16 ก.ค. เวลา 13:45 • ความคิดเห็น
เราเห็นว่า chewitkuaykuay (อย่าอ่านเสียงดัง มันไม่สุภาพ) มันก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่รู้เหมือนกันน่ะ ทำไม่ชีวิตถึงมองเป็นอย่างนั้นไปได้ ..มันทำนอง ชีวิตจริง มันใช้ยังไงกัน ถึงเป็นแบบนั้น สมัยก่อน เรามีครูวิทยุ มาช่วย มาสอน ให้ออกกำลัง ตกเย็นก็วิ่ง รอบตึก ทุกวันๆ ครูก็ขยันมาสอนจริงๆ ไม่ยอมขาดบ้างเลย
นั่นก็เป็นเรื่องช่วงหนึ่ง อยากจะไปไหน ก็ไปไม่ได้ดังใจ ต้องเรียนกับครูวิทยุ คำย่อ ของตำแหน่งครู ก็ออกแปลกพิกล แต่ครูวิทยุทุกคน สนุกสนาน เล่นบาร์เดี่ยว ตีลังกา ทำเอาเข็ดขัดยอก .แต่ก็ต้องเรียน มันหนีไม่ได้ นี่ก็ยังนึกถึงครูวิทยุอยู่เลย นี่ถ้าครูไม่สอนมันคงไม่ค่อยได้เรื่องราวอะไรเหมือนกัน ..
โฆษณา