใจ หงุดหงิด .. จิตเราเป็นจิตน้อยๆ อาศัยในเรือนกาย เราก็ปล่อยปะละเลย ให้อารมณ์มันเข้ามา ตลอดเวลา ..อารมณ์มันเป็นของหนัก ของร้อน ..จิตเราเป็นจิตน้อย ๆ ขนเอาอารมณ์เข้ามาในบ้าน จนมีใหญ่โตคับบ้านคับกายที่จิตอาศัย มันก็เกิดเป็นความเครียด ..ตึงตัวตึงเครียด ไปทั่งเรือนกาย จิตที่อาศัยในกายก็ต้องรับความตึงเครียดไปด้วย
เมื่อเรารู้ว่า สิ่งที่เราขนเข้ามาในเรือนกาย เป็นอารมณ์กรรมทั้งนั้น ของหนักทั้งนั้น เราเอากายนี้ไปสร้างบุญกุศล อย่างเรานี้ พอกลับถึงบ้านเราก็เข้าห้องพระก่อน ไปกราบพระ ..ไปนั่งนิ่ง หายใจลึก ทำกายตรงๆ ค่อยๆยกมือ ซ้ายขวา มากราบพระ แค่เริ่มยกมือ ..ก็ปวดร้าว ..อ้อก็รู้ว่าวันนี้ เราไปใช้อารมณ์ ทำเรื่องราวอะไรบ้าง ไปพูดคุยกับใครบ้าง มีอารมณ์ไม่ดีอะไร เค้าก็ไหลออกมา
เมื่อเราไปกราบพระ อ้อ..วันนี้เอาสังขารพ่อแม่ไปหากิน มีอารมณ์กรรม ..เราไปสร้างกรรมมา เราก็อาศัย พระ ช่วยสลัดอารมณ์นั้นทิ้งไป แต่มันก็ไม่หมด ต้องสวดมนต์ภาวนา เดินจงกรม ทำกายทำจิตเฉยๆ สลัดละอารมณ์ นั้นไป มันก็เลยไม่ค่อย สะสมจนกลายเป็นความเครียดอารมณ์เครียด
โฆษณา