เรื่องราวพวกนี้ หากเราศึกษา มีการสร้างบุญกุศลขึ้นมา ค่อยๆสร้างบุญกุศลขึ้นมา มีการประพฤติปฏิบัติธรรม เอาจริงจังขึ้นมา เราก็จะรู้จัก เรื่องราวของกรรม..แล้วการสร้างบุญกุศล ขึ้นมา มันก็จะไปคลี่คลาย กรรม..ที่เก็บบันทึกไว้ กับธาตุทั้งสี่ ..เกิดมีการอโหสิกรรมกันขึ้น ..มีการกระจายบุญกุศล ออกไปถึงผู้ที่เคยคล้องเวรกรรมกันมา การกระจายบุญกุศล ก็ต้องอารมณ์ กำลังจิต กำลังสมาธิ .อาศัยธรรม นำธาตุนะโมกระจายบุญกุศล
เค้านี้ เมื่อเรารู้จัก กรรม ..จากการปฏิบัติธรรมขึ้นมา. เราก็เจาะจง ..ทำบุญส่งไปให้เค้า ..แต่เมื่อเร่ไม่รู้จักคำว่า ..กรรม.. มันเป็นอย่างไร มันก็คงยาดจะเข้าใจ ..ก็ไปพึ่งหมอจิตแพทย์ไปเถอะ ..แต่มันก็ไม่ได้แก้ไขกรรมอะไร เกิดมายังไงมันตายแน่นอน .รู้จักกรรมหรือไม่รู้จัก ก็ตาย ส่วนคนที่เค้ารู้จัก อารมณ์กรรมตัวกระทำ เค้าก็ลดละอารมณ์กรรม นั่นไป .
มันผุดขึ้นมาในกาย เป็นอารมณ์นึกคิดเค้าก็สลัดละมันไป เหมือน ลูกศร หรือ หนามตำ ..เราก็รีบ่งมันออก ทิ้งหนามนั่นไป ไม่ไปพิจารณาว่า หนามมันเป็นอย่างไร ต้องถอนหนามทิ่งเสียก่อน คลายความเจ็บปวด เมื่อกนามถอนออกไป เราก็ดูหนามนั้น มันมาจากตรงไหน เรื่องราวอะไ คราวหลังเราก็ระมัดระวัง ไม่ให้ไปถูกหนามนั้นอีก หรือตัวบุ้งมดแมลง ไปถูกมันเข้า มันก็กัดกินเลือดในกายเรา ..
เรื่องราว ทำนองนี้ ต้องรู้จักจิต..ของตัวเองนั้น มันซุกอยู่ในเรือนกาย กายทุก กายมีอารมณ์นึกคิด อะไรจิตก็ยึดอารมณ์นั้นเป็นจิต .สลัดละทิ่งไม่ได้เลย นั่นก็กรรมของจิตดวงนั่น มันเป็นนามธรรมเสียด้วย จำต้องไม่ได้ ให้ใครเอามีดมาผ่า ..ผ่าหัว ผ่าหัวใจ ก็มิงไม่เห็นจิต แม้แต่ตัวเองก็ไม่รู้จักเลย ..จะว่าอย่างไรดี ..บางที่ก็ย้อนดูตัวเอง มันชั่งโง่เง่าจริงๆ ด้วย
..พอนึก..เรื่องนั้นเรื่องนี้ อารมณ์ก็นำพามา เรื่องที่เคย เรื่องอดีตสัมผัสมา ..มันไหลมาทันที..บางที่อยากลืม ก็กลับจำ..ได้จำดี .. แต่เรื่องราวดีกลับไม่จำ. เรื่องราวที่เราไม่รู้จักอารมณ์นั้นเป็นปัญหาใหญ่ ..อีกทั่งไม่รู้จักจิต ..จิตก็คือ ตัวเราที่เป็นนามธรรม จับต้องไม่ได้ ไปอยู่ในรูปไหน ก็ยึดเอารูปนั้นเป็นตัวเป็นตน ที่ที่อาศัย กินกับนอนอยู่ในกรรม รูปสัตว์ต่างๆ มีมากมาย ..เป็นรูปของกรรม
..เกิดมาอาศัยกายมนุษย์ ..นั่นดีหน่อย .พอได้มีสติเรียบเรียงเหตุผล กลั่นกรองอะไรได้ ยิ่งมาเจอะเจอคำสอนดี ๆ เราไม่ถือโอกาสอันนี้เรียนรู้ .ก็น่าเสียดาย มีจิตมากมาย ..ที่เค้าอยากมีกายเป็นมนุษย์ ..ทำไมเค้าอยากได้กายมนุษย์ .กายนี้มีความสำคัญอย่างไรหนอ.. หรือว่า. มองไม่ออกเลย.
ความสุขของจิต ..ที่ยากจะเข้าถึง ความสุขที่พ้นไปจาก..อารมณ์กรรมตัวกระทำ ทั้งหลายไม่มีอีกอีกแล้ว .เมื่อไม่มีอารมณ์ให้เกิดขึ้นให้ใช้อีก กรรมเนื่องด้วยอารมณ์ไม่มีอีกแล้ว ก็หมดเหตุที่ต้องเกิด . จิตหลุดพ้น ..จากอารมณ์กรรมตัวกระทำ ..นำเกิดนำตาย ..นั่นก็เกิดเรื่องราวที่เค้าบำเพ็ญกุศลบารมี มาเป็นอสงไขยกันทั้งนั้น เพื่อที่จะยุติการเกิด..
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
